Ο Χαρίλαος Τρικούπης κάποτε σχεδίασε ένα μεγάλο σιδηροδρομικό δίκτυο που κάλυπτε σχεδόν όλη την τότε χώρα και σήμερα, 130 χρόνια μετά, δεν υπάρχει ούτε το μισό δίκτυο των ΣΕΚ, παρά μόνο η βασική γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη-Σύνορα, και κάτι μισαδάκια-τσόντες.
Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ
Δεν υπάρχουν τρένα στην Πελοπόννησο –όπου υπήρχε ο ΣΠΑΠ πολλά χρόνια πριν–, σε Δυτική Ελλάδα και Ηπειρο, σε Κρήτη και Εύβοια, στο μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας, αλλά ούτε οριζόντιες και κάθετες συνδέσεις στην επικράτεια. Σαράντα ελληνικές πόλεις δεν ξέρουν τι είναι τρένο!
Πριν από τριάντα χρόνια άρχισε να υλοποιείται ηλεκτροδότηση που ακόμα και τώρα είναι ελλιπής. Το 2020 αγοράστηκαν όλα τα τότε σύγχρονα συστήματα ασφαλείας και διαχείρισης κυκλοφορίας για τα τρένα μας, τα ελάχιστα, αφού έχουμε μακράν το μικρότερο σιδηροδρομικό δίκτυο στην Ευρώπη και από τα μικρότερα παγκοσμίως σε μονή γραμμή μάλιστα, μέχρι πρόσφατα!
Τα πληρώσαμε με αίμα όλα αυτά –όπως και ηλεκτροκίνητους συρμούς που δεν ταίριαζαν στις ράγες και ήταν για χρόνια σε αμαξοστάσια…–, τσεπώσαμε τις μίζες μας, αλλά ποτέ δεν εγκαταστήσαμε αυτά τα συστήματα που ήδη είναι μάλλον τεχνολογικά ξεπερασμένα.
Ποιος άραγε εμπόδισε την εγκατάσταση και εφαρμογή τους; Ποια κυβέρνηση, εδώ και 23 χρόνια, ζήτησε τον λόγο και από ποιον; Πότε οι αγωνιζόμενοι συνδικαλιστές, που απεργούν για ψύλλου πήδημα, ξεσηκώθηκαν ή κατήγγειλαν αυτήν την εγκληματική «αμέλεια»;
Το τρένο είναι το ωραιότερο, οικονομικότερο και ασφαλέστερο μεταφορικό μέσον. Ποιος ή, μάλλον, ποιοι και γιατί απαξίωσαν συστηματικά το τρένο εδώ και πολλές δεκαετίες; Ποιοι ευθύνονται για την εξαφάνισή του και για την τραγική σημερινή του κατάσταση από κάθε άποψη;
Και πώς είναι δυνατόν σήμερα να θρηνούμε δεκάδες νέους ανθρώπους που γύριζαν στις σχολές τους, μετά από μετωπική σύγκρουση τρένων στην ίδια γραμμή –ενώ υπήρχε μεν εκεί διπλή, αλλά χωρίς σήμανση, ψηφιακή απεικόνιση– και κατόπιν πλημμελών χειρισμών από ανεκπαίδευτους και ανεύθυνους;
Οι ακριβοπληρωμένοι απεργομανείς συνδικαλιστοπατέρες του ΟΣΕ θα πουν κάποια αλήθεια ή θα χύνουμε όλοι μαζί, και με τους υπόλοιπους αρμόδιους, κροκοδείλια δάκρυα μέχρι το επόμενο μακελειό;
