Με απόλυτη οργή αντέδρασε η μητέρα της Ελένης Τοπαλούδη, όταν είδε να κάθονται στο εδώλιο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου οι δύο κατηγορούμενοι για την άγρια δολοφονία έπειτα από βιασμό της κόρης της, τους οποίους αντίκρισε για πρώτη φορά.
Η μαυροφορεμένη γυναίκα με το που είδε να μεταφέρονται στο εδώλιο οι δύο νεαροί κατηγορούμενοι, άρχισε να τρέμει από οργή. Αν και ο σύζυγός της και συγγενικά της πρόσωπα προσπαθούσαν να τη συγκρατήσουν, η γυναίκα πετάχτηκε από το κάθισμά της φωνάζοντας πως θέλει να δει ποιος είναι “το Αλβανάκι” και ποιος ο “γιος του ευυπόληπτου” και κινούμενη προς το μέρος των κατηγορουμένων.
Η γυναίκα βρίζοντας και τους δύο κατηγορούμενους φώναζε πως θα τους σκοτώσει, ενώ αντιδρώντας σε όσους την κρατούσαν έλεγε: «καταστρέψανε την ζωή μου και θα κάθομαι να τους βλέπω;».
Η κατάσταση εξομαλύνθηκε όταν συγγενείς και αστυνομικοί έβγαλαν την μητέρα του θύματος εκτός της αίθουσας.
Στο δικαστήριο ήρθε η μητέρα του Παύλου Φύσσα, η οποία αφού χαιρέτισε δια χειραψίας τους δύο γονείς, αποχώρησε.
Μετά την ανάγνωση της κατηγορίας από την εισαγγελέα Έδρας οι δύο κατηγορούμενοι δια συνηγόρου δήλωσαν πως αρνούνται τις πράξεις που τους αποδίδονται.
Ειδικότερα, ο μεγαλύτερος των κατηγορουμένων, ο 22χρονος, δήλωσε πως αρνείται τον βιασμό, γιατί υπήρξε συναίνεση του θύματος και πως δέχεται όχι την κατηγορία της ανθρωποκτονίας, αλλά της απλής συνέργειας σε ανθρωποκτονία.
Η φράση του συνηγόρου περί “συναίνεσης” του θύματος προκάλεσε έκρηξη του πατέρα της Ελένης Τοπαλούδη, ο οποίος σηκώθηκε όρθιος και φωνάζοντας «ντροπή» είπε πως την κόρη του την βασάνισαν φρικτά: «Δεν ντρέπεστε; Έγιναν φρικτά πράγματα και λέτε για συναίνεση; Μαρτύρησε στα χέρια τους. Πλήρωνε τον Αλβανό να του πηγαίνει κορίτσια να τα βιάζει. Το δικό μας ήταν το… τυχερό! Αν δεν ήταν η Ελένη μας, θα ήταν κάποιο άλλο κορίτσι στη θέση της. Να τη βασανίζουν και αυτή να τους παρακαλάει να σταματήσουν.. Και εσείς μιλάτε για συναίνεση;»
Ο μικρότερος κατηγορούμενος, 20 ετών αλβανικής καταγωγής, δια συνηγόρου δήλωσε πως αρνείται και τις δύο κατηγορίες.
Πρώτος μάρτυρας στο δικαστήριο καταθέτει ο πατέρας του θύματος Ιωάννης Τοπαλούδης, ο οποίος αναφέρθηκε στην αρχή της κατάθεσης του στον χαρακτήρα του παιδιού του, αλλά και σε όσα έγιναν μέχρι τη στιγμή που παρέλαβε τη σωρό της Ελένης για να την κηδέψει. Χαρακτήρισε την κόρη του ένα «ζωντανό χαρούμενο παιδί, μεγαλωμένο με αγάπη» και συνέχισε: «Ίσως να φταίμε που δεν την κάναμε λίγο καχύποπτη». Επίσης, ο άτυχος πατέρας ζήτησε από την υπεράσπιση να «σταθεί με απόλυτο σεβασμό στην μνήμη της Ελένης μας».
Είπε, ακόμα, πως στο εδώλιο θα έπρεπε να κάθονται και οι γονείς των κατηγορουμένων γιατί «θα έπρεπε -εφόσον τους είχαν πει πως τα παιδιά τους έχουν επιθετική και παραβατική συμπεριφορά- να έχουν κάνει κάτι».
