Όλοι μας έχουμε ακούσει, λιγότερο ή περισσότερο, τη στερεοτυπική φράση «η ενσυναίσθηση είναι χαρακτηριστικό που ανήκει μόνο στις γυναίκες». Τι συμβαίνει όμως σε μια εποχή όπου δεν κυνηγάμε εμείς το χρόνο, αλλά μας κυνηγάει εκείνος, και οι απαιτήσεις της καθημερινότητας είναι όλο και πιο ασφυκτικές; Σ’ αυτήν την εποχή, ειδικοί – από ψυχολόγους και coaches μέχρι στελέχη επιχειρήσεων και διοίκησης ανθρώπινου δυναμικού –εστιάζουν ολοένα και περισσότερο στη σημασία των λεγόμενων «soft skills». Και μέσα σ'αυτά, η ενσυναίσθηση φαίνεται να κλέβει την παράσταση, ως θεμελιώδες χαρακτηριστικό που προάγει τόσο τις προσωπικές όσο και τις επαγγελματικές σχέσεις.
Ειδικός δεν είμαι, αλλά όπως όλοι μας, καλούμαι καθημερινά να επικοινωνήσω και να συνεργαστώ με ανθρώπους με διαφορετικές προσωπικότητες και απόψεις, με αποτέλεσμα να πιάνω όλο και συχνότερα τον εαυτό μου να αναρωτιέται για το χαρακτηριστικό που δεν καταγράφεται σ’ ένα βιογραφικό αλλά επηρεάζει τον τρόπο που συνδεόμαστε, επικοινωνούμε και τελικά εξελισσόμαστε. Για το στοιχείο που κάνει κάποιες συνεργασίες να λειτουργούν ομαλά και άλλες να μοιάζουν επαναλαμβανόμενα δυσλειτουργικές. Είναι η ενσυναίσθηση; Κι αν ναι, έχω καταφέρει να την καλλιεργήσω στον εαυτό μου πριν την απαιτήσω από τους άλλους;
Ας το παραδεχτούμε. Τις περισσότερες φορές μας διαφεύγει η ανάγκη για ενσυναίσθηση επειδή εστιάζουμε υπερβολικά στις προσωπικές μας επιδιώξεις και τη δουλειά μας. Ωστόσο,αν λάβουμε ως δεδομένο ότι η ενσυναίσθηση μας ενδυναμώνει και μας βοηθά να πετύχουμε περισσότερα και δεν μας αποσπά από τους στόχους μας, τότε θα καταλάβουμε ότι δεν είναι απλώς ένα «nice-to-have» χαρακτηριστικό, αλλά μια ικανότητα που μπορεί να κάνει τη διαφορά στην καθημερινότητά μας.
Όταν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε τι σκέφτεται ο άλλος, μπορούμε να αποφύγουμε την ένταση και τις παρεξηγήσεις. Για παράδειγμα, όταν προσπαθούμε να κατανοήσουμε τις ανησυχίες ενός συναδέλφου για μια δουλειά, ή να καταλάβουμε τις ανάγκες ενός πελάτη, η επικοινωνία γίνεται πιο καθαρή και αποτελεσματική. Επίσης, αναπτύσσουμε την ικανότητα να παίρνουμε λίγο χρόνο για να ακούσουμε τις προσωπικές προκλήσεις ενός συνεργάτη και αποφεύγουμε να πιέσουμε για άμεσες λύσεις που μπορεί να μην είναι οι κατάλληλες εκείνη τη στιγμή. Έτσι, η ενσυναίσθηση μπορεί να μειώσει το άγχος, να βοηθήσει στη σωστή κατανομή των ρόλων και να δημιουργήσει ένα πιο υποστηρικτικό και ευχάριστο εργασιακό περιβάλλον. Ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις, το να δείχνουμε κατανόηση και να ακούμε τον άλλον, μπορεί να μετατρέψει μια πιθανή σύγκρουση σε ευκαιρία για λύση.
Επομένως, αν η ενσυναίσθηση είναι το «κλειδί» για καλύτερες σχέσεις, τόσο στην προσωπική όσο και στην επαγγελματική μας εξέλιξη, ίσως ήρθε η ώρα να τη βάλουμε στο κέντρο του «βιογραφικού» μας. Κι αν είναι το πιο σημαντικό “soft skill” που μπορεί να μας κάνει να ξεχωρίζουμε, τότε η ερώτηση είναι απλή. Είμαστε έτοιμοι να την καλλιεργήσουμε;
Η Χριστίνα Γιασκουλίδη είναι διευθύντρια του Γραφείου Τύπου και Ενημέρωσης της ΟΝΝΕΔ
