Ήταν 26 Φεβρουαρίου του 2020 όταν το πρώτο τεστ για κορωνοϊό στην Ελλάδα βγήκε θετικό. Η γυναίκα στα χέρια της οποίας έφτασε αυτό το αποτέλεσμα, καταχωρήθηκε ως «ασθενής μηδέν» και χρειάστηκε να νοσηλευτεί για 16 ημέρες στο Γ.Ν. ΑΧΕΠΑ στη Θεσσαλονίκη.
Η Δήμητρα Βουλγαρίδου, είναι ο ασθενής 0 και μοιράζεται στο GRTimes όλα όσα πέρασε από την 26η Φεβρουαρίου 2020, όταν δηλαδή ο SARS – COV- 2 έφτασε στην Ελλάδα.
Η Δήμητρα Βουλγαρίδου, η οποία είναι σχεδιάστρια μόδας, επισκέφθηκε το Μιλάνο πριν από περίπου ένα χρόνο για επαγγελματικούς λόγους. Όπως εξομολογείται η ίδια στο GRTimes, μέχρι τότε όλα έβαιναν καλώς, καθώς κανείς «δεν είχε πάρει χαμπάρι» τι γινόταν με τον ιό.
«Μία μέρα πριν την επιστροφή μας στην Ελλάδα, έλαβα κάποια ακυρωτικά email για ένα event στην ιταλική πόλη και εκεί καταλάβαμε ότι κάτι συμβαίνει. Τα email ανέφεραν ότι ακυρώνεται τα events προς συμπαράσταση στα χωριά γύρω από το Μιλάνο, τα οποία είχαν ήδη μπει σε αυστηρό lockdown καθώς κάτοικοι τους βρέθηκαν στον ιό», εξιστορεί η κ. Βουλγαρίδου.
Η ίδια έφτασε την επομένη στο αεροδρόμιο, πέταξε για Θεσσαλονίκη και επέστρεψε κανονικά στο σπίτι της. Μετά από δύο ημέρες, εμφανίστηκαν κάποια ήπια συμπτώματα, όπως δέκατα και πονοκέφαλος. «Επειδή θορυβήθηκα, καθώς μένω μαζί με τον σύζυγο και το παιδί μου, τηλεφώνησα στην ιδιωτική μου ασφάλεια και από εκεί με συμβούλεψαν να κάνω τεστ, καθώς είχα επιστρέψει από την Ιταλία. Πήγα λοιπόν στο νοσοκομείο αναφοράς ΑΧΕΠΑ, υποβλήθηκα σε τεστ κορωνοϊού και με ενημέρωσαν ότι θα τηρηθεί συγκεκριμένο πρωτόκολλο βάσει του οποίου έπρεπε να διανυκτερεύσω σε θάλαμο αρνητικής πίεσης μέχρι να βγουν τα αποτελέσματα του τεστ μου», περιγράφει.
«Μου τηλεφωνούσαν και μου έλεγαν ότι είμαι το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα»
«Οι γιατροί περίμεναν μέχρι να σιγουρευτούν 100%. αλλά φίλοι και γνωστοί μου τηλεφωνούσαν και μου έλεγαν ότι στο διαδίκτυο και τα κανάλια αναφέρουν ότι εντοπίστηκε το πρώτο κρούσμα κορωνοϊού στη χώρα μας, και έδιναν μία περιγραφή, η οποία μου ταίριαζε «γάντι». Γύρω στις 14:00, στις 26/02/2020, ο γιατρός κ. Χρυσανθίδης μου ανακοίνωσε ότι είμαι το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα κορωνοϊού στην Ελλάδα», αναφέρει.
