Κάλπες, που λέτε, Κωνσταντίνου και Ελένης, μεγάλη η χάρη Τους, και έχουμε την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου· λέω την επίσημη γιατί, όπως ξέρουμε, η προεκλογική περίοδος αρχίζει την επομένη των προηγούμενων εκλογών!
Γράφει ο ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΨΑΡΙΑΝΟΣ
Μάλιστα, απ’ ό,τι φαίνεται, το δρώμενο θα διεξαχθεί σε δύο γύρους, όπου στον πρώτο ξεμπερδεύουμε με τις ασκήσεις εδάφους σε πίστα απλής αναλογικής και στον δεύτερο αφήνουμε τις κορδέλες και το τόπι της καλλιτεχνικής γυμναστικής και μπαίνουμε στον υγρό στίβο.
Κατάδυση στα βαθιά χωρίς να ξέρουμε ακριβώς το βάθος, αλλά και ούτε αν θα έχουμε την αναπνοή που χρειαζόμαστε για να ξαναβγούμε στην επιφάνεια.
Αν, από την άλλη, το δούμε ως δρόμο στίβου, μόλις ακουστεί το καμπανάκι τού αφέτη για τον τελικό γύρο και, ενώ έχουν ήδη ξεχωρίσει από πολύ πριν οι τρεις δρομείς που οδηγούν την κούρσα, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πώς θα τερματίσουν.
Η κυβερνησιμότητα της χώρας όμως δεν έχει να κάνει με φιέστες, πρωταθλήματα, απονομή μεταλλίων και με το πώς θα ποζάρουν τα παλικάρια στο βάθρο, έχει να κάνει με κάτι σαν απόφαση ζωής, τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια.
Πρόκειται για μαθηματική εξίσωση πολλών αγνώστων, μπερδεμένη, που ζητάει λύση, κι αυτή δεν θα τη δώσουν οι άγνωστοι, αλλά οι γνωστοί, οι οποίοι έχω την εντύπωση πως είμαστε εμείς.
Αν δεχτούμε τα έως τώρα δημοσκοπικά ευρήματα, τις δημόσιες τοποθετήσεις και τις σχέσεις των επικεφαλής των πολιτικών σχηματισμών, ο φερόμενος ως πρώτος δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τον δεύτερο, αλλά ούτε με τον τρίτο για να προκύψει κυβέρνηση, ακόμα δε κι αν συμφωνήσουν ο δεύτερος με τον τρίτο –και με κανέναν παρακάτω–, πάλι δεν βγαίνει λαγός από το καπέλο.
Είναι απίθανο συνεπώς να έχουμε λύση της εξίσωσης, άρα κυβέρνηση γιοκ και η λύση μπορεί να έρθει μόνο στον δεύτερο γύρο. Εκτός αν γίνουν πράματα και θάματα, που τα γνωστά μαθηματικά αδυνατούν να προβλέψουν, γιατί εδώ μιλάμε επιστημονικά (!), δεν κάνουμε τον μάγο με ξόρκια ούτε τον σαλεμένο προφήτη. Πάντως, χαίρομαι που τα λέμε…
Ο φερόμενος ως… τρίτος και ο άγνωστος Χ
Ο φίλος μας ο Νίκος, ο φερόμενος ως τρίτος, δήλωσε με θάρρος και αποφασιστικότητα ότι επιμένει να απορρίπτει Μητσοτάκη και Τσίπρα –όχι με την ίδια ένταση, βέβαια…– για τη θέση του πρωθυπουργού και, αν η μοίρα και τα ποσοστά τον αναγκάσουν να συνεργαστεί με κάποιο από τα δύο άλλα κόμματα, αυτός θα υποδείξει τον επόμενο πρωθυπουργό χωρίς να μας τον αποκαλύπτει.
Μας ανακοινώνει, λέει, το πρόγραμμα διακυβέρνησης, αλλά όχι αυτόν που θα κληθεί να το υλοποιήσει!
Τα πράγματα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο, αφού ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚΙΝΑΛ δηλώνει επιπλέον και επί λέξει ότι αν μας έλεγε από πριν το όνομα του προτεινόμενου πρωθυπουργού –για να ξέρουμε και τι ψηφίζουμε…– «θα ήταν περιφρόνηση της λαϊκής ετυμηγορίας»!
Οι ερευνητές λειτουργίας πολύπλοκων εγκεφάλων αδυνατούν να κατανοήσουν γιατί είναι «περιφρόνηση της λαϊκής ετυμηγορίας» αν ανακοινωθεί από τώρα το όνομα του προτεινόμενου και δεν είναι καθόλου περιφρόνηση αν το μάθουμε αργότερα, όπου ό,τι έγινε έγινε και μετά την απομάκρυνση εκ της κάλπης ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!
Ο άλλος μνηστήρας δεν επιθυμεί κυβέρνηση patchwork (!) που λένε στην Αρτα, δηλαδή κουρελού, όπου ο αντίπαλος επειδή «έχει οικογενειακή παράδοση με… αποστασίες» θα κλέψει βουλευτές από άλλα κόμματα για να κάνει κυβέρνηση.
Ο σύντροφος δεν έχει μυστήριες οικογενειακές παραδόσεις, πολιτικός μηχανικός είναι, σπουδαγμένος, όχι εργολάβος, στατικές μελέτες κάνει και στην πολιτική.
Αρα θα συγκροτήσει κυβέρνηση μελετημένη, πούρα αριστερή, χωρίς αποστάτες, απολειφάδια καμένων και λεβέντηδων, ζουράρηδων, κουντουράδων, μεγαλοοικονόμων, δανέλληδων, κουρουμπλήδων, ραγκούσηδων, σπίρτζηδων και λοιπών ξενογιαννακο-δεγκζερωτί.
Μην τρελαθούμε, κιόλας!
