Σφοδρή επίθεση εξαπέλυσε ο μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος εναντίον του διευθυντή του 1ου Δημοτικού Σχολείου, Ηλία Φλάμπουρα, με αφορμή… το πουκάμισό του.
Κατά τη διάρκεια της εορταστικής εκδήλωσης για την 28η Οκτωβρίου, την ώρα που ο εκπαιδευτικός εκφωνούσε τον πανηγυρικό λόγο μέσα στην εκκλησία, ο μητροπολίτης βγήκε από το ιερό και, βλέποντάς τον με το πουκάμισο έξω από το παντελόνι, άρχισε να του φωνάζει με έντονο ύφος.
«Με τα πουκάμισα έξω ήρθες να βγάλεις λόγο τέτοια μέρα στην εκκλησία; Απαράδεκτος, αίσχος!» φώναξε ο κ. Χρυσόστομος προς τον διευθυντή, μπροστά σε όλους τους παρευρισκόμενους.
Ο κ. Φλάμπουρας, ωστόσο, δεν διέκοψε την ομιλία του και την ολοκλήρωσε κανονικά, λέγοντας στο τέλος: «Επειδή στην αρχή της ομιλίας δέχθηκα μια επίθεση, όσα είπα ίσως αποτελούν και μια απάντηση προς εκείνους που μου επιτέθηκαν».
Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου στηλίτευσε την επίθεση του κληρικού και, εκφράζοντας συμπαράσταση στον δάσκαλο, εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:
«Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ζακύνθου εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια και καταδίκη του για το περιστατικό που σημειώθηκε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης σε εκκλησία του νησιού, όπου ο Μητροπολίτης Δωδώνης απηύθυνε δημόσια παρατήρηση σε εκπαιδευτικό και διευθυντή σχολείου για την ενδυμασία του, την ώρα που εκείνος απηύθυνε χαιρετισμό. Η στάση αυτή συνιστά απαράδεκτη προσβολή της προσωπικότητας και της αξιοπρέπειας ενός ανθρώπου που υπηρετεί επί σειρά ετών με ήθος, συνέπεια και αφοσίωση την εκπαίδευση στη Ζάκυνθο.
Οι εκπαιδευτικοί επιτελούν λειτούργημα με σεβασμό στους μαθητές, στους γονείς και στην κοινωνία, και αξίζουν τον ίδιο σεβασμό από όλους, ανεξαρτήτως ιδιότητας ή θεσμικού ρόλου. Η δημόσια επίπληξη, μάλιστα, μέσα σε χώρο λατρείας και μπροστά σε κοινό δεν συνάδει ούτε με τις αξίες του σεβασμού, της ευγένειας και της χριστιανικής αγάπης που η Εκκλησία πρεσβεύει.
Ο Σύλλογός μας στηρίζει απόλυτα τον συνάδελφο και καταδικάζει κάθε συμπεριφορά που προσβάλλει την αξιοπρέπεια των εκπαιδευτικών και διαταράσσει το κλίμα αλληλοεκτίμησης που πρέπει να διέπει τις σχέσεις μεταξύ των θεσμών.
Πέραν τούτου, θλίψη αποτελεί το γεγονός ότι ακόμα μία φορά η εκπαιδευτική κοινότητα στοχοποιείται από τα έσω, από εκείνα ακριβώς τα θεσμικά όργανα που οφείλουν να οικοδομούν μια ασφαλή κοινωνία εμπιστοσύνης, συναδελφικότητας και αλληλοϋποστήριξης, και που οφείλουν -αν μη τι άλλο- να γνωρίζουν ότι η αξιοπρέπεια ενός δασκάλου δεν έγκειται στην "ενδυματολογική του εμφάνιση", αλλά στο ψυχικό του μεγαλείο, στη στάση ζωής και στον τρόπο που ως παιδαγωγός στέκεται απέναντι στα παιδιά, στους συναδέλφους και στην κοινωνία.
Για μας, η εκπαιδευτική κοινότητα δεν είναι ένας μηχανισμός τυπικότητας και εξωτερικής ευπρέπειας· είναι ένας ζωντανός οργανισμός αξιών, ευαισθησίας και πνεύματος. Ο δάσκαλος δεν υπηρετεί το ένδυμα, αλλά την ψυχή· δεν διδάσκει με το περίβλημα, αλλά με το παράδειγμα. Γιατί τα παιδαγωγικά ιδεώδη δεν ράβονται σε ύφασμα· πλάθονται στο ήθος, στην καρδιά και στο βλέμμα του δασκάλου που εμπνέει.
Καλούμε όλους τους φορείς να επιδεικνύουν σεβασμό στο έργο και στο πρόσωπο κάθε εκπαιδευτικού και να αποφεύγουν δημόσιες συμπεριφορές που δεν συνάδουν με τις αξίες της παιδείας και της δημοκρατίας».