Τα πρώτα συναισθήματα τα οποία κυρίευσαν την κ. Βουλγαρίδου ήταν ο φόβος για το άγνωστο, καθώς κανείς δεν ήξερε την εξέλιξη του ιού. «Αγχώθηκα πολύ. Παράλληλα σκεφτόμουν όλους όσους ήρθα σε επαφή. Το σύζυγό μου, το παιδί μου, τους γονείς μου. Ανησυχούσα για το αν τους κόλλησα. Δεν έχω λόγια πάντως για τη συμπεριφορά των γιατρών και των νοσηλευτών. Προσπαθούσαν να με καθησυχάσουν και πραγματικά η συμπαράσταση ήταν πολύ μεγάλη», τονίζει.
Η «ασθενής μηδέν» έμεινε στο θάλαμο αρνητικής πίεσης για 16 ημέρες, έως ότου αρνητικοποιήθηκε, ενώ έμεινε για επιπλέον 11 ημέρες σε κατ΄οίκον απομόνωση. «Ήταν πολύ δύσκολο. Όταν είσαι σε τέτοιους χώρους συνειδητοποιείς ότι στη ζωή ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι μας. Όλο αυτό το αβέβαιο με έκανε και αισθανόμουν μελλοθάνατη. Καθημερινά έκανα πολλές εξετάσεις και δεν ήξερα τι πρόκειται να αντιμετωπίσω. Τα ίδια συναισθήματα είχαν και οι γιατροί. Το μόνο που έβλεπα μέσα από τις στολές τους, ήταν η αμφιβολία και το «άγνωστο» στα μάτια τους. Ωστόσο η μεγαλύτερη δοκιμασία ήταν όταν βρέθηκε θετικό το παιδί μου», εξηγεί.
“Η μεγαλύτερη δοκιμασία ήταν όταν βρέθηκε θετικό το παιδί μου”
Στις 27/02/2020, βγήκαν θετικά τα αποτελέσματα της οικογένειάς της. Ο μοναδικός που βρέθηκε θετικός, ήταν ο 9χρονος γιος της, ο οποίος νοσηλεύτηκε μαζί της για 16 ημέρες στον ίδιο θάλαμο αρνητικής πίεσης. «Αυτό ήταν το δύσκολο της νοσηλείας μου. Νιώθω ευγνώμων που το πέρασα τόσο ελαφρά, όμως ήμουν μαζί με το παιδί μου που δεν μπορούσε να βγει ούτε στο διάδρομο», αναφέρει.
Η ίδια, οι γιατροί και οι νοσηλευτές, αποφάσισαν ότι το παιδί δεν πρέπει να μάθει ότι νοσεί από κορωνοϊό. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «είχαμε αποφασίσει να μην ακουστεί καν η λέξη κορωνοϊός. Άνοιξε η πόρτα του δωματίου, τον έβαλαν μέσα και δεν του εξήγησαν το γιατί. Του είπαν μόνο ότι η μαμά του ήταν άρρωστη και ότι θα έπρεπε να μείνει μαζί της ώστε να τη βοηθήσει».
«Ο μικρός ξυπνούσε νωρίς το πρωί και κοιμόταν πολύ αργά το βράδυ. Είχε πολύ περίεργες αντιδράσεις. Ήθελε διαρκώς να φύγει. Θεωρούσε ότι εγώ έφταιγα που ήταν εκεί. Έλεγε συνέχεια ότι θέλει να βγει έξω και να παίξει με τους φίλους του. Ρωτούσε, μαμά, εγώ γιατί δεν πάω σχολείο; Με απασχολούσε ιδιαίτερα το πως θα επιστρέψει το παιδί μου στο σχολείο. Με ενόχλησε πάρα πολύ το γεγονός ότι δεν τηρήθηκε το ιατρικό απόρρητο, διέρρευσε το όνομά μου και παιζόταν παντού, χωρίς να σκεφτεί κανείς τις συνέπειες αυτής της προβολής στο παιδί μου. Συμβουλεύτηκα παιδοψυχολόγο μετά που βγήκαμε από το νοσοκομείο και του τα εξηγήσαμε όλα», αναφέρει χαρακτηριστικά η κ. Βουλγαρίδου.