«Μας σκοτώνουν» -Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Πρωτοδικείο
Ταυτόχρονα έξω από το Πρωτοδικείο Αθηνών οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών συγκεντρώθηκαν προκειμένου να περάσουν το δικό του μήνυμα με αφορμή της δολοφονίας της άτυχης φοιτήτριας. «Μας σκοτώσουν, καμία Ελένη λιγότερη», έγραφε χαρακτηριστικά το πανό που κρατούσαν.
Προσερχόμενος στο δικαστήριο, ο Αλέξης Κούγιας, δικηγόρος της οικογένειας της άτυχης φοιτήτριας έκανε λόγο για «τραγωδία πρωτοφανή για τα ελληνικά εγκληματολογικά χρονικά» σημειώνοντας πως μόνη αντίστοιχη υπόθεση με τόσο νεαρά παιδιά είναι αυτή των σατανιστών.
Απεναντίας, ο δικηγόρος του Ροδίτη κατηγορούμενου, κ. Μαντάς, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Προσερχόμαστε στο δικαστήριο με αίσθημα ταπείνωσης και μία σπαρακτική κραυγή δημόσιας συγγνώμης, που κατανοούμε ότι δεν είναι ικανή να φέρει πίσω μία ανθρώπινη ζωή».
Το χρονικό
Η υπόθεση που συγκλόνισε όλη τη χώρα ξεκίνησε όταν το απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου 2018 ένα ζευγάρι κατοίκων της περιοχής διαπίστωσε πως στην παραλία Φώκια στην Ρόδο επέπλεε το άψυχο σώμα μίας γυναίκας. Ο ιατροδικαστής αποφάνθηκε πως η νεαρή γυναίκα πριν βρεθεί στο νερό έχει χτυπηθεί άσχημα, επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια. Η σωρός αναγνωρίστηκε. Ανήκε στην Ελένη Τοπαλούδη φοιτήτριας Μεσογειακών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Η έρευνα του Λιμενικού αποκαλύπτει τον νεαρότερο από τους δύο δράστες, αλβανικής καταγωγής, με τον οποίο συναντήθηκε η φοιτήτρια το επίμαχο βράδυ. Εκείνος με την κατάθεση του οδηγεί στον δεύτερο δράστη.
Το βούλευμα της υπόθεσης: Η άρνηση του θύματος που οδήγησε στην άγρια εξόντωση του
Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου επικαλούμενο τα στοιχεία της πολύμηνης έρευνας φωτίζει όσα έγιναν λίγες ώρες πριν βρεθεί η σωρός της φοιτήτριας. Στις σελίδες του περιγράφονται οι άγριες, μαρτυρικές στιγμές που πέρασε στα χέρια των δύο δραστών η νεαρή φοιτήτρια ενόσω βρισκόταν στο εξοχικό σπίτι του μεγαλύτερου σε ηλικία δράστη στην περιοχή της Λίνδου.
Ο χρόνος για την Ελένη Τοπαλούδη άρχισε να μετρά αντίστροφα τη νύχτα της 27ης Νοεμβρίου 2018 όταν «ο πρώτος κατηγορούμενος (20χρονος), ο οποίος γνώρισε την παθούσα Ελένη Τοπαλούδη του Ιωάννη προ μίας περίπου εβδομάδας, και ο 21χρονος συγκατηγορούμενός του, έχοντας προαποφασίσει να τελέσουν από κοινού το αδίκημα του βιασμού εναντίον της» κατόπιν ηλεκτρονικής συνεννόησης μαζί της , «μετέβησαν στην οικία της, η οποία ευρίσκετο στην πόλη της Ρόδου επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως, με όχημα ιδιοκτησίας του πατέρα του δεύτερου κατηγορουμένου, παρέλαβαν την παθούσα και μετέβησαν στην εξοχική κατοικία των γονέων του δεύτερου κατηγορουμένου στην περιοχή των Πεύκων Λίνδου».
Η Ελένη Τοπαλούδη αρνήθηκε την συνουσία με τους δύο δράστες. Έτσι απειλήθηκε με ένα μαχαίρι και χτυπήθηκε με αλλεπάλληλες γροθιές στο πρόσωπο βάναυσα από τους δύο νεαρούς οι οποίοι την βίασαν .
