Δυο χρόνια μετά την υπογραφή της Συμφωνίας των Πρεσπών, στις 17 Ιουνίου 2018, που άφησε πολλά παράθυρα για τις αλυτρωτικές διαθέσεις της γείτονος χώρας, ο τέως πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας και ηγέτης του κεντροαριστερού κόμματος SDSM, Ζόραν Ζάεφ, κάνει λόγο με μήνυμά του, για “μακεδονική γλώσσα” και “μακεδόνες”.
Προφανώς στο πλαίσιο του “σεβασμού και της ισχυρής βούλησης για ένα κοινό μέλλον ειρήνης και συνανάπτυξης”, που σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, σηματοδότησε η Συμφωνία… Συμφωνία που συνοδεύτηκε τότε με πολλά χαμόγελα κι αγκαλιές από του δύο άνδρες.
Αλλά φαίνεται, μυαλό ο πρώην πρωθυπουργός δεν έβαλε. Σε tweet του για την επέτειο των δύο χρόνων από την υπογραφή της Συμφωνίας, σημείωσε ότι “η Ελλάδα βρέθηκε στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Το αποδεικνύουν στην πράξη ακόμα και αυτοί που πολέμησαν τη Συμφωνία… Η ιστορία τιμά αυτούς που τη γράφουν. Όχι αυτούς που σύρονται πίσω της”.
Και μετά ήρθε η δήλωση του φίλου του, Ζάεφ, ότι “η μακεδονική γλώσσα είναι το παρελθόν μας, το παρόν μας και το μέλλον μας…όσο υπάρχουν Μακεδόνες που περπατούν σε αυτή τη χώρα και άλλες χώρες του κόσμου, η μακεδονική γλώσσα θα υπάρχει” για να επιβεβαιώσει τις αυταπάτες του Αλέξη Τσίπρα περί… “αμοιβαίου σεβασμού και αληθινής πολιτικής βούλησης για ειρήνη”.
Με αφορμή την πρωτοβουλία για τη δημιουργία κέντρου φροντίδας και διάδοσης της «μακεδονικής γλώσσας» και λίγο πριν από τις εκλογές στη χώρα, ο Ζόραν Ζάεφ γράφει, ανάμεσα σε άλλα, στον λογαριασμό του στο Facebook: “Η μακεδονική γλώσσα είναι η γλώσσα μου, η γλώσσα που μεγάλωσα και μορφώθηκα, η γλώσσα με την οποία θα συνεχίσω να ζω. Είναι η γλώσσα των γονιών μου, η γλώσσα της μητέρας μου, που ως δασκάλα σε αυτή τη γλώσσα έχει μορφωθεί και μεγαλώσει γενιές και γενιές μαθητών. Είναι η γλώσσα των παιδιών μου, όλων των παιδιών της Μακεδονίας, των μητέρων και των πατέρων τους, των γιαγιάδων και των παππούδων τους, είτε ζουν στην πατρίδα τους είτε σε οποιοδήποτε μέρος των μεσημβρινών του κόσμου. Αυτή είναι η γλώσσα στην οποία γράφονται προσωπικά έγγραφα, πιστοποιητικά και διπλώματα.
Η ευθύνη και το ιερό μας καθήκον ήταν να διατηρήσουμε την ταυτότητά μας. Και όχι μόνο το σώσαμε, αλλά το επιβεβαιώσαμε και το ενισχύσαμε.
Μια για πάντα οι Μακεδόνες και η μακεδονική γλώσσα είναι γραμμένα στο θησαυροφυλάκιο των παγκόσμιων εθνών και γλωσσών, και κανείς δεν έχει διλήμματα πια, κανείς δεν το αμφισβητεί”.
