Η τελευταία μέτρηση της Marc για το Πρώτο Θέμα δείχνει ένα ρεύμα που δεν φωνάζει αλλά βαθαίνει. Η συζήτηση για το αν η χώρα χρειάζεται αλλαγή ή συνέχιση δεν γίνεται πια με την ένταση προηγούμενων περιόδων. Το κλίμα έχει καταλαγιάσει και οι πολίτες φαίνεται να κοιτούν τη μεγάλη εικόνα. Τον Σεπτέμβριο, λίγο μετά τα μέτρα της ΔΕΘ, το ποσοστό όσων επέλεγαν τη σταθερότητα έναντι της πολιτικής αλλαγής ήταν στο σαράντα τοις εκατό. Σήμερα φτάνει το σαράντα τέσσερα και μισό. Δεν είναι μια μικρή μεταβολή μέσα σε δυο μήνες. Είναι σημάδι ότι η σκέψη ωριμάζει.
Ο κόσμος αναγνωρίζει πως η χώρα κινείται σε μια κατεύθυνση που χρειάζεται συνέχεια για να αποδώσει. Η διοίκηση λειτουργεί πιο συντεταγμένα, η υγεία αλλάζει σταδιακά, η οικονομία αποκτά σταθερότερο ρυθμό. Αυτά δεν είναι εντυπώσεις. Είναι καθημερινότητα. Και όσοι θέλουν αυτή η πορεία να ολοκληρωθεί στρέφονται προς την κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι μια αιφνίδια ανατροπή θα διέκοπτε μια διαδρομή που έχει αρχίσει να δείχνει αποτελέσματα.
Δεν αγνοούν τα προβλήματα. Ξέρουν όμως ότι δεν λύνονται όλα με έναν χειρισμό. Το κρίσιμο είναι αν η κυβέρνηση προσφέρει προσανατολισμό, και προς το παρόν το κάνει. Αντίθετα, η αντιπολίτευση εξακολουθεί να ψάχνει αφήγημα. Η προοπτική της αλλαγής μοιάζει περισσότερο με ευχή παρά με συγκεκριμένη πρόταση. Γι’ αυτό και κατά καιρούς εμφανίζονται πρόσωπα που προβάλλονται ως σωτήρες, συνήθως με τη στήριξη επιχειρηματικών και οικονομικών κέντρων που επιθυμούν την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πρόκειται για κύκλους που γνωρίζουν καλά ότι όταν δεν υπάρχει συνεκτικό σχέδιο, ένα νέο όνομα αρκεί για να δημιουργήσει προσωρινό θόρυβο.
Η άνοδος της σταθερότητας δεν είναι προϊόν επικοινωνίας. Είναι προϊόν εμπειρίας. Όσο οι πολίτες συγκρίνουν αυτά που βλέπουν με αυτά που ακούνε, τόσο η κυβέρνηση θα παραμένει μπροστά. Γιατί το διακύβευμα δεν είναι ποιος φωνάζει περισσότερο, αλλά ποιος μπορεί να κρατήσει τη χώρα σε μια πορεία που απαιτεί προσπάθεια για να διατηρηθεί και ελάχιστο λάθος για να χαθεί. Το διακύβευμα είναι ποιος μπορεί να κρατήσει σταθερά το τιμόνι και να οδηγήσει τη χώρα σε ασφαλές λιμάνι.
