Μετά από 16 χρόνια απόλυτης κυριαρχίας, η Angela Merkel αποχωρεί από Καγκελάριος της Γερμανίας και στις 26 Σεπτεμβρίου οι Γερμανοί έχουν τις πιο «ανοιχτές» εκλογές της ιστορίας τους, μια γιορτή της Δημοκρατίας, όπου και το πιο μικρό κόμμα μπορεί να έχει κομβικό ρόλο.
του Παύλου Παυλίδη
Οι πρωταγωνιστές είναι τρεις, το CDU-CSU (Χριστιανοδημκράτες), το SPD (Σοσιαλδημοκράτες) και οι Πράσινοι. Οι τελευταίοι ήταν το φαβορί μέχρι πριν από μερικούς μήνες για την πρωτιά, αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκονται στη τρίτη θέση λόγω κάποιων κακών επιλογών της επικεφαλής Annalena Baerbock σε συνδυασμό με τον φόβο των Γερμανών για ριζικές αλλαγές.
Το SPD προηγείται σταθερά με τον Olaf Scholz να είναι φαβορί για Καγκελάριος και το CDU-CSU δεύτερο σε απόσταση αναπνοής. Για την τέταρτη θέση παλεύουν το ακροδεξιό AfD και οι φιλελεύθεροι του FDP. Οριακά στη Bundestag μπαίνει το κομμουνιστικό Die Linke, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Φωτό από τα γραφεία του SPD στο Μόναχο
Με την αποχώρηση της Angela Merkel τα θέματα προς αντιμετώπιση για την επόμενη μέρα είναι πολλά, όπως η κλιματική αλλαγή (συμφωνούν όλα τα κόμματα) και η Οικονομία. Ο κορωνοϊός έπληξε και τη γερμανική οικονομία, όπως συνέβη και σε όλες τις άλλες χώρες, χαρακτηριστική περίπτωση η Εμπορική Έκθεση Messe της Φρανκφούρτης που από 736 εκατομμύρια ευρώ κέρδη το 2019 έπεσε στα 257 εκατομμύρια ευρώ.
Το CDU-CSU και το FDP μιλούν για ελαφρύνσεις λόγω της πανδημίας, αντιθέτως το SPD και οι Πράσινοι μιλούν για ένα νέο wealth tax. Μεγάλο πρόβλημα υπάρχει και στο χώρο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν ένα εκατομμύριο ηλεκτρικά οχήματα στη Γερμανία και μέχρι το 2030 πρέπει να υπάρχουν 14 εκατομμύρια. Αυτό σημαίνει απολύσεις ή επανεκπαίδευση του μισού προσωπικού που ανέρχεται γύρω στους 850.000 εργαζομένων, σύμφωνα με την Boston Consulting Group, λόγω της έλλειψης τεχνογνωσίας κυρίως στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης.
Σε προγραμματικό επίπεδο το CDU-CSU δίνει μεγάλη έμφαση στην οικονομία και στις προκλήσεις του μέλλοντος, όπως το πρόβλημα με τις συνεχώς αυξανόμενες συντάξεις, όπου αναμένεται να υπάρξει σοβαρό οικονομικό πρόβλημα ακόμα και από το 2025. Στο θέμα αναφέρθηκε και στο τελευταίο τηλεοπτικό debate και ο επικεφαλής του CDU Armin Laschet, χωρίς να υπάρχει κάποια αντίδραση από τα υπόλοιπα κόμματα.
Το πρόγραμμα του SPD είναι πιο γενικό και πιο απλουστευμένο προς το κοινό με μεγαλύτερη έμφαση στα κοινωνικά θέματα. Αυτό είναι κάτι που τρομάζει αρκετούς Γερμανούς ψηφοφόρους, το θέμα των συμμαχιών.
Το SPD λόγω του προγράμματος του «φλερτάρει» με τους Πράσινους και το Die Linke. O Olaf Scholz έχει δηλώσει πως το Die Linke θα πρέπει να αλλάξει πολλά από το πρόγραμμα του για να συνεργαστούν, όπως η στάση τους έναντι του ΝΑΤΟ, ή όπως λέει και στο poster από κάτω «δωρεάν δημόσια μέσα μεταφοράς σε όλους». Παρ’όλα αυτά ο επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών πρέπει να πάρει έγκριση από τα 400.000 μέλη του SPD για μια τέτοια κίνηση, οι οποίοι όμως στην πλειοψηφία τους είναι φιλικά προσκείμενοι στο Die Linke.
Οι Πράσινοι με τη σειρά τους έχουν δηλώσει πως θα μιλήσουν με όλα τα δημοκρατικά κόμματα. Μια άλλη συμμαχία που συζητιέται είναι αυτή μεταξύ του SPD, των Πρασίνων και του FDP, η οποία φαντάζει δύσκολη καθώς ο Christian Lindner, επικεφαλής του FDP, ζητάει ένα σημαντικό Υπουργείο, όπως αυτό των Οικονομικών. Το FDP με τη σειρά του προτιμάει να συνεργαστεί με το CDU-CSU, καθώς είναι πιο κοντά ιδεολογικά.
Στον χώρο του διαδικτύου, συγκεκριμένα στα social networks που είναι πιο «πολιτικοποιημένα», στο Twitter και στο Facebook, το μοτίβο είναι η «αγανάκτηση». Το τελευταίο τρίμηνο, πρώτο με διαφορά είναι το κόμμα των Πρασίνων σε όλες τις μετρήσεις και δεύτερο το SPD, ενώ τρίτο σε απόσταση αναπνοής το AfD, το οποίο αν έκανε συχνότερα tweets θα ήταν με διαφορά δεύτερο.
Στα κορυφαία tweets με κείμενο και φωτογραφία, πρωταγωνιστής είναι ένας: Οι Πράσινοι.
Στο Facebook, έως το πιο μαζικό network, η κατάσταση είναι λίγο διαφορετική, με το AfD να είναι πρώτο με μεγάλη διαφορά σε όλα τα metrics. Αξιοσημείωτο στοιχείο τα 2.100.000 likes έναντι 237.000 του δεύτερου SPD.
Όπως ήταν αναμενόμενο, απόλυτη κυριαρχία του AfD και σε όλα τα είδη των posts.
Τα social media πάντα δείχνουν μια τάση και αρκετές φορές και την έκβαση του αποτελέσματος. Σε αυτή τη περίπτωση δείχνουν τη μεγάλη αγανάκτηση του κόσμου, η οποία όμως υπό την επήρεια του φόβου για ριζικές αλλαγές αρχίζει να μειώνεται και αυτό αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις. Για παράδειγμα πολλοί ψηφοφόροι που έφυγαν από το CDU-CSU απογοητευμένοι και ενώ ήταν έτοιμοι να ψηφίσουν Πράσινους ή FDP (Φιλελεύθερους) επιστρέφουν στην ασφάλεια που παρέχει το CDU-CSU. Ίσως ο Armin Laschet να μην έχει παίξει το τελευταίο του χαρτί.
*Ο Παύλος Παυλίδης είναι Σύμβουλος Επικοινωνίας και Στρατηγικής. Ακολουθήστε τον στο Twitter
