Όταν το πανελλήνιο γνώρισε τον Πολάκη με την ιδιότητα του υπουργού, η πρώτη εντύπωση που σχημάτισε μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης ήταν ότι πρόκειται για κλασική περίπτωση γραφικού νταή. Όσο πέρναγε ο καιρός η κοινή γνώμη με τη «βοήθεια» των ΜΜΕ, που στο πρόσωπο του Πολάκη είχαν βρει τη… μούσα τους, βρήκε με τη σειρά της τον «γητευτή» των αποθημένων της τα οποία αφύπνιζε ο αγοραίος λόγος και η πρωτόγονη συμπεριφορά του εκ Σφακίων (εν προκειμένω σφαγείων) «εκδορέα» του παλαιού πολιτικού συστήματος.
Οι «αγανακτισμένοι» βρήκαν το είδωλό τους και το πολιτικό σύστημα το άλλοθι για την παρακμή του. Η περίπτωση Πολάκη δεν είναι μοναδική, είναι όμως ιδιαίτερη. Αποτελεί την έκφραση μιας χρονικής περιόδου έξαρσης του εθνολαϊκισμού η οποία έβγαλε από το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο πολιτικές δυνάμεις αντίστοιχες του ηθικού διαμετρήματος Πολάκη. Θεωρητικά θα μπορούσε να πει κάποιος ότι ο Πολάκης δεν θα μπορούσε να γίνει γνωστός και επιτήδεια «χρήσιμος» εάν δεν ήταν αυτός που είναι.
Πολύ απλά γιατί τα προσόντα του, οι ικανότητές του, συνέπεσαν με τον ριζοσπαστισμό της εποχής και το κλίμα που διαμόρφωσαν οι ηγεσίες των αποκομμάτων που μετεξελίχθηκαν σε κόμματα. Ο Πολάκης έπαιξε ρόλο σ’ ένα έργο που σκηνοθέτησε ο Αλέξης Τσίπρας με βοηθό τον Πάνο Καμμένο, στην αρχή ως κομπάρσος και στη συνέχεια μέχρι και σήμερα κατέληξε να σκηνοθετεί τον εαυτό του με την ανοχή του αρχηγού του. Και μπορεί οι θαυμαστές του να έχουν μειωθεί, αλλά παραμένει «χρήσιμος» στο θίασο του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως στον θιασάρχη.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί χωρίς τον Πολάκη, κι ας κρατούν ορισμένοι «αποστάσεις» για τα μάτια του κόσμου, αλλά ο Πολάκης μπορεί και χωρίς το ΣΥΡΙΖΑ αρκεί ο «υποβολέας» του να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί με ατάκες που ο ίδιος δεν μπορεί να πει. Όχι γιατί είναι καλύτερος από τον Πολάκη, αλλά γιατί θα μπορούσε να γίνει χειρότερος και κάτι τέτοιο θα δυσκόλευε το τρίτο κύμα της εξαπάτησης. Τη… στροφή αριστερά για να πάει… στο κέντρο, με τον ίδιο τρόπο που… έστριψε για να συναντήσει τους εμβολιασμούς.
Αυτή είναι η «χρησιμότητα» του Πολάκη. Να λέει και να κάνει αυτά που θέλει να πει και θέλει να κάνει ο Τσίπρας. Ο Πολάκης δεν είναι η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Είναι το ίδιο το νόμισμα, κάλπικο ή όχι δεν έχει καμία σημασία αφού με αυτό το νόμισμα ο ΣΥΡΙΖΑ συναλλάσσεται με την πελατεία του. «Εκ του αυτού φυράματος», όπως αναφέρει και ο ονοματοδότης του Απόστολος Παύλος στην προς ρωμαίους επιστολή.
Easy Writer
