Η ακροδεξιά Τζόρτζια Μελόνι ενδέχεται να αναδειχθεί νικήτρια των σημερινών εκλογών. Έχουν λόγο να ανησυχούν οι Ευρωπαίοι ή μήπως δεν θα αλλάξουν εν τέλει και πολλά;
Εδώ και τρία χρόνια η Τζόρτζια Μελόνι, η οποία ξεκίνησε την πολιτική της καριέρα σε μια μεταφασιστική οργάνωση νεολαίας και αργότερα έγινε ηγέτης του ακροδεξιού λαϊκιστικού κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας», καλλιεργεί την εικόνα μιας μετριοπαθούς πολιτικού. Δεν τάσσεται όπως παλαιότερα υπέρ της αποχώρησης της Ιταλίας από την ΕΕ και την ευρωζώνη, διαβεβαιώνοντας ότι επιδιώκει απλά την αναμόρφωσή τους. Σε αντίθεση με άλλες ακροδεξιές πολιτικές δυνάμεις στην Ευρώπη καταδικάζει τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και παράλληλα στηρίζει τις κυρώσεις στην Ρωσία και την αποστολή στρατιωτικού οπλισμού στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή όμως επικροτεί την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ διατηρώντας παράλληλα στενούς δεσμούς με το βρετανικό Συντηρητικό Κόμμα.
Η πρόεδρος του κόμματος «Αδέλφια της Ιταλίας» περιπαίζει όσους Ευρωπαίους φοβούνται μια ακροδεξιά κυβέρνηση στην Ιταλία. Λέει μάλιστα ότι για το μόνο που ανησυχούν στις Βρυξέλλες είναι μήπως χάσουν έσοδα και εξουσίες. Εκτός αυτού η Τζόρτζια Μελόνι στηρίζει τις συντηρητικές κυβερνήσεις σε Πολωνία και Ουγγαρία στην αντιπαράθεσή τους για το κράτος δικαίου ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
«Οι Ιταλοί ψηφοφόροι ενδιαφέρονται λιγότερο για την ευρωπαϊκή ή την εξωτερική πολιτική», εκτιμά ο Λουτς Κλινκχάμερ από το Γερμανικό Ιστορικό Ινστιτούτο στη Ρώμη και προσθέτει ότι: «Ο προεκλογικός αγώνας περιστράφηκε κυρίως γύρω από το εισόδημα και τα μέτρα στήριξης του πληθυσμού εν μέσω ενεργειακής κρίσης. Είναι διάχυτος ο φόβος ενδεχόμενης διολίσθησης στη φτώχεια. Οι εκλογές της Κυριακής είναι εκλογές διαμαρτυρίας, όπως είχαμε αρκετές φορές στην Ιταλία την τελευταία δεκαετία, με μόνη διαφορά ότι τώρα οι ελπίδες εναποθέτονται σε ηγέτη της ακροδεξιάς και όχι της αριστεράς».
Ενέργεια και πληθωρισμός μονοπώλησαν τον προεκλογικό αγώνα
Οι τιμές της ενέργειας, ο πληθωρισμός και οι επιπτώσεις της πανδημίας ήταν κυρίαρχα ζητήματα στον προεκλογικό αγώνα και τις πολιτικές συζητήσεις στην τηλεόραση. Δεξιά και αριστερά κόμματα υπόσχονται υψηλότερες δαπάνες για την κοινωνική πολιτική. Την ίδια στιγμή όμως η Τζόρτζια Μελόνι εμφανίζεται συγκρατημένη ως προς την προσφυγή σε νέο δανεισμό. Όλα τα κόμματα θέλουν να επωφεληθούν από τα 200 δις ευρώ, τα οποία θα λάβει η Ιταλία τα επόμενα χρόνια από το Ταμείο Ανάκαμψης με τη μορφή επιχορηγήσεων ή χαμηλότοκων δανείων για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της πανδημίας. Και μόνο για αυτόν τον λόγο καμία νέα ιταλική κυβέρνηση δεν θα θελήσει να συγκρουστεί μετωπικά με την ΕΕ, λέει ο γερμανός ειδικός.
Ο Λοτέντσο Ντι Σίο, καθηγητής πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο LUISS της Ρώμης, δηλώνει σε συνέντευξή του στη DW ότι μια κυβέρνηση Μελόνι θα επιδιώξει να προβάλει με σκληρό τρόπο τις ιταλικές θέσεις στις Βρυξέλλες. «Μπορείτε να το θεωρήσετε δεδομένο, είναι όμως απίθανο να αλλάξουν οι βασικές συντεταγμένες της ιταλικής εξωτερικής πολιτικής και της ιταλικής πολιτικής σε σχέση με την Ευρώπη».
Προηγούνται στις δημοσκοπήσεις τα «Αδέλφια της Ιταλίας»
Στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων εβδομάδων η Τζόρτζια Μελόνι προηγείται σταθερά των Σοσιαλδημοκρατών, οι οποίοι καταλαμβάνουν τη δεύτερη θέση. Τα «Αδέλφια της Ιταλίας» ενδέχεται να διασφαλίσουν το 25% των ψήφων, ενώ το σοσιαλιστικό «Partito Democratico» γύρω στο 22%. Εφόσον το υπερσυντηρητικό κόμμα της Μελόνι επιδιώξει μια κυβέρνηση συνασπισμού με τα δύο άλλα λαϊκιστικά κόμματατ, τη «Λέγκα» και το «Φόρτσα Ιτάλια», θα διασφάλιζε άνετη πλειοψηφία και στα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου. Η «Λέγκα» του πρώην υπουργού Εσωτερικών Ματέο Σαλβίνι βρίσκεται στις δημοσκοπήσεις στο 13%, ενώ το «Φόρτσα Ιτάλια» του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι γύρω στο 7%. Ας σημειωθεί ότι ο ιταλικός εκλογικός νόμος δίνει στον συνασπισμό κομμάτων που διασφαλίζουν σχετική πλειοψηφία την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών στο κοινοβούλιο.
Ανοιχτό παραμένει πόσο θα άντεχε στην εξουσία μια κυβέρνηση υπό την πρωθυπουργία της Τζόρτζια Μελόνι, η οποία θα ήταν η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην Ιταλία. Ένας δεξιός συνασπισμός κυβέρνησε την Ιταλία ήδη το 2001. Τότε όμως επικεφαλής της ισχυρότερης δεξιάς παράταξης και πρωθυπουργός ήταν ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Για τον γερμανό ειδικό Λουτς Κλινκχάμερ μεταφασίστες και ακροδεξιοί δεν είναι τίποτα καινούργιο στην ιταλική πολιτική: «Η παρουσία μεταφασιστών ήταν έντονη σε διάφορες κυβερνήσεις από το 2001. Από αυτή την άποψη, δεν βλέπω ποια σημαντική ποιοτική διαφορά θα μπορούσε να έχει μια νέα κυβέρνηση υπό την Τζόρτζια Μελόνι».
Επιμέλεια: Στέφανος Γεωργακόπουλος για τη DW
