Δύο περιστατικά με τον Γραμματέα του Σύριζα που σχετίζονται με τηλεοπτικούς σταθμούς αποδεικνύουν, ότι πέρα από τη σύγχυση και τον πανικό που προκάλεσε στο κυβερνών κόμμα, η πανωλεθρία ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών, δεν έχουν ακόμη πετύχει να αναλύσουν τα αίτια της ήττας και να την διαχειρισθούν αναλόγως.
ΤΗΣ ΛΙΝΑΣ ΚΛΕΙΤΟΥ
Είναι πρωτοφανές και απολύτως ολοκληρωτικό ως νοοτροπία και θέση εκφραζόμενη, Γραμματέας κόμματος που θέλει να ανήκει στο λεγόμενο Συνταγματικό τόξο, να προσδιορίζει ως αίτιο της ήττας, την στάση συγκεκριμένων τηλεοπτικών σταθμών. Όχι απλά να την καταγγέλλει, αλλά εμμέσως πλην σαφώς να την αντιδιαστέλλει με άλλους που κατά την εκτίμησή του παίζουν με επάρκεια το παιχνίδι της κυβέρνησης.
Η πενταετής παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, πέρα από τα ζητήματα υψηλής πολιτικής, τα θέματα της καθημερινότητας και τις επιδόσεις στην οικονομία, έχει να παρουσιάσει μια στάση πρωτόγνωρη για την Μεταπολιτευτική Δημοκρατία.
Την καταγγελία των ΜΜΕ ως ταξικών εχθρών, ως προδοτών της πατρίδας και εκμαυλιστών των πολιτών!!!
Αν κάποιος μειδιώντας παρατηρήσει «ούτε στην Βόρειο Κορέα τέτοια εμπάθεια», δεν θα έχει και άδικο.
Εγκλωβισμένοι στον Σύριζα στους επαναστατικούς πιθηκισμούς της περιόδου 2012-2015, εκπαιδεύτηκαν να υπάρχουν πολιτικά, εφευρίσκοντας εχθρούς. Παντός είδους και χρώματος. Στην πυραμίδα των εχθρών κανάλια και δημοσιογράφοι. Κυρίως εκείνα και εκείνοι που είχαν άποψη, θέση και επέλεγαν την κριτική ανάλυση των θέσεων του Σύριζα. Όσων θέσεων τέλος πάντων άντεχαν σε λογική επεξεργασία…
Είναι αλήθεια ότι σε περιόδους φορτισμένες πολιτικά, μπορεί να υπάρχει ο βαθμός υπερβολής. Σε συνταγματικά καθεστώτα υπάρχουν τα αρμόδια όργανα ελέγχου, υπάρχουν και οι πολίτες που εκτιμούν, συγκρίνουν και στέλνουν τον λογαριασμό μέσω τηλεθέασης.
Αυτό που δεν κατενόησαν στον Σύριζα και την κυβέρνηση, είναι ότι ο λαός τσαλάκωσε αποφασιστικά με την ψήφο του την αλαζονεία και την καθεστωτική αντίληψη των κυβερνητικών και κομματικών στελεχών. Την βλακώδη οίηση του πολιτικώς αλάθητου που διαπνέει κάθετα όλες τις αριστερές στοιβάδες, ένδειξη αντιδημοκρατικότητας και απολυταρχισμού.
Την πεποίθηση, ότι ο κόσμος τρώει κουτόχορτο και δεν αντιλαμβάνεται ότι η κλάψα για τα βάσανα του κοσμάκη, τα επιδοματάκια της αναξιοπρέπειας και οι τακτοποιήσεις της τελευταίας ώρας δεν περνάνε ως θετικό αφήγημα της φιλάνθρωπης αριστεράς. Ως εμπαιγμός εκλαμβάνεται και αλίμονο αν ο έλληνας αντιληφθεί, ότι κάποιος πάει να τον πιάσει κορόϊδο.
Επιμένουν λοιπόν στα ίδια για τα οποία συνετρίβησαν τις δύο τελευταίες Κυριακές Επιτίθενται, λασπώνουν παραπληροφορύν, καταγγέλλουν.
Την ίδια ώρα, οι αποκαλύψεις για
—Το στήσιμο από την κυβέρνηση του σκανδάλου Νovartis δημιουργούν πεποίθηση παρακρατικής σαπίλας. —Οι τακτοποιήσεις στην πυραμίδα της Δικαιοσύνης, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε ότι προσφεύγει σε κάλπες, άρα η κυβέρνησή του τελεί υπό παραίτηση , εντείνουν την αίσθηση ότι φοβούνται και επιχειρούν μέχρι την τελευταία στιγμή να καλύψουν τα νώτα τους.
—Η παρεκβατική λειτουργία της Βουλής επιβεβαιώνει την ρουσφετολογική αθλιότητα της αριστερής κουλτούρας.
Όμως για τον κύριο Σκουρλέτη και τα στελέχη της κυβέρνησης, για την ήττα φταίνε τα κανάλια. …και ο Νίκος Ανδρουλάκης από σπόντα, γιατί «μολύνει» μια εκπομπή που τίμησε με το μεγαλείο του ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ!!!
Συνεχίζουν στις ίδιες ράγες. Μοιραίοι, μικρόψυχοι και εκδικητικοί μέχρι το τέλος.
Το σήμα της λήξης είναι πιθανώς η 7η Ιουλίου. Οι αποφάσεις είναι του ελληνικού λαού. Συνήθως αποφασίζει με κριτήριο την τσέπη του. Είναι βέβαιο ότι αυτή την φορά μαζί με την τσέπη πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει η προστασία της ποιότητας της Δημοκρατίας…
ΥΓ. Όλα τα παραπάνω, όσον αφορά στην καταγγελτική στρατηγική του Σύριζα, ισχύουν και για τις εταιρείες δημοσκοπήσεων. Ευτυχώς ήρθε το αποτέλεσμα της εθνικής δημοσκόπησης των εκλογών της 26ης Μαίου που απέδειξε, ότι τον εχθρό – «μαιμού» τον είχαν οικότροφο στο Μέγαρο Μαξίμου….
