Το άρθρο του δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα, στο «Βήμα της Κυριακής» με τίτλο «Η σκοπιμότητα της συγκυρίας» παρουσιάζεται ως μια «θεσμική τοποθέτηση» απέναντι στην κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια πολιτική επίθεση που κρύβεται πίσω από μεγαλόστομες αναφορές στη «μνήμη» και τη «δημοκρατία». Ο δήμαρχος, αντί να αναλάβει την ευθύνη για την εικόνα που παρουσίαζε επί μήνες ο χώρος του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη -ένας χώρος που υπάγεται άμεσα στη δικαιοδοσία του Δήμου Αθηναίων ως προς την καθαριότητα και τη συντήρηση- επιλέγει να μεταθέσει τις ευθύνες στο Μέγαρο Μαξίμου.
Είναι πράγματι εντυπωσιακό να ακούει κανείς τον πρώτο πολίτη της Αθήνας να καταγγέλλει «εργαλειοποίηση της ιστορικής μνήμης» από άλλους, τη στιγμή που ο ίδιος χρησιμοποιεί ένα εθνικό σύμβολο ως πεδίο αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση. Αντί να σταθεί στο πλευρό της πολιτείας στη διασφάλιση του σεβασμού και της ευταξίας γύρω από το Μνημείο, προτίμησε να παρουσιάσει την αυτονόητη τάξη ως απειλή για τη δημοκρατία.
Ο κ. Δούκας γράφει ότι «ο Άγνωστος Στρατιώτης έπεσε για την ελευθερία, όχι για τη σιωπή». Ωστόσο, η ελευθερία δεν σημαίνει ασυδοσία, ούτε η συμμετοχή ταυτίζεται με την αταξία. Ο χώρος του Μνημείου δεν είναι πεδίο πολιτικής έκφρασης, αλλά ιερό σημείο τιμής και περισυλλογής. Και το να καλεί κανείς έμμεσα τους πολίτες σε «ανυπακοή» απέναντι σε θεσμούς και αποφάσεις της Πολιτείας είναι επικίνδυνη διολίσθηση.
Η αλήθεια είναι απλή: για σχεδόν έναν χρόνο, η πλατεία Συντάγματος, και ειδικά ο χώρος μπροστά στο Μνημείο, βρισκόταν σε κατάσταση εγκατάλειψης. Ευθύνη είχε -και έχει- ο Δήμος Αθηναίων. Η κυβέρνηση παρενέβη όταν η εικόνα αυτή προσέβαλε τη χώρα. Αντί, λοιπόν, ο κ. Δούκας να αναζητά «σκοπιμότητες», ας κοιτάξει πρώτα τις παραλείψεις της δικής του διοίκησης.
Η δημοκρατία δεν απειλείται από την τάξη. Απειλείται όταν οι θεσμικοί της εκπρόσωποι υπονομεύουν την ευθύνη τους για χάρη εντυπώσεων. Και σε αυτή την περίπτωση, ο δήμαρχος Αθηναίων δείχνει να έχει μπερδέψει τον ρόλο του με εκείνον του πολιτικού σχολιαστή.