Οι στιγμές που έζησε η φοιτήτρια στο σπίτι-κολαστήριο αναφέρονται λεπτομερώς στο βούλευμα, «ενώ η παθούσα ήταν αβοήθητη, έρμαιο στις σεξουαλικές διαθέσεις τους, πέραν της συνουσίας, εκμεταλλευόμενοι την εκμηδένιση της αντίστασής της, λόγω της σωματικής και ψυχικής εξάντλησής της, εξανάγκασαν αυτήν να ανεχθεί επιπλέον ασελγείς πράξεις. Στην προβαλλόμενη δε άρνηση της παθούσας να προβεί στην ασελγή πράξη, οι κατηγορούμενοι, οι οποίοι, σημειωτέον, είχαν έντονη ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες, γρονθοκόπησαν αυτή με δύναμη στο πρόσωπο, με συνέπεια εκείνη να ζαλιστεί και να χάσει στιγμιαία τις αισθήσεις της».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της υπόθεσης, η Τοπαλούδη «ανακτώντας μετά από λίγο τις αισθήσεις της , δήλωσε στους κατηγορούμενους την πρόθεσή της να τους καταγγείλει στην αστυνομία, πυροδοτώντας έτσι το θυμό τους και παράλληλα την ανησυχία τους ότι θα συλληφθούν και θα υποστούν ποινικές κυρώσεις για την ανωτέρω συμπεριφορά τους. Ενόψει αυτής της δυσάρεστης για εκείνους προοπτικής, οι κατηγορούμενοι προέβησαν τότε σε στάθμιση των δεδομένων και αποφάσισαν από κοινού τη φυσική εξόντωση της παθούσας ώστε να αποκλείσουν κάθε πιθανότητα μελλοντικής σε βάρους τους καταγγελίας.. Και ενώ η παθούσα παρέμενε εξασθενημένη και σε σχεδόν λιπόθυμη κατάσταση εξαιτίας του βαρέως τραυματισμού της, ο οποίος είχε προηγηθεί κατά τη διάρκεια του βιασμού, οι κατηγορούμενοι αποδεχόμενοι πλήρως ο ένας τη συμπεριφορά του άλλου κατάφεραν αλλεπάλληλα πλήγματα με γροθιές και σίδερο σιδερώματος στην κεφαλή αυτής, προκαλώντας της έντονη αιμορραγική διήθηση, ενώ επιπλέον επιχείρησαν να την θανατώσουν και διά στραγγαλισμού».
Όπως αναφέρεται στο βούλευμα, «παρά τις σχετικές έντονες παρακλήσεις της να τη μεταφέρουν στο νοσοκομείο, οι κατηγορούμενοι επέδειξαν εμμονή στον εγκληματικό τους σχεδιασμό και μετέφεραν αυτήν γυμνή στο αυτοκίνητο προκειμένου να ολοκληρώσουν το προαποφασισμένο από αυτούς κακούργημα της ανθρωποκτονίας».
Οι κατηγορούμενοι πήγαν σε βραχώδη παραλία στην περιοχή της Λίνδου και έριξαν την εξουθενωμένη και ήδη βαριά χτυπημένη Ελένη στον γκρεμό, από ύψος περίπου 10 μέτρων πάνω από την θάλασσα. Η μάχη του κοριτσιού ήταν πλέον άνιση καθώς «οι ήδη προκληθείσες κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, η διάχυτη εγκεφαλική αιμορραγία και το οίδημα από τα χτυπήματα στο κεφάλι της, καθιστούσαν αδύνατη οποιαδήποτε προσπάθεια της να κινηθεί αποτελεσματικά ώστε να επιπλεύσει. Ο θάνατος της Ελένης Τοπαλούδη “επήλθε συνεπεία πνιγμού”».
Οι κατηγορούμενοι οι ισχυρισμοί τους και η «απάντηση»του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου.
Οι δύο νεαροί είναι μόνιμοι κάτοικοι Ρόδου. Ο μεγαλύτερος, μέλος εύπορης οικογένειας του νησιού και ο νεαρότερος, γιος τεχνίτη. Είναι φίλοι με κοινό ενδιαφέρον τις πολεμικές τέχνες . Και οι δύο έκαναν συστηματική άθληση ενώ στις σελίδες τους σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης προβάλουν με συνεχόμενες φωτογραφίες τα γυμνασμένα σώματα τους. Ο νεαρότερος είναι κατηγορούμενος και σε άλλη υπόθεση βιασμού νεαρού κοριτσιού με ειδικές ανάγκες , που φέρεται να διαπράχθηκε ελάχιστες ημέρες μετά την δολοφονία Τοπαλούδη.
