Το σπουδαίο παράδειγμα τόσο της Ειρήνης Παπά όσο και του Κώστα Καζάκου μάς διδάσκει να ακολουθούμε με πάθος τα όνειρά μας και να καταπιανόμαστε με ό,τι στα αλήθεια αγαπάμε.
Γράφει ο Φώτης Καρύδας
Με μια μέρα διαφορά έφυγαν από τη ζωή ο Κώστας Καζάκος και η Ειρήνη Παπά, δυο από τους σημαντικότερους Ελληνες ηθοποιούς των τελευταίων δεκαετιών, με σπουδαία καριέρα εντός και εκτός συνόρων. Δυο ξεχωριστοί καλλιτέχνες παρόντες διαχρονικά τόσο στην τέχνη όσο και στη δημόσια ζωή του τόπου.
Ο πολυβραβευμένος Πορτογάλος σκηνοθέτης Μανοέλ ντε Ολιβέιρα είχε πει για την Ειρήνη Παπά ότι είναι «η πανέμορφη και μεγαλοπρεπής φιγούρα που ενσαρκώνει τη γυναικεία ψυχή στη βαθύτερη έκφρασή της και η εικόνα της Ελλάδας όλων των εποχών».
Η Ειρήνη Παπά, η σπουδαία διεθνής Ελληνίδα ηθοποιός, ξεκίνησε από το Χιλιομόδι Κορινθίας και κατέκτησε τον κόσμο! Είχε τεράστια και σημαντική καλλιτεχνική πορεία, πρωταγωνιστώντας μεταξύ άλλων σε τρεις ταινίες που προτάθηκαν για Οσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, την «Ηλέκτρα», την «Ιφιγένεια», που προτάθηκε και για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών, αλλά και στο «Ζ» του Κώστα Γαβρά, ταινία που κατέκτησε δύο Οσκαρ! Στην ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη «Ιφιγένεια» είχε συνυπάρξει κινηματογραφικά με τον Κώστα Καζάκο. Βραβεύθηκε και με τον Χρυσό Λέοντα της Μπιενάλε Θεάτρου της Βενετίας για την ερμηνεία της στην «Οδύσσεια», σε σκηνοθεσία Φράνκο Ρόσι.
Σημαντικές στιγμές ήταν ακόμα το 1995, οπότε έλαβε το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, το 2000, που αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Ρώμης αλλά και το 2002 που ανακηρύχθηκε «Γυναίκα της Ευρώπης».
Ο Κώστας Καζάκος το 2023 θα συμπλήρωνε 70 χρόνια προσφοράς στο θέατρο. Οπως έλεγε χαρακτηριστικά: «Το θέατρο σίγουρα δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως να αλλάζει τους ανθρώπους». Υπήρξε ηθοποιός και σκηνοθέτης που συνδύαζε με δυναμισμό την καλλιτεχνική με την πολιτική δραστηριότητα, αφού διετέλεσε από το 2007 έως το 2012 και βουλευτής Επικρατείας του ΚΚΕ.
Η ταινία-σταθμός στη ζωή του ήταν το πολεμικό δράμα «Κοντσέρτο για πολυβόλα» (1967), όπου στα γυρίσματα γνώρισε, ερωτεύτηκε και τελικά παντρεύτηκε τη συμπρωταγωνίστριά του Τζένη Καρέζη, με την οποία απέκτησαν έναν γιο, τον γνωστό ηθοποιό Κωνσταντίνο Καζάκο.
Καρέζη και Καζάκος ζήτησαν αργότερα από τον Ιάκωβο Καμπανέλλη να γράψει ένα αντιχουντικό θεατρικό έργο, «Το μεγάλο μας τσίρκο», μέσα στα χρόνια της δικτατορίας. Η σύλληψή τους ήταν το αποτέλεσμα μιας επιτυχημένης παράστασης με πολλαπλά πολιτικά μηνύματα.
Το παράδειγμα τόσο της Ειρήνης Παπά όσο και του Κώστα Καζάκου μάς διδάσκει να ακολουθούμε με πάθος τα όνειρά μας και να καταπιανόμαστε με ό,τι στα αλήθεια αγαπάμε. Αυτό έκαναν και εκείνοι με αποτέλεσμα η συνεισφορά τους στο θέατρο και την 7η Τέχνη να μείνει ανεξίτηλη.
