Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι ο γάιδαρος δεν πετάει, ή κι αν πετάξει κάνει λίγο φρτ φρτ και σκάει χάμω σαν καρπούζι; Υπάρχει στ’ αλήθεια μια κατσίκα που προς γενική έκπληξη μασάει ταραμά;
Γράφει ο Γρηγόρης Ψαριανός
Μετά την πτώση της χούντας στις πρώτες εκλογές του 1974, ο Μίκης έθεσε στον δημόσιο λόγο το πρώτο μεγάλο δίλημμα «Καραμανλής ή τανκς» και –μας άρεσε-δεν μας άρεσε– ήταν ένα δίλημμα υπαρκτό και σημαντικό που έπρεπε να απαντηθεί άμεσα και με σαφήνεια, όπως έγινε και ξέρουμε ποια ήταν η απάντηση.
Εκτοτε, κάθε τρεις και λίγο, διάφοροι μας φλομώνουν με διλήμματα που είναι επουσιώδη ως γελοία, «με τον λαό ή με τη Δεξιά», «ΠΑΣΟΚ ή χάος», «ή εμείς ή αυτοί», «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν», «ευρώ ή δραχμή», «με τον λαό ή με την Τρόικα», «όχι ή ναι» ως απάντηση σε ένα ερώτημα που δεν υπήρξε ποτέ και μάλιστα στα αγγλικά και όπου η απάντηση «όχι» έγινε «ναι» με μια ιστορική και μεγαλειώδη κωλοτούμπα.
Ηθελα να ’ξερα ακόμα δεν έχουμε καταλάβει αυτά τα κόλπα; Πολλά πάθαμε, τίποτα δεν μάθαμε; Θα συνεχίζουμε για πολύ να μασάμε σανό με εθνική περηφάνεια και να το φχαριστιόμαστε κιόλας; Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι ο γάιδαρος δεν πετάει, ή κι αν πετάξει κάνει λίγο φρτ φρτ και σκάει χάμω σαν καρπούζι; Υπάρχει στ’ αλήθεια μια κατσίκα που προς γενική έκπληξη μασάει ταραμά;
Ε, λοιπόν, κάποιοι τύποι γουστάρουν τρελά να συνεχίζουν να σβουράνε βαθυστόχαστα και βροντερά διλήμματα, και ξέρετε ποια είναι τα καινούργια: «δημοκρατία ή εκτροπή», «δικαιοσύνη ή καθεστώς Μητσοτάκη», «προοδευτικές δυνάμεις ή ολιγαρχία», «χούντα Κούλη ή ομαλότητα» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα και ανατριχιαστικά και καλά διατυπωμένα με τέτοιον τρόπο ώστε ο εμπνευστής να αποφεύγει να το θέσει ευθέως: «Μητσοτάκης ή Τσίπρας», αν θέλει πραγματικά να του απαντήσουμε σε κάτι πολύ πιο απλό.
Και μάλιστα συστρατεύονται με τον εμπνευστή των πλαστών διλημμάτων διάφοροι επιφανείς επαΐοντες, έγκριτοι συνταγματολόγοι, προοδευτικάριοι του Φιλολάου κινήματος, ακόμα και διάφοροι ισαποστάκηδες χωρίς καθόλου ίσες αποστάσεις στην πραγματικότητα, μια που δεν υπάρχουν αυτές όπως όλοι ξέρουμε. Διότι όλα έχουν πια δοκιμαστεί, όλα τα γελοία πειράματα έχουν γίνει και τα φάγαμε στη μάπα.
«Σύντροφέ μου, σε άκουσα πάλι τον άνεμο να ρωτάς ποιος να ξέρει στο βλέμμα του πίσω τι κρύβει ο Θεός για μας». Ε, λοιπόν, τώρα ξέρεις, το είδες, το έμαθες. Μη μας πεις μετά ότι δεν ήξερες.
