Δεν είναι εύκολο να «κατατάξεις» τον Ίλον Μασκ. Ίσως γιατί με τις υπερβολές, τις απόψεις που κατά καιρούς εκφράζει, αλλά και τον τρόπο που έχει επιλέξει να ζει, καθώς και τις επιτυχίες του δεν αφήνει ποτέ κανέναν αδιάφορο: Είτε αρέσει είτε όχι, δεν υπάρχει emoticon που να τον προσδιορίζει.

Του Χάρη Παυλίδη

Εάν θέλαμε να τον κατατάξουμε πολιτικά- πρακτικά αδύνατο δεδομένου του χαρακτήρα του-  θα τον χαρακτηρίζαμε «αναρχοφιλελεύθερο», χωρίς ακόμα κι αυτό να αποτυπώνει πλήρως τις ιδέες του. Το βέβαιο είναι ότι εδώ και χρόνια «σπάει» κυριολεκτικά τα νεύρα των κάθε λογής προοδευτικών, ριζοσπαστών, αριστερών μέχρι και κάποιων «φιλελεύθερων».

Εν ολίγοις ο κατάλογος όσων βλέπουν σε αυτόν όσα οι ίδιοι περιφρονούν είναι μεγάλος και συνεχώς αυξάνεται. Εύλογα, αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι ο Μασκ διαχειρίζεται ένα χαρτοφυλάκιο σχεδόν 270 δισεκατομμυρίων (εκατό περισσότερα από τον Τζεφ Μπέζος ), γεγονός που σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πρότυπο για τους postmodern «προοδευτικούς» της Silicon Valley.

Ωστόσο η περίπτωση του έχει ενδιαφέρον αφού επενδύει στην κλιματική αλλαγή χωρίς να νοσταλγεί την επιστροφή στη πέτρινη εποχή, επενδύει στην πράσινη ενέργεια και βγάζει πολλά λεφτά, δεν υπερασπίζεται τις μειονότητες και το πολιτικά ορθό, κάνει τα πάντα για να είναι διαρκώς στο στόχαστρο κάθε μειοψηφίας. Με μια λέξη: πάει κόντρα στο ρεύμα.

Συνεχώς. Και το κάνει με το χαμόγελο στα χείλη και εκνευρίζοντας τους πάντες (εκτός από τους 86 εκατομμύρια followers του στο Twitter). Φυσικά, με υπερβολικό ενίοτε τρόπο ώστε να προκαλεί τη δέουσα προσοχή. Αλλά σε κάθε περίπτωση, είναι ένας γνήσιος αντικρατιστής. «Το κράτος είναι απλώς η μεγαλύτερη εταιρεία με μονοπώλιο στη βία, εναντίον της οποίας δεν έχετε καμία προσφυγή. Πόσα χρήματα θα δίνατε σε αυτήν την οντότητα;», έχει αναρωτηθεί ο Μασκ.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για τους λόγους που ο Ίλιον Μασκ επέλεξε ως έδρα των επιχειρήσεων του το Τέξας αντί της Καλιφόρνια. Το Τέξας, στην πραγματικότητα, δεν παρουσιάζεται μόνο ως φορολογικός παράδεισος (δεν έχει τοπική επιβάρυνση στο φόρο εισοδήματος), αλλά έχει τη λιγότερη γραφειοκρατία έναντι άλλων πολιτειών. Δύο ισχυρά κίνητρα που οδήγησαν αυτήν την πολιτεία να καλωσορίσει πάνω από 4 εκατομμύρια νέους κατοίκους, το 42% των οποίων έχουν μετακομίσει από την κοντινή Καλιφόρνια.

Συνεπώς αυτό που υποστηρίζει ο Μασκ, ότι δεν είναι το κράτος που δημιουργεί θέσεις εργασίας αλλά η ελευθερία της επιχείρησης, αποδεικνύεται εμπράκτως. Γι’ αυτό και η ελευθερία είναι ένα είδος θρησκείας την οποία υπηρετεί με συνέπεια. Και για να την υπερασπιστεί τα βάζει με όλους.  Η μεγαλύτερη (πολιτική) επιτυχία του Μασκ ήταν να εισέλθει στην πράσινη ενέργεια, έναν τομέα που μονοπωλείται από την περιβαλλοντική αριστερά, και να βγάλει χρήματα (πολλά) από αυτόν. Σήμερα η Tesla αξίζει περίπου 880 δολάρια ανά μετοχή, αλλά πριν από λίγους μήνες η μετοχή της έφθανε έως και 1.200. Ο Μασκ πούλησε στους «αντικομφορμιστές» την ιδέα ότι μπορεί να είναι «διαφορετικοί» και «ανώτεροι» χωρίς να δείχνουν ότι είναι κομφορμιστές.

Ένας απ’ τους λόγους λοιπόν που η αριστερά και γενικά οι «προοδευτικοί» κύκλοι έχουν θορυβηθεί από την «επιδρομή» του Μασκ στα social media, έχει σχέση με την βούληση του να απελευθερώσει το Twitter από τους ψεύτικους λογαριασμούς και την δήθεν «ελεύθερη έκφραση» των τρολς. Γι’ αυτό και απειλούν ότι θα διαγραφούν απ΄το Twitter. Όλοι αυτοί ισχυρίζονται ότι ότι η δημοκρατία κινδυνεύει, αλλά δεν μας λένε ποια δημοκρατία.