Στα Χανιά, η πλατεία της Σούδας μετατράπηκε σήμερα το πρωί σε ένα θέαμα που θα ζήλευε οποιοδήποτε καρναβάλι. Μια μικρή ομάδα αριστερών ακτιβιστών αποφάσισε ότι το καθήκον τους στον κόσμο δεν είναι η δουλειά, η οικογένεια ή η κοινωνική προσφορά, αλλά η… επιτήρηση ισραηλινών τουριστών. Το κρουαζιερόπλοιο Crown Iris, γεμάτο ταξιδιώτες που ήθελαν απλώς να απολαύσουν την Κρήτη, έγινε στόχος του «ιερού αγώνα» τους, χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα.
Με πανό, συνθήματα και μια ακατανίκητη αίσθηση ηθικής υπεροχής, οι διαδηλωτές προσπάθησαν να φράξουν την έξοδο των λεωφορείων. Η αστυνομία αντέδρασε με χημικά, κι έτσι το καρναβάλι μετατράπηκε σε πεδίο μάχης για λίγα άτομα που φώναζαν κατά ενός κράτους χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Το αποτέλεσμα ήταν θορυβώδες, γεμάτο κίνηση, αλλά από σοβαρή πολιτική δράση; Μηδέν.
Το θέαμα μοιάζει καρτουνίστικο: άνθρωποι με πλακάτ, φωνές και υπεροψία που μοιάζουν πιο πολύ με θεατρικό σόου παρά με διαμαρτυρία. Κάθε φορά που το πλοίο φτάνει, οι ίδιοι επαναλαμβάνουν το ίδιο σκηνικό, σαν κακόγουστο ρεσιτάλ, ενώ οι ντόπιοι κοιτούν με απορία και ενίοτε με θυμηδία. Το κράτος του Ισραήλ μπορεί να είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, αλλά οι καρναβαλιστές το κάνουν… καθημερινό τους πρόβλημα.
Και στο τέλος, το μόνο που μένει είναι η γραφικότητα τους, ντυμένη με συνθήματα και πανό. Η πραγματική «αγωνιστικότητα» περιορίζεται σε φωνές, τρέξιμο και χημικά. Η πλατεία ανήκει σε όλους, όχι σε όσους ζουν για να κάνουν επάγγελμα τη διαμαρτυρία. Το θέαμα ήταν χθες σαφές: κάποιοι άνθρωποι κάνουν καρναβάλι, ενώ η ζωή συνεχίζεται γύρω τους. Και κάπως έτσι, οι αριστεροί αποδεικνύουν ότι η μεγαλύτερη τους δύναμη είναι η ικανότητα να γίνονται γραφικοί.
