Με άρθρο του στην εφημερίδα «Η Αυγή», ο Θανάσης Καρτερός παίρνει θέση στα όσα έκανε ο Παύλος Πολάκης, εργαλειοποιώντας την (μη) υποψηφιότητα του Μιχάλη Χαιρετάκη.
«Πέφτουν κορμιά. Αγοράζονται διαρροές, πωλείται δυσφήμηση, υποψήφιοι υπονομεύουν άλλους υποψήφιους, ζητούν να μην μπει κάποιος στο ψηφοδέλτιο ή απαιτούν να μπει κάποιος άλλος. Χαμός! Παραιτήσεις και απειλές παραιτήσεων ξεμυτίζουν στη δημοσιότητα» αναφέρει χαρακτηριστικά ο Θανάσης Καρτερός, αναφερόμενος τεχνηέντως τον Παύλο Πολάκη.
Και συνεχίζει σημειώνοντας ότι «διαψεύδονται υποσχέσεις, τσαλακώνονται αξίες, κουρελιάζονται προγράμματα, απογοητεύονται μέλη και οπαδοί. Και παίρνουν των ομματιών τους αναποφάσιστοι ψηφοφόροι, βλέποντας τον μίζερο εγωισμό να βγάζει γλώσσα εκεί που θα έπρεπε να μιλάει η συλλογικότητα, η σοβαρότητα, η κοινή απόφαση για το κοινό καλό», για να καταλήξει σκωπτικά «ευτυχώς αυτά δεν συμβαίνουν στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί σκεφτείτε την ντροπή για όλους να είχαμε και στον ΣΥΡΙΖΑ δημόσιες απειλές παραιτήσεων, προσωπικές υπόγειες διαδρομές και συντροφικά μαχαιρώματα».
Δημοσκόποι τρέμετε…
Το ΜέΡΑ25 έχει λόγους να μην εμπιστεύεται τις δημοσκοπήσεις. Ολες το αποτυπώνουν είτε οριακά εντός Βουλής, είτε πανηγυρικά εκτός. Ωστόσο, ο Γιάνης Βαρουφάκης δεν θέτει απλώς θέμα εμπιστοσύνης των ερευνών και των ευρημάτων τους, αλλά ασχετοσύνης και ανικανότητας των δημοσκόπων.
Όπως δήλωσε ο γραμματέας του ΜέΡΑ25 σε συνέντευξή του στην εκπομπή «Casus Belli» με τους Βασίλη Σκουρή και Νίκο Παναγιωτόπουλο στον σταθμό Attica TV, δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν δημοσκοπήσεις για τη δεύτερη Κυριακή. Και προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα πρότεινε ρηξικέλευθα: «Οποιος δημοσκόπος κάνει δημοσκόπηση για τη δεύτερη Κυριακή πρέπει να του πάρουν το πτυχίο και να του κλείσουν την εταιρεία. Δεν υπάρχει καμία στατιστική βάση για να προβλέψεις το μεθεπόμενο αποτέλεσμα.
Αυτό δεν έχει γίνει πουθενά στον κόσμο και όποιος το προσπαθεί πραγματικά, δηλώνει ότι δεν δικαιούται να αυτοαποκαλείται δημοσκόπος». Τη «δεύτερη φορά Αριστερά» θα αφαιρούν και πτυχία δημοσκόπων, όπως φαίνεται.
Υποψηφιότητες ΣΥΡΙΖΑ (I)
Πολλές «συμπτώσεις» απόψεων και δηλώσεων έχουν τα νέα πρόσωπα που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές τα οποία ανακοινώθηκαν προσφάτως.
Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται άτομα που αποκαλούν τα ΜΑΤ «στρατό κατοχής» (Δημήτρης Μοιρασγέντης, υποψήφιος στη Λέσβο), άτομα που έχουν τη δεδηλωμένη θέση ότι «τα νησιά μετατρέπονται από νησιά της αλληλεγγύης σε δεσμοφύλακες της Ευρώπης και φυλακές ψυχών» (Μαρία Νικολάρα, ομοίως υποψήφια στη νησί της Σαπφούς), καθώς και άτομα που είναι αντίθετα με την κατασκευή του φράχτη στον Εβρο (Σπύρος Δεδόγλου, υποψήφιος στον ακριτικό νομό).
