Η πρόσφατη τραγωδία στα Βορίζια ξαναέφερε με σκληρό τρόπο στην επιφάνεια ένα ζήτημα που οι Κρητικοί γνωρίζουν πολύ καλά: την ανεξέλεγκτη οπλοκατοχή και τα έθιμα που συνοδεύουν τη χρήση όπλων. Κάθε απώλεια ανθρώπινης ζωής, κάθε οικογένεια που θρηνεί, δεν είναι απλώς στατιστική· είναι βαθιά προσωπική και συλλογική πληγή για ένα νησί που έχει δώσει τόσα στη χώρα και στην ιστορία της.

Η Κρήτη είναι ηρωικό νησί, με πλούσια παράδοση και πολιτισμό. Αλλά η δόξα των προγόνων δεν πρέπει να σκεπάζεται από τον τρόμο που προκαλείται από όπλα σε δρόμους και αυλές. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών δείχνουν ότι το πρόβλημα δεν είναι μεμονωμένο· είναι συστημικό. Χρειάζεται άμεση και συντονισμένη δράση που να υπερβαίνει πολιτικές διαφορές και τοπικισμούς.

Η λύση δεν μπορεί να είναι μεμονωμένη προσπάθεια της αστυνομίας ούτε μόνο νομοθετική ρύθμιση. Χρειάζεται σύμπλευση όλων των κομμάτων, της αυτοδιοίκησης, των τοπικών φορέων και όσων μπορούν να συνεισφέρουν στην αλλαγή νοοτροπίας. Είναι ώρα να επενδύσουμε στην ενημέρωση, στην πρόληψη, αλλά και στον θεσμικό αφοπλισμό: απογραφή των όπλων, ασφαλής κατάθεση, και κυρίως κουλτούρα μη βίας που να γίνεται κτήμα των νέων γενιών.

Δεν είναι ζήτημα τιμής ή παράδοσης να κρατάμε όπλα στο σπίτι· είναι ζήτημα ζωής και αξιοπρέπειας. Η Κρήτη έχει τη δύναμη να δείξει ότι μπορεί να κρατήσει ζωντανή την παράδοσή της χωρίς να θυσιάζει την ασφάλεια των πολιτών. Η ιστορία διδάσκει ότι η συλλογική δράση υπερισχύει του φόβου και της αδράνειας. Τώρα χρειάζεται αποφασιστικότητα και ενότητα, γιατί κάθε μέρα που περνά χωρίς δράση, η ζωή ενός αθώου μπορεί να χαθεί.

Ο αφοπλισμός δεν είναι απλά νομικό μέτρο· είναι η απαρχή μιας νέας εποχής για την Κρήτη, όπου η τιμή και η παράδοση δεν θα ζυγίζονται με σφαίρες αλλά με τη δύναμη του πολιτισμού και της ζωής.