Γράφει ο ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν μπορεί χωρίς τον Παύλο Πολάκη. Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα μιλούσαμε για ένα άλλο κόμμα, για έναν άλλον πρόεδρο και σε κάθε περίπτωση για μια άλλη Αριστερά. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αλλάζει.
Ένα κωμικό σκετς παίχθηκε, που επειδή είχε την αίσθηση του παράδοξου φαίνεται πως δείχνει περισσότερη απελπισία από το τραγικό. Κανείς δεν θα μπορούσε να περιγράψει καλύτερα από τον Ιονέσκο τα όσα κωμικοτραγικά εκτυλίχθηκαν το Σαββατοκύριακο με φόντο την επιστολή του συντρόφου Πολάκη.
Η συγγνώμη του θα είχε νόημα εφόσον είχε αποδέκτες τους δημοσιογράφους, τους δικαστές, τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, τον διοικητή της ΑΑΔΕ και όχι για να διευκολύνει τον σύντροφο πρόεδρο εν όψει των εκλογών.
Εάν ο κ. Τσίπρας διαφωνούσε με τις χυδαίες μεταμεσονύχτιες αναρτήσεις του κ. Πολάκη, θα είχε φροντίσει προ πολλού να τον στείλει από εκεί που ήρθε: στην Εντατική να ξαναπιάσει δουλειά.
Τότε προς τι αυτή η φασαρία; Πολύ απλά γιατί το «αλλιώς» κοινοποιήθηκε δημοσίως στα υποψήφια «θύματα» της… προοδευτικής διακυβέρνησης.
Έτσι, αλλιώς και αλλιώτικα και πασαλιμανιώτικα ο σύντροφος Πολάκης εξέφρασε απόψεις που, όπως αναφέρει στην επιστολή του, «οι περισσότερες αποτελούν προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ- Π.Σ.».
Προφανώς δεν ενοχλήθηκαν από την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του, αλλά γιατί δεν κράτησε κλειστό το στόμα του και πήρε φόρα πριν έρθει με φόρα ο κ. Τσίπρας.