Η απορία που γεννάται είναι εύλογη: τα όργανα του κόμματος γνωρίζουν αυτές τις απόψεις κι αν ναι, τις επικροτούν; Ετσι, για να ξέρει και ο κόσμος τι τον περιμένει…
Υποψηφιότητες ΣΥΡΙΖΑ (ΙΙ)
Ωστόσο, οι υποψηφιότητες του ΣΥΡΙΖΑ για τις επερχόμενες εθνικές εκλογές δεν περιορίζονται μόνο σε παρωχημένες ιδεολογικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν και πιο… spicy καταστάσεις.
Οπως η περίπτωση του Βασίλη Γλέζου, υποψηφίου βουλευτή Κυκλάδων, ο οποίος είναι γνωστός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τους σκαιότατους, στα όρια της χυδαιότητας, χαρακτηρισμούς τους οποίους χρησιμοποιεί τόσο για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας όσο και για τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη.
Τέλος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει και η υποψηφιότητα στη Β΄ Πειραιώς του Αντιλιάν Κοτζάι, μέλους του Δικτύου Νέων Μεταναστευτικής Καταγωγής «Ορίζοντες». Σε αναρτήσεις του στο Twitter, οι οποίες βολικά διεγράφησαν, ο νυν υποψήφιος βουλευτής ήταν υπέρ της προπαγάνδας ΜΚΟ – Τούρκων διακινητών για τη «νεκρή Μαρία» στον Εβρο.
Η συνάντηση της άφατης υποκρισίας
Κατ’ αρχάς, δεν μπορώ να ξεκινήσω τον σχολιασμό, αν δεν αναφερθώ στη φωτογραφία που απαθανάτισε τη στιγμή. Ενα οβάλ τραπέζι όπου από τη μία καθόταν ο Αμερικανός υπουργός με τους συνεργάτες του και από την άλλη ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιώργος Κατρούγκαλος και ο Βαγγέλης Καλπαδάκης.
Επειδή εξ όσων γνωρίζω ο Αντονι Μπλίνκεν δεν γνωρίζει την ελληνική γλώσσα, φαντάζομαι ότι η συζήτηση έγινε εις την αγγλική. Από τη δε φωτογραφία δεν προκύπτει παρουσία μεταφραστή. Και εκεί αρχίζει το πρώτο πρόβλημα. Διότι υποψιάζομαι ότι ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε στα αγγλικά μεταχειριζόμενος δυσνόητους νομικούς όρους γεωστρατηγικής και διεθνούς διπλωματίας, οπότε είναι ευτυχές ότι δεν είχαμε κάποιο σοβαρό διπλωματικό επεισόδιο με την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού.
Κατά τα λοιπά, ο Αλέξης Τσίπρας κατά τη συνάντηση υποστήριξε –όπως ανακοίνωσε ο ΣΥΡΙΖΑ– ανάμεσα στα άλλα «τη σημασία που έχει η ανάπτυξη της πολυεπίπεδης ελληνοαμερικανικής στρατηγικής συνεργασίας σε αμοιβαία επωφελή βάση, με τρόπο που θα ενισχύει τον ρόλο της Ελλάδας ως πυλώνα ειρήνης και σταθερότητας, αλλά και ενεργειακό και οικονομικό πυλώνα στη νέα αρχιτεκτονική της περιοχής».
Ωστόσο, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και όχι κάποιος σωσίας του καταψήφισε τη Συμφωνία αμοιβαίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ που υπηρετεί ακριβώς αυτόν τον σκοπό. Μάλιστα, οι αγορεύσεις τόσο του ίδιου κατά την κύρωση της Συμφωνίας στη Βουλή ήταν αποκαλυπτικές: «Μας λέτε ότι η Ελλάδα πρέπει να είναι ένας πιστός και προβλέψιμος σύμμαχος που παραχωρεί εκ των προτέρων τις αμυντικές της δυνατότητες προς όφελος των συλλογικών αμυντικών συμφερόντων του ΝΑΤΟ ή των Ηνωμένων Πολιτειών, προκειμένου να υπάρξει στο απροσδιόριστο μέλλον κάποια στήριξη των συμμάχων μας στα δικά μας αμυντικά συμφέροντα έναντι της Τουρκίας […] Οταν με το καλό υπάρξει η πολιτική αλλαγή και μια νέα προοδευτική κυβέρνηση θα θέσουμε το ζήτημα της διαπραγμάτευσης για τροποποίηση».
Ο δε Κατρούγκαλος από βήματος Βουλής χαρακτήρισε τη Συμφωνία «λεόντεια σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων», υποστηρίζοντας ότι «η κυβερνητική πολιτική του προκεχωρημένου φυλακίου και του “δώσ’ τα όλα” βλάπτει τη χώρα».
