Από το 2019 ο Αλέξης Τσίπρας θα έπρεπε να έχει «χορτάσει» ήττες. Αυτοδιοικητικές εκλογές, ευρωεκλογές και φυσικά εθνικές. Τρία στα τρία back to back. Εκτοτε ο «άχαστος», όπως τον αποκαλούσαν, δείχνει αδύναμος να βρει βηματισμό και να πείσει.
Τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων είναι χαρακτηριστικά: η δημοφιλία του είναι στα τάρταρα, μόνιμα έρχεται τρίτος – πίσω από τον κανέναν- ενώ το κόμμα του απειλείται με διάλυση εφόσον τολμήσει τα όσα έχει προαναγγείλει για το επικείμενο συνέδριο του κόμματος. Τα εσωτερικά τους φυσικά κανέναν δεν ενδιαφέρουν, είτε ηττηθεί είτε κερδίσει. Μικρή αξία έχει.
Εκείνο που εντυπωσιάζει είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας αντί να διαφυλάξει το ελάχιστο εναπομείναν πολιτικό του κεφάλαιο, επιμένει να εμφανίζεται ως σωτήρας με μέτρα χωρίς μέτρα και εξαγγελίες που ουδείς σοβαρός άνθρωπος θα ξεστόμιζε. Βέβαια για εκείνον αυτά είναι ψιλά γράμματα. Μην ξεχνάμε ότι είναι ο πολιτικός αρχηγός που διεκδίκησε την εξουσία με το λεγόμενο και πρόγραμμα Θεσσαλονίκης, θα έσκιζε το μνημόνιο αλλά αντί αυτού έφερε ένα τρίτο αφότου πρώτα γονάτισε και διέσυρε τη χώρα, έπαιξε παιχνίδια με τα εθνικά με αποκορύφωμα την Συμφωνία των Πρεσπών, έστησε μια ολόκληρη σκευωρία με στόχο να «δολοφονήσει» τους πολιτικούς του αντιπάλους και παραμύθιασε τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες με δήθεν παροχές. Και αν για κάποιο από αυτά δεν ήταν ο εγκέφαλος, σε κάθε περίπτωση ήταν ο ηθικός αυτουργός.
Σήμερα επιμένει να ζητά εκλογές. Με τι στόχο άραγε; Τι νομίζει ότι θα καταφέρει; Ότι ίσως πείσει τον Ανδρουλάκη να συγκυβερνήσουν; Θεωρεί πραγματικά τον πολιτικό αρχηγό του Κινήματος Αλλαγής ανόητο να εκτεθεί κατ’ αυτόν τον τρόπο αντί να επενδύσει στο μέλλον; Αν επιβεβαιωθούν οι σημερινές δημοσκοπίσεις το κόμμα της Χαριλάου Τρικούπη θα είναι τρίτο με ποσοστό περίπου στο 14%. Ισχυρή παρακαταθήκη για το μέλλον. Ειδικά αν λάβει κανείς ότι ο πρώην συγκυβερνήτης του Τσίπρας «τρώει πόρτα» σε εστιατόρια.
Αν δεν συνεργαστεί με τον Ανδρουλάκη – πάντα με προϋπόθεση πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα εξασφαλίσει αυτοδυναμία- τότε με ποιον; Άλλος δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ακόμα και αν εξετάσουμε την τελευταία δημοσκόπηση της MRB την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ καλοσώρισε, τα κουκιά δεν βγαίνουν. Στις 9 μονάδες η διαφορά και η συσπείρωση της Νέας Δημοκρατίας χαμηλά. Αυτό σημαίνει πως μετά τον εκλογικό συναγερμό θα ανέβει ανοίγωντας και την ψαλίδα.
Και στην δημοφιλία ο Αλέξης Τσίπρας υστερεί του Κυριάκου Μητσοτάκη. Και αυτό δεν θα αλλάξει όπως δείχνουν οι τάσεις. Ποιον προσπαθεί να πείσει ότι οι πολίτες θα τον εμπιστευτούν όταν δεν τον επιλέγουν έστω και σε μια δημοσκόπηση; Πόσο δε όταν η πλειοψηφία των ψηφοφόρων επιθυμούν οι εκλογές να γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Θεωρεί πραγματικά ότι θα επιβραβεύσουν εκείνον που θα προκαλέσει πολιτική αναστάτωση;
Ο Αλέξης Τσίπρας όποτε και να γίνουν εκλογές θα είναι ο ηττημένος. Και αν ο εγωισμός του αυτό το αντέξει, δεν ισχύει το ίδιο για το κόμμα του. Η εσωκομματική αντιπολίτευση εκ των πραγμάτων θα πάρει «αέρα» και πολλοί από εκείνους που σήμερα εμφανίζονται ως «τσιπροφρουροί» θα εξαφανιστούν.
Δεν είναι όμως αργά να διασωθεί. Ας σιωπήσει, ας πάρει παραδείγματα και κυρίως ας καθαρίσει την αυλή του. Θα είναι μια καλή αρχή.
