Οχι μόνο να τον χαίρονται στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά να τον υιοθετήσουν και πάλι τον Γιάνη Βασουφάκη.
Γράφει ο Οθωνας Καραγιάννης
Αυτή κι αν είναι ενδιαφέρουσα εξέλιξη. Είδαν κι απόειδαν στον ΣΥΡΙΖΑ και μια και κανείς δεν προσέρχεται στο κόμμα, είπαν να ρίξουν γέφυρες στον Βαρουφάκη. Πρόκειται προφανώς για απονενοημένο διάβημα, το οποίο εξίσου προφανές είναι ότι θα το είχαν αποφύγει έτσι και έκαναν καμιά αυτοκριτική, που την έχουν αποφύγει επιμελέστατα. Διότι η αυτοκριτική θα έβγαζε στα μανταλάκια όσα έκανε ο κ. Γιάνης και τα οποία ο κόσμος δεν θέλει να θυμάται. Πόσο μάλλον να του τα υπενθυμίζουν. Οπως λ.χ. κάνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ φλερτάροντας με τον Βαρουφάκη.
Λοιπόν να θυμίσουμε ότι ο κ. Γιάνης με ένα νι ήταν υπέρ της δραχμής. Που, αν είχαμε υιοθετήσει το σχέδιό του, σήμερα θα ήμασταν, από οικονομικής πλευράς, κάτι μεταξύ Ουκρανίας και Συρίας.
Θα ήμασταν σε πολύ καλύτερη μοίρα εάν είχαμε επιστρέψει στη δραχμή ήταν η άποψη του ναρκισσευόμενου οικονομολόγου. «Εγώ πίστευα ότι η δραχμή ήταν κάτι κακό, αλλά υπήρχε κάτι χειρότερο: η χρεοδουλοπαροικία για πάντα έως το 2060, αυτό που έχουμε τώρα. Μπορεί να είχα άδικο, αυτό πίστευα, αυτό καταθέσαμε στον ελληνικό λαό. Ως κίνημα στο ΜέΡΑ25 είμαστε ευρωπαϊστές, είμαστε υπέρ της Ευρώπης και του ευρώ, αλλά μεταξύ της ερημοποίησης της χώρας και των επιχειρήσεών μας στη Βουλγαρία για πάντα, επιλέγουμε τη δραχμή».
Αναλύοντας τους λόγους που συνεχίζει να το πιστεύει αυτό είπε: «Πρώτον, ο τουρισμός μας θα ήταν πάμφθηνος για τους ξένους. Δεύτερον, τα κόκκινα δάνεια θα τα είχαμε κουρέψει όλα γιατί δεν θα ήμασταν στον Ενιαίο Εποπτικό Μηχανισμό, που είναι το σύστημα τραπεζικής εποπτείας στην Ευρώπη. Τρίτον, θα κουρευόταν άμεσα το δημόσιο χρέος γιατί δεν θα το αποπληρώναμε σε ευρώ».
Οχι μόνο να τον χαίρονται στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και να τον υιοθετήσουν και πάλι. Ούτως ή άλλως, δεν θα χρειαστεί να εφαρμόσει τις οικονομολογικές μπαρούφες που ξεστομίζει.
Στοιβάζοντας στο Δημόσιο
Σε μία από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις και στο ερώτημα ποιος εκπροσωπεί καλύτερα τους δημοσίους υπαλλήλους είχε βγει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τους εκπροσωπούσε. Μολονότι και οι δημόσιοι υπάλληλοι τον καταψήφισαν στις τελευταίες εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ τους θεωρούσε δεξαμενή ψηφοφόρων, καθότι κάθε αριστερό κόμμα ορκίζεται στον κρατισμό. Δηλαδή, σε προσλήψεις που τις πληρώνουν οι υπόλοιποι φορολογούμενοι.
Μια από τις πρώτες πράξεις της κυβέρνησης ήταν να αυξήσει τον αριθμό των μετακλητών, οι οποίοι ξεπέρασαν τους 3.000 έναντι 1.900 το 2014. Κι αυτό γιατί τις μη προσλήψεις επειδή τις απαγόρευσε η ΕΕ και τα μνημόνια ο ΣΥΡΙΖΑ τις αντικατέστησε με συμβασιούχους και μετακλητούς.
Το συνολικό κόστος για την αμοιβή τους εκτιμάτο σε 54 εκατ. ευρώ, ενώ υπήρχαν και σύμβουλοι του Μαξίμου των οποίων οι υπερωρίες κοστίζουν «2 εκατ. ευρώ». Ο αριθμός των συμβασιούχων υπερδιπλασιάστηκε από 40.000, που ήταν όταν ανέλαβαν τη διακυβέρνηση οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε 100.000. Και ο αριθμός των υπαλλήλων κάθε εργασιακής σχέσης στο Δημόσιο ανέρχεται πλέον σε 700.000 έναντι 600.000 το 2015.
Ευσεβείς πόθοι
Ακουγα τις προάλλες τον Κώστα Σκανδαλίδη, παλαιό και έμπειρο πολιτικό, να λέει ότι δεύτερο κόμμα στις εκλογές θα είναι το ΠΑΣΟΚ και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πιστεύω να το πιστεύει, αλλά δεν κοστίζει να εκφράζεις ευσεβείς πόθους· εδώ που τα λέμε, κι εμείς θέλουμε να είναι τρίτο κόμμα αυτό που αποδόμησε κάθε αξία στην πολιτική και βεβαίως απομυθοποίησε το δήθεν ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς.
Για παράδειγμα, σε πρόσφατη δημοσκόπηση που ερευνούσε και τις αξίες που εκπροσωπεί κάθε κόμμα, το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ ήταν τελευταίο στην «εντιμότητα». Δεν ξεχνιέται λ.χ. ο Τσοχατζόπουλος, το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου και άλλα πολλά. Το λέω αυτό διότι υπάρχουν κάποιες μνήμες ανεξίτηλες, και αυτό πρέπει να το προσέξει πολύ ο Αλέξης Τσίπρας που θέλησε να βαδίσει στα χνάρια του ΠΑΣΟΚ, ανεπιτυχώς ως προς τις λοβιτούρες. Επέτυχε απλώς να τα κάνει θάλασσα.
Από την έντυπη έκδοση της εφημερίδας “Τo Μanifesto”
