Στον ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας το φάσμα της ήττας τους να ζυγώνει, έχουν επιλέξει το σκληρό ροκ και την τυφλή σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ. Θυμίζοντας τις σκοτεινές και χυδαίες εποχές του αυριανισμού.
Γράφει ο Αλέξανδρος Παπασταθόπουλος
Ετελεύτησε τον βίο της η τοξικότητα; Οπως λένε οι πολίτες και καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις, ναι. Μόνο στον βούρκο του Twitter «μεγαλουργεί», πλέον, αυτό το αυριανικό σαπισμένο φρούτο.
Ετελεύτησε τον βίο της η χυδαιότητα; Στην κοινωνία, ναι. Μόνο στο λασπωμένο τερέν του Διαδικτύου υπάρχει καθώς και στα στόματα κάποιων διαβόητων ΣΥΡΙΖΑίων, οι οποίοι θα πρέπει να προσέξουν να μη δαγκώσουν τη γλώσσα τους γιατί… θα δηλητηριαστούν!
Ετελεύτησε τον βίο της η εχθροπάθεια [σ.σ.: εχθρικόν πάθος, εχθρική διάθεσις κατά τινος, ισχυρά ή έμμονος έχθρα, μίσος (σύμφωνα με το λεξικό Δημητράκου)] που μπήκε στην πολιτική ζωή διά χειρός ΣΥΡΙΖΑ; Δυστυχώς, όχι.
Με αυτό το τρίπτυχο θα πάει, όπως όλα δείχνουν, το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές και ό,τι βγει. Σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές, μια ακόμη ήττα τους περιμένει, αλλά ας μη βιαζόμαστε και ας περιμένουμε τη λαϊκή ετυμηγορία στις εκλογές, οι οποίες εκ των πραγμάτων και εκ των συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί θα είναι οι πιο κρίσιμες «από συστάσεως του ελληνικού κράτους», που θα έλεγε και μια ψυχή που αυτήν την περίοδο δικάζεται (και) και για τη σκευωρία της Novartis στο Ειδικό Δικαστήριο. Κι αυτό για δύο απλούς λόγους: ο πρώτος είναι αν θα συνεχίσει να πορεύεται στον δρόμο της κανονικότητας. Και ο δεύτερος αν θα επιστρέψει στον δρόμο του διχασμού (βλ. πας μη ΣΥΡΙΖΑίος, βάρβαρος), της αυταπάτης και του τραμπικού λαϊκισμού. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.
Κανονικότητα ή χάος; Αυτό είναι το δίλημμα των εκλογών του 2023 και σ’ αυτό θα δώσει απάντηση, με την ψήφο του, ο κυρίαρχος ελληνικός λαός. Τα υπόλοιπα είναι για κουβεντολόι στους καφενέδες πέριξ της Κουμουνδούρου.
Γαία μιχθήτω πυρί
Στον ΣΥΡΙΖΑ, βλέποντας το φάσμα της ήττας τους να ζυγώνει, έχουν επιλέξει το σκληρό ροκ και την τυφλή σύγκρουση με την κυβέρνηση της ΝΔ. Θυμίζοντας τις σκοτεινές και χυδαίες εποχές του αυριανισμού. Τότε που η χυδαιότητα, το ψέμα και η συκοφαντία ήταν το «ευαγγέλιο» των ΠΑΣΟΚων. Τότε που κανονικότητα ήταν τα χοντροκομμένα και άθλια αυριανικά ψέματα. Τότε που πετούσαν και οι γάιδαροι, αρκεί να το έγραφε η φυλλάδα του Ταύρου.
Ωστόσο, εκείνες οι εποχές έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και ούτε ως φάρσα μπορεί να επαναληφθεί αυτή η ιστορία. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι το έχουν καταλάβει οι φωστήρες της Κουμουνδούρου και δη οι σταλινικοί δημογέροντες που δίνουν και τον τόνο της πολιτικής που ακολουθεί το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ.
Τελευταίο τους αποκούμπι ήταν η νόμιμη επισύνδεση από την ΕΥΠ στο τηλέφωνο του Νίκου Ανδρουλάκη και οι εβδομαδιαίες «λιστο-λοταρίες». Και λέμε ήταν, γιατί οι πολίτες, όπως λένε στις δημοσκοπήσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, δεν συμμερίζονται τον πόνο τους αφενός για επιστροφή πάση θυσία στην εξουσία, αφετέρου γιατί δεν τρώνε ούτε κουτόχορτο, ούτε σανό αγοράζουν που θέλουν να τους πουλήσουν οι μουστερήδες της Κουμουνδούρου.
Εκφυλισμός
Για του λόγου το αληθές, στην έρευνα της Metron Analysis, που παρουσιάστηκε στο Mega, στην ερώτηση «Μεταξύ των πολιτικών αρχηγών ποιος νομίζετε ότι μπορεί να εγγυηθεί την καλή λειτουργία των δημοκρατικών θεσμών;» οι πολίτες δήλωσαν, 29% ο Κυριάκος Μητσοτάκης και 19% ο Αλέξης Τσίπρας. Οπερ έστι μεθερμηνευόμενον, το «μυθιστόρημα» των υποκλοπών δεν περπάτησε «ταμειακώς». Οχι γιατί δεν υπάρχει σοβαρό θέμα με τις παρακολουθήσεις, αλλά διότι κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ να το εκφυλίσει και να το εκχυδαΐσει, την ώρα που η κυβέρνηση παραδεχόταν λάθη και αδυναμίες στη λειτουργία της ΕΥΠ και βάζοντας ταυτόχρονα στη δημόσια συζήτηση και τις απαραίτητες αλλαγές που πρέπει να γίνουν.
Εν κατακλείδι: με αυτά τα «όπλα» θα πάει στις εκλογές το κόμμα της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά «στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει, όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει. Οποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει, στρατιώτη μου, για πόλεμο δεν κάνει».
