Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Νίκος Δένδιας παρευρέθηκε στην παρουσίαση του προγράμματος αναβάθμισηςτου «Σύγχρονου Μαχητή», η οποία πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο «Υποστράτηγος Αλέξανδρος Ξηρός» της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων.
Σκοπός του προγράμματος είναι η αναβάθμιση του εξοπλισμού που φέρει ο μαχητής προκειμένου να ανταποκριθεί στο σύγχρονο και διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο μάχης.
Η αρχιτεκτονική της αναβάθμισης στηρίζεται σε πέντε επίπεδα, την επιβίωση, την επικοινωνία, την επίγνωση, την ευελιξία και την ισχύ πυρός.
Παρόντες ήταν επίσης ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Δημήτριος Χούπης, ο Αρχηγός ΓΕΣ Αντιστράτηγος Γεώργιος Κωστίδης, ο Αρχηγός ΓΕΝ Αντιναύαρχος Δημήτριος - Ελευθέριος Κατάρας ΠΝ και ο Αρχηγός ΓΕΑ Αντιπτέραρχος (Ι) Δημοσθένης Γρηγοριάδης. Παρέστησαν επίσης μέλη του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου, Αξιωματικοί, Σπουδαστές της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, εκπρόσωποι των Αρχηγών Σωμάτων Ασφαλείας, καθώς και επίτιμοι Αρχηγοί του ΓΕΣ και του ΓΕΕΦ.
Αναβάθμιση εξοπλισμού
Ο Νίκος Δένδιας, παρουσίασε στοιχεία και πληροφορίες για την στολή του «Σύγχρονου Μαχητή», ενώ στην συνέχεια αναφέρθηκε στις μεταρρυθμίσεις που προβλέπει η «Ατζέντα 2030» για τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκε η στρατιωτική ηγεσία, εκπρόσωποι των Σωμάτων Ασφαλείας, επίτιμοι αρχηγοί, πλήθος σπουδαστών της Σχολής και λοιποί προσκεκλημένοι.
Σκοπός του προγράμματος είναι η αναβάθμιση του εξοπλισμού που φέρει ο μαχητής προκειμένου να ανταποκριθεί στο σύγχρονο και διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο μάχης. Η αρχιτεκτονική της αναβάθμισης στηρίζεται σε πέντε επίπεδα, την επιβίωση, την επικοινωνία, την επίγνωση, την ευελιξία και την ισχύ πυρός.
Το πρόγραμμα «Σύγχρονος Μαχητής», εκτιμώμενου κόστους 204 εκατ. ευρώ, θα υλοποιηθεί με τη σύμπραξη κυρίως των Στρατιωτικών Εργοστασίων 700 ΣΕ και 301 ΕΒ με ελληνικές εταιρείες, ενώ η πρώτη παράδοση υλικών αναμένεται να πραγματοποιηθεί το καλοκαίρι του 2026.
Ο Δένδιας επισήμανε στον χαιρετισμό:
«Κυρίες και κύριοι, η σημερινή εκδήλωση είναι για το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και για τις Ένοπλες Δυνάμεις πολύ σημαντική. Ίσως, ένα από τα πιο ουσιαστικά βήματα στην υλοποίηση της «Ατζέντας 2030», διότι αφορά άμεσα τον οπλίτη, τον μαχητή της πρώτης γραμμής. Τον Έλληνα μαχητή, δηλαδή, την καρδιά των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδας μας.
Δεν χρειάζεται να πω το αυτονόητο: Σύγχρονες Ένοπλες Δυνάμεις δε νοούνται χωρίς σύγχρονους μαχητές. Επίσης, το σύγχρονο πεδίο επιχειρήσεων, όπως το έχετε κι εσείς νομίζω διαπιστώσει, απαιτεί νέο εξοπλισμό του καθενός μαχητή, που να παρέχει και προστασία και ευελιξία και ισχύ πυρός.
Μία σειρά μεταβολών, από τα κράνη από «Kevlar», από τις εξαρτύσεις με αντιβαλλιστική προστασία, από τις σύγχρονες προσωπίδες, από τις στολές με αισθητήρες, από τις διόπτρες, από τα γυαλιά προστασίας, από το κουτί πρώτων βοηθειών, από τις θήκες διάφορων ειδών, από τα συστήματα Διοίκησης και Ελέγχου, τον εξοπλισμό, την προμήθεια του νέου τυφεκίου ελεύθερου σκοπευτή, την αναβάθμιση του γνωστού σε όλους μας τυφεκίου G3, ένας πολύ μακρύς κατάλογος αλλαγών στον εξοπλισμό του μαχητή. Δε νομίζω ότι μένει οτιδήποτε απ’ αυτό που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα. Ούτε καν τα άρβυλα.
Δημιουργούμε, λοιπόν, μια νέα πραγματικότητα. Έναν Έλληνα στρατιώτη του 21ου αιώνα.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα έχει ενταχθεί στο Μακροπρόθεσμο Προγραμματισμό Αμυντικών Εξοπλισμών. Είναι χρηματοδοτημένο με 204 εκατ. ευρώ. Θα αρχίσει να εξελίσσεται αμέσως. Θα παρουσιαστεί το χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης για το σύνολο του Ελληνικού Στρατού, που συμπίπτει με το 2030.
Θα ήθελα, όμως, να αναφερθώ και σε κάτι άλλο που δεν είναι πολύ σύνηθες μέχρι σήμερα στην Πατρίδα μας. Το οικονομικό αποτύπωμα στην εγχώρια αμυντική βιομηχανία.
Η ελληνική αμυντική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να παράξει περίπου το 90%, ίσως και παραπάνω, απ’ ό,τι είδατε στην παρουσίαση προηγουμένως. Και επαληθεύει έτσι την επιλογή να καταστεί το αμυντικό μας οικοσύστημα ένας μοχλός ανάπτυξης της οικονομίας μας.
Κυρίες και κύριοι, μέχρι σήμερα από το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου, κυριολεκτικά στην Ελλάδα μιλάμε για το υστέρημα του Έλληνα φορολογούμενου, έχουν επενδυθεί στην Άμυνα της Πατρίδας άνω των 250 δισ. ευρώ.
Αναφέρομαι στα εξοπλιστικά προγράμματα, όχι στις μισθοδοσίες. Από αυτό το τεράστιο ποσό, από το 1974 μέχρι σήμερα ελάχιστα χρήματα έχουν απορροφηθεί από το αμυντικό οικοσύστημα της Πατρίδας μας. Και μία από τις επιδιώξεις α
