«Τιμούμε τα θύματα του αγώνα των εργατών για να έχουν σήμερα οι εργαζόμενοι εργατικά δικαιώματα, αλλά ταυτόχρονα διεκδικούμε και σήμερα την ενίσχυση των δικαιωμάτων και όλου του κόσμου», δήλωσε ο Σωκράτης Φάμελλος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Την ώρα που οι εργαζόμενοι στα μέσα ενημέρωσης του κόμματος συγκεντρώνονταν έξω από την Κουμουνδούρου ζητώντας αποπληρωμή παλαιών οφειλών, μισθών δηλαδή που ακόμη τους χρωστούν.
Και δεν είπε μόνο αυτά ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Είπε και άλλα. Μίλησε για την «Ελλάδα των απλήρωτων, των υπερωριών, των ευέλικτων ωραρίων, των χαμηλών μισθών» και άλλα πολλά προσθέτοντας πως στην Ελλάδα «τα δικαιώματα της εργασίας έχουν σημασία», την ώρα που οι εργαζόμενοι στα κομματικά μέσα δήλωναν ότι διεκδικούν δεδουλευμένα μηνών Φεβρουαρίου, Μαρτίου και Απριλίου καθώς και παλαιότερες οφειλές.
Αν αυτό δεν είναι υποκρισία πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί. Όταν το κόμμα της… Αριστεράς δεν πληρώνει αλλά κουνά το δάχτυλο στην κυβέρνηση, τι ακριβώς σημαίνει. Ποιον μπορούν να πείσουν επειδή μαζεύτηκαν στις πορείες και σήκωναν την… επαναστατική γροθιά; Διότι καλές οι καταγγελίες, καλά τα… κατηγορώ, όμως υπάρχει και το διά ταύτα. Υπάρχει και η πραγματικότητα. Αυτή των απλήρωτων εργαζόμενων στους οποίους απευθύνονται με το γνωστό ύφος του… ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς και τους οποίους κατηγορούν όταν απεργούν διεκδικώντας τα οφειλόμενα ενώ για τους άλλους δηλώνουν πως το δικαίωμα της απεργίας είναι… ιερό.
Είναι το ίδιο ηθικό πλεονέκτημα που επιτρέπει κατά κάποιον περίεργο λόγο στον ΣΥΡΙΖΑ να έχει κομματικά μέσα και να τα χρηματοδοτεί με κρατικούς πόρους. Αυτούς που προβλέπει η κρατική χρηματοδότηση για τα κόμματα και τη λειτουργία τους και όχι για την προπαγάνδα διά των μέσων ενημέρωσης.
