Ελάχιστος χρόνος έχει απομείνει μέχρι το άνοιγμα της κάλπης, στην οποία προσέρχονται οι πολίτες με δύο βεβαιότητες: ότι η Ν.Δ θα κόψει το νήμα της πρωτιάς και ότι, αυτή η περίοδος του λαϊκισμού, όπως την εξέφρασε ο ΣΥΡΙΖΑ και η Πρώτη Φορά Αριστερά , ολοκληρώνει τον κύκλο της.
Το παράδοξο εδώ, δεν αποτελεί η πρόθεση εναλλαγής δύο μεγάλων κομμάτων στην εξουσία.
ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΙΤΟΥ
Αλλά ότι οι πολίτες, επιλέγουν να γυρίσουν την πλάτη τόσο στο κλίμα πόλωσης και την διχαστική ρητορική Τσίπρα που χτυπά κόκκινο, όσο και στην απόπειρα εξαγοράς ψήφων μέσω των επιδομάτων , των προσλήψεων και των υποσχετικών που ξεπέρασε ακόμη και την τακτική της διανομής «βιβλιαρίων απόρων κορασίδων»…
Οι ενδείξεις μάλιστα από τις μετρήσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας , αλλά και τις κυλιόμενες που δεν κοινοποιούνται, συνθέτουν σκηνικό αποδρομής της σημερινής εξουσίας, καθώς δείχνουν ότι παρουσιάζει στασιμότητα, ο βαθμός συσπείρωσης των οπαδών του κυβερνώντος κόμματος, ενώ αυξάνεται το άνοιγμα της ψαλίδας υπέρ της Ν.Δ.
Το ερώτημα που προκύπτει βέβαια, είναι τι συνέβη και το δυνατό επικοινωνιακό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ, δεν δείχνει να τραβά, στον βαθμό που οι επιτελείς του Μ.Μαξίμου ποντάριζαν , έναντι ενός Μητσοτάκη για τον οποίον κ.Τσίπρας κατά παράβαση κάθε κανόνα δεοντολογίας και ευπρέπειας, έχει δηλώσει στην Βουλή , «ότι είναι πολύ λίγος»…
Ισως αυτό το τελευταίο δίνει και την απάντηση η οποία περιλαμβάνει όλη την πολιτική ανάλυση της προεκλογικής περιόδου σε μερικές λέξεις: «αλαζονεία», «καθεστωτική λογική».
Στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν ξεπέρασαν ποτέ επί της ουσίας την λογική και την νοοτροπία των γεγονότων του δημοψηφίσματος του 2015.
Θεώρησαν ότι εκείνο το colpo grosso που έστησαν εξαπατώντας τον ελληνικό λαό, θα μπορούσε να συνεχιστεί επ άπειρον, γιατί δηλώνουν νέοι, ωραίοι και καθαροί.
Στο μεσοδιάστημα βέβαια ξετίναξαν τον κόσμο με τα μνημόνια που έφεραν και άδραξαν την μεγάλη κουτάλα της εξουσίας. Εγιναν «Πετσίτηδες», ανέβηκαν στα κότερα, έφαγαν χαβιάρι και αστακό, ταξίδεψαν με lear και καπνίζουν μόνο COHIBA.
Το χειρότερο όλων είναι ότι όλο αυτό το πάρτυ κατάχρησης της εξουσίας, το θεωρούν και δεν το κρύβουν, το απόλυτο δημοκρατικό τους δικαίωμα.
Γι αυτό εξ άλλου ο Α.Τσίπρας καταγγέλλει τις ελίτ , όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Εκτιμά ότι οι ελίτ, κακώς νεμήθηκαν το αγαθό του πολυτελούς βίου το οποίο αρμόζει στην αγωνιστική αριστερά και μόνο!
Στον αντίποδα, ο «αντιεπικοινωνιακός» κατά Συριζα Κυριάκος, ο εκφραστής κατά Τσίπρα του κατεστημένου, μιλούσε για την Ελλάδα όλων των ελλήνων, για την δημιουργία συνθηκών υγιούς ανάπτυξης, για την αύξηση των θέσεων εργασίας μέσω ενός νέου επενδυτικού πλαισίου, για αύξηση μισθών, μείωση φόρων επικράτηση ενός ευνομούμενου κράτους που θα δίνει ίσες ευκαιρίες για όλους.
Πεζά, ψυχρά και δυσνόητα πράγματα δηλαδή, τα οποία η αριστερά, θεώρησε ότι πνίγονται στην τοξικότητα των καταγγελτικών κραυγών της.
Φαίνεται όμως ότι ο κόσμος, άρχισε σιγά, σιγά και να ακούει και να καταλαβαίνει.
Άρχισε να κουράζεται από τις αριστερές πομφόλυγες και την χυδαία ανακολουθία λόγων και έργων.
Άρχισε να αφυπνίζεται αναφορικά με τα εθνικά μας ζητήματα και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Το καίριο λάθος όμως το οποίο δεν θα καταγράψει ποτέ καμία δημοσκόπηση και δεν θα αναλύσει κανένας ειδικός, είναι η βάναυση προσβολή που δέχθηκε ο ελληνικός λαός σε τρία επίπεδα.
Πρώτον, όταν η κυβέρνηση χαρακτήρισε συλλήβδην «φασίστες» και ο Α.Τσίπρας «ετερόκλητο όχλο», τον κόσμο που διαδήλωνε κατά της συμφωνίας των Πρεσπών.
Δεύτερον, όταν θεώρησαν, ότι βαφτίζοντας τα 200ευρω 13η σύνταξη, θα εξαγοράσουν την ψήφο των πολιτών.
Τρίτον και χειρότερο, ότι με το 200ευρω, θα ξεχάσει ο έλληνας, πως η κυβέρνηση παρέδωσε όνομα, εθνότητα και γλώσσα Μακεδονική στους Σκοπιανούς.
Με αυτά τα δεδομένα προσέρχονται οι πολίτες στην κάλπη της Κυριακής και το μόνο που μένει να απαντηθεί, είναι αν θα δώσουν φύλλο πορείας στον Αλέξη και την παρέα του , την επομένη των εκλογών , η αν θα του δώσουν την δυνατότητα να ολοκληρώσει τον κύκλο των χαμένων προσδοκιών της αριστεράς.
