Το δημοκρατικό πολίτευμα βασίζεται και στην αντιπολίτευση. Τον αποκαλούμενο και δεύτερο πόλο που συγκρατεί τις ισορροπίες. Αυτόν που ελέγχει την εξουσία, προτείνει εναλλακτικές λύσεις και παρακινεί την εκάστοτε κυβέρνηση να προχωρήσει με ταχύτερους ρυθμούς σε τομές άμεσα συνδεδεμένες με την κοινωνία. Στην Ελλάδα δυστυχώς όχι απλά δεν συμβαίνει αυτό, αλλά αντιθέτως η αντιπολίτευση λειτουργεί με βάση τον πολιτικό καιροσκοπισμό. Η ανάληψη της εξουσίας αποτελεί τον βασικό της στόχο, το θέμα είναι το πώς επιχειρεί να τον πετύχει.
Τα τελευταία 24ωρα μια ακόμη φορά οι πολίτες, όσοι τέλος πάντων παρακολουθούν τι γίνεται στην αντιπολίτευση, γίνονται μάρτυρες μιας προσπάθειας που αποτυπώνει την τραγική κατάσταση που επικρατεί στα κόμματα, τα οποία ακόμη και σήμερα αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι οι εξελίξεις τα έχουν ξεπεράσει. Όπως και ότι τα αφηγήματα και τα σενάρια που στήνουν πατώντας σε fake news δεν κόβουν εισιτήρια.
Ψεκασμένες θεωρίες. Πουτινόφιλοι πολιτικοί καιροσκόποι ξεκινούν με κατηγορίες σε βάρος της κυβέρνησης σύμφωνα με τις οποίες απογυμνώνει την άμυνα της χώρας για να στηρίξει την Ουκρανία και καταλήγουν σε αναλύσεις τύπου… Βαρουφάκη για τις τράπεζες και τη συνένωση δυνάμεων. Καταγγελίες που βασίζονται σε κοπτοραπτική δηλώσεων ακόμη και του πρωθυπουργού, έωλες αναλύσεις οικονομικού περιεχομένου και κατηγορώ για τη στήριξη της Ουκρανίας στη μάχη που δίνει κατά της ρωσικής εισβολής συνθέτουν ένα παζλ που αναδεικνύει την τραγική έλλειψη αντιπολίτευσης στη χώρα. Ο λαϊκισμός στα καλύτερά του...
Αναδεικνύει όμως και κάτι ακόμη. Ότι ναι μεν η Δημοκρατία χρειάζεται την ύπαρξη αντιπολίτευσης, όχι όμως αυτού του επιπέδου. Δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί την κυβέρνηση για όσα συμβαίνουν με τη Βόρεια Μακεδονία και τα οποία είναι αποτέλεσμα της ανισοβαρούς Συμφωνίας των Πρεσπών που ο Αλέξης Τσίπρας έφερε ως πρωθυπουργός. Δεν μπορεί να θέτει θέμα για την άμυνα της χώρας κάνοντας κοπτοραπτική δηλώσεων. Το ίδιο ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ.
ΚΚΕ και Βελόπουλος έχουν τον δικό τους… πόνο. Το ΚΚΕ θέλει να σταματήσουν οι εξοπλισμοί, να σταματήσει και η στήριξη στην Ουκρανία. Και ο Βελόπουλος όμως το ίδιο. Θέτει θέμα όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιώντας αποσπασματικά δηλώσεις του πρωθυπουργού.
Το πρόβλημα είναι μεγάλο. Διότι ναι η αντιπολίτευση είναι βασικός πυλώνας σε μια δημοκρατία. Αυτού του είδους όμως η αντιπολίτευση συνολικά μετατρέπεται σε πρόβλημα. Σε βαρίδι για την ίδια τη χώρα και τους θεσμούς της. Το χειρότερο είναι πως δεν έχει αλλάξει κανένα κόμμα. Παραμένουν στην ίδια ρητορική εδώ και χρόνια. Παραμένουν στην ίδια πρακτική επίσης εδώ και χρόνια. Και ενώ βλέπουν πως οι πολίτες τούς γυρνούν την πλάτη εμμένουν.
Ακόμη και τα κόμματα που δηλώνουν κόμματα εξουσίας μετατρέπονται σε κόμματα διαμαρτυρίας, λαμβάνουν τη μορφή συλλογικοτήτων. Δεν είναι τυχαία η κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό τους. Οι διαμάχες, οι συγκρούσεις, τα μαχαιρώματα αναδεικνύουν την αδυναμία τους αλλά και τον πανικό των ηγεσιών τους που προσπαθούν να μεταφέρουν τα εσωκομματικά προβλήματα στην κοινωνία...
