Ήταν αρχές του 2010, όταν ο Δημήτρης Κοπελούζος οραματίστηκε ένα έργο που έμελλε να γίνει σημείο αναφοράς στον ενεργειακό χάρτη της Ν.Α. Ευρώπης: τον FSRU Αλεξανδρούπολης. Από το 2010 μέχρι και σήμερα, πέρασαν αρκετά χρόνια αλλά σήμερα η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί από ένα ήσσονος σημασίας λιμάνι στην ακριτική ζώνη, σε ενεργειακό hub ολόκληρης της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης προσφέροντας πολλαπλές δυνατότητες τόσο στον εφοδιασμό, όσο και στις διαδρομές του φυσικού αερίου.
Πρόκειται ασφαλώς για μια υποδομή στρατηγικής σημασίας, καθώς όλοι σήμερα αναγνωρίζουν την αξία του ενεργειακού πλουραλισμού που προσφέρει ο FSRU Αλεξανδρούπολης, καθώς από τα τέλη του 2023 που πρόκειται να μπει σε ισχύ, θα μπορεί να δέχεται LNG από όλο τον κόσμο ενισχύοντας τον ανταγωνισμό και προσφέροντας ενεργειακή ασφάλεια, σε μια εποχή που αποτελεί κύριο ζητούμενο τόσο για τα κράτη, όσο και για τις κοινωνίες.
Όμως, η διαδρομή δεν ήταν εύκολη. Στα δέκα και πλέον χρόνια που μεσολάβησαν από εκείνο τον οραματικό σχεδιασμό του Δημήτρη Κοπελούζου, απαιτήθηκε πολύς κόπος, συνεχής επαφές και εξαντλητική προετοιμασία μέχρι η Gastrade γίνει η πρώτη εταιρία στην Ελλάδα η οποία έλαβε άδεια AΣΦA και το έργο να ενταχθεί σε ευρωπαϊκά προγράμματα χρηματοδότησης. Να αναγνωριστεί, δηλαδή, σ’ αυτό που πραγματικά είναι, ένα «έργο κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος».
Παράλληλα, την ίδια περίοδο το μετοχικό σχήμα του FSRU, εξελισσόταν σε πολυμετοχικό, παίρνοντας διεθνή χαρακτηριστικά. Επρόκειτο ασφαλώς για μια στρατηγική απόφαση, που εξυπηρετούσε τους στόχους του ίδιου του έργου. Την δημιουργία «ενεργειακής γέφυρας» από την Αλεξανδρούπολη προς όλη την Ν.Α. Ευρώπη με φορέα υποδοχής την Αλεξανδρούπολη και φορτία από όλο τον κόσμο.
Τη στρατηγική σημασία της κατασκευής και λειτουργίας της πλωτής μονάδας φυσικού αερίου (FSRU) Αλεξανδρούπολης για την ενεργειακή ασφάλεια και τη διαφοροποίηση των υφιστάμενων πηγών προμήθειας φυσικού αερίου ολόκληρης της Ν.Α. Ευρώπης, έχουν αναδείξει ασφαλώς και οι κυβερνήσεις πολλών κρατών, καθώς όλοι θυμούνται την «mini βαλκανική σύνοδο» που διοργάνωσε η Gastrade τον προηγούμενο Μάιο στην ακριτική πόλη. Τότε, ο Πρωθυπουργός της χώρας, Κυριάκος Μητσοτάκης υποδεχόταν έξω από την αίθουσα της εκδήλωσης της Gastrade, τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ, τους πρωθυπουργούς της Βουλγαρίας Κίριλ Πέτκοφ, της Βόρειας Μακεδονίας Ντίμιταρ Κοβατσέφσκι, τον πρόεδρο της Σερβίας Αλεξάνταρ Βούτσιτς και τον τότε πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ, υπογραμμίζοντας πως με το FSRU η Αλεξανδρούπολη αποκτά έναν ακόμη «φάρο που εκπέμπει ένα διπλό σήμα: Το πρώτο είναι ότι με το πολύ σημαντικό αυτό έργο θα μπορούμε σύντομα να υποκαταστήσουμε το φυσικό αέριο από ρωσικές πηγές. Ταυτόχρονα οι χώρες μας είναι έτοιμες όλες μαζί να αναλάβουν έναν κομβικό ρόλο στον νέο ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης».
Σήμερα με όλη τη ρευστότητα στο ενεργειακό και γεωπολιτικό τοπίο η Ελλάδα δείχνει στην Ευρώπη πώς μπορεί ν’ απαντήσει με σταθερά στρατηγικά βήματα στην αβεβαιότητα των καιρών και μέσα από την ανάπτυξη να προσφέρει λύσεις από τις οποίες όλοι μπορούνε να βγούνε κερδισμένοι. Το καινοτόμο εκείνο και πρωτοποριακό για την εποχή του εγχείρημα του Δημήτρη Κοπελούζου έχει πια ενηλικιωθεί, ξεπερνώντας τη δυσπιστία, τις δύσκαμπτες και χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες αλλά και τις νομικές αγκυλώσεις. Παράλληλα, προ των πυλών είναι και το νέο έργο, «AΣΦA Θράκης», το οποίο ήδη εγκρίθηκε, θα αποτελείται από μία Πλωτή Mονάδα Aποθήκευσης & Aεριοποίησης (FSRU) και θα αναπτυχθεί στο Θρακικό Πέλαγος, ανοικτά της Aλεξανδρούπολης. Όπως έχει ανακοινώσει η Gastrade, το δεύτερο FSRU θα έχει ικανότητα αποθήκευσης 170.000 κ.μ. Yγροποιημένου Φυσικού Aερίου (LNG) και θα μπορεί να παραδώσει έως και 22,7 εκ. κ.μ. φυσικού αερίου ημερησίως ή 5,5 δισ. κ.μ. ετησίως. Tο έργο θα περιλαμβάνει επίσης ένα σύστημα χερσαίου και υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει το FSRU με τους υφιστάμενους αγωγούς μεταφοράς φυσικού αερίου στην περιοχή.
Όμως, η εθνική και ευρωπαϊκή αξία της δεύτερης αυτής πλωτής μονάδας, είναι πως μειώνει δραστικά οποιοδήποτε κίνδυνο διακοπής τροφοδοσίας. Έτσι, το σημερινό έργο της Gastrade ξεφεύγει από το πλαίσιο της επιχειρηματικής επιτυχίας του Δημήτρη Κοπελούζου και παίρνει τον χαρακτήρα εθνικού «asset», αφού η Αλεξανδρούπολη γίνεται ο συνδετικός κρίκος της εφοδιαστικής ενεργειακής αλυσίδας στο δρόμο προς τη Βουλγαρία, Σερβία, τη Ρουμανία και πλέον με το 2ο FSRU προς τη Μολδαβία και την Ουκρανία.