Στο βούλευμα αναφέρεται πως οι κατηγορούμενοι στις απολογίες τους ενώπιον της Ανακρίτριας, αρνούνται τις κατηγορίες ισχυριζόμενοι πως η ερωτική συνεύρεση με την παθούσα υπήρξε συναινετική και όχι προϊόν βίαιου εξαναγκασμού και επιρρίπτοντας την ευθύνη ο ένας στον άλλον για την ανθρωποκτονία «περιορίζοντας έκαστος τον εαυτό του σε ρόλο απλού παρατηρητή, αδύναμου δήθεν να αντιδράσει στο βίαιο ξέσπασμα του συγκατηγορουμένου του».
Στο βούλευμα τονίζεται «αναφορικά με την δήθεν συναίνεση (ή ακόμη και πρωτοβουλία) της παθούσης για την τέλεση των προαναφερόμενων γενετήσιων πράξεων θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εκδοχή αυτή των γεγονότων δεν συνάδει με την συμπεριφορά της παθούσας, τόσο αμέσως πριν όσο και κατά τη διάρκεια της συνάντησής της με τους κατηγορούμενους».
Ειδικότερα, όπως αναφέρεται στην ένορκη κατάθεση φίλης της ενώπιον των αξιωματικών του Κεντρικού Λιμεναρχείου Ρόδου, περί ώραν 01.07′ η Ελένη Τοπαλούδη της έστειλε γραπτό μήνυμα από το κινητό της τηλέφωνο μέσω της εφαρμογής messenger, στο οποίο ανέφερε αυτολεξεί «Πάρε με σε μια ώρα τηλ.», γεγονός το οποίο καταδεικνύει την έλλειψη διάθεσης από πλευράς της θανούσης να παραμείνει στο χώρο για μεγάλο χρονικό διάστημα και να τελέσει γενετήσιες πράξεις με τους κατηγορούμενους, έλλειψη διάθεσης η οποία μαρτυρά περαιτέρω την δυσφορία και τον φόβο που της προκαλούσε η εν γένει συμπεριφορά – των κατηγορουμένων εκείνη τη νύχτα.
Σε ό,τι αφορά δε τις αλληλοκατηγορίες μεταξύ των κατηγορουμένων και την επίρριψη από τον έναν στον άλλο της ευθύνης για την τέλεση της ανθρωποκτονίας σε βάρος της Ελένης Τοπαλούδη, λεκτέον ότι οι ισχυρισμοί αυτοί προσκρούουν ευθέως στην προκύψασα από το αποδεικτικό υλικό απόλυτη σύμπραξη και σύμπνοια μεταξύ τους και δη τόσο κατά τον βιασμό όσο και κατά τη θανάτωση του θύματος.
Κατά τους δικαστές του Συμβουλίου «η διάρκεια του επίμαχου περιστατικού ήταν τέτοια που κάλλιστα θα μπορούσε όποιος εκ των δύο το επιθυμούσε (αν φυσικά το επιθυμούσε) να αντιδράσει στις ενέργειες του άλλου, να παράσχει βοήθεια στην παθούσα ή έστω να αποχωρήσει από τον τόπο του συμβάντος, αποδοκιμάζοντας έτσι εμπράκτως τη συμπεριφορά του άλλου.
Εξάλλου, η ενασχόληση με τις πολεμικές τέχνες και η σωματική διάπλαση αμφοτέρων ήταν τέτοια που δεν δικαιολογεί την υποταγή του ενός στη βούληση του άλλου, αφού οιοσδήποτε εξ αυτών θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να προστατεύσει με τη σωματική του δύναμη την Ελένη Τοπαλούδη, εφόσον πράγματι το επιθυμούσε, εμποδίζοντας μέρος έστω εκ των πλειόνων επιθέσεων σε βάρος της, επιθέσεις οι οποίες έλαβαν μάλιστα χώρα με πλείονα μέσα πλήξης, τα οποία εναλλάσσονταν (χτυπήματα με τα χέρια, με σίδερο σιδερώματος κοκ) μέχρι και την τελική ρίψη της στη θάλασσα».
Τονίζουν μάλιστα πως οι ισχυρισμοί των κατηγορουμένων καταρρίπτονται και από την «πρακτικώς αναγκαία σύμπραξή τους κατά την ρίψη της ζωντανής ακόμη παθούσης στο νερό, η επιστροφή αμφοτέρων στο σπίτι στους Πεύκους όπου επιδόθηκαν σε προσπάθειες καθαρισμού του χώρου και συγκάλυψης του εγκλήματος και, τέλος, η απροθυμία αμφοτέρων να σπεύσουν άμεσα στην αστυνομική αρχή και να καταγγείλουν την πράξη, αποτελούν αδιάσειστους ενδείκτες κοινού δόλου των κατηγορουμένων».
