Το γράψαμε μια, το γράψαμε δύο, φαίνεται ότι της Ελλάδας τα παιδιά δεν τα σκιάζει φοβέρα καμιά και έχουν ξεχυθεί στους δρόμους και στις πλατείες προκειμένου να αντιμετωπίσουν στα ίσα τον κορονοϊό.
Αυτή είναι η ιλαρή πλευρά της ιστορίας. Η τραγική είναι ότι εδώ και μερικές ημέρες, από την Τρίτη συγκεκριμένα, η κίνηση των αυτοκινήτων έχει αυξηθεί σημαντικά, τα πάρκα έχουν γεμίσει με κόσμο, οι «αθλητές» και οι «αθλήτριες» καταπίνουν τα χιλιόμετρα, ενώ τα παιδιά μετά συνόδων λιάζονται στις παιδικές χαρές.
Έχω την αίσθηση ότι ο υφυπουργός επί της Πολιτικής Προστασίας μετά το «χέρι» που του έβαλαν κάποιοι ελληνάρες που δεν τους άρεσε το ύφος του, κατέβασε τους τόνους και σε συνδυασμό με την καλή πορεία που έχει η αντιμετώπιση της πανδημίας λόγω των μέτρων για να μην ξεχνιόμαστε, άρχισαν ολοένα και περισσότεροι να το… ρίχνουν έξω. Κάποιοι σκέφτηκαν με έναν και δύο νεκρούς την ημέρα σιγά μην έρθει σε μένα ο κορωνοϊός. Εκτός αυτού παρατηρούμε ότι η μεγαλύτερη αστυνομική δύναμη βρίσκεται στα διόδια και έτσι όσοι… εκδράμουν στο κλεινόν άστυ, χτυπώντας με τη σειρά τους αριθμούς στα κινητά τους, έχουν στήσει γλέντι.
Το θέαμα είναι αποκαρδιωτικό όσον αφορά τον βαθμό συνειδητοποίησης των πολιτών, τους οποίους οι αρμόδιοι θα πρέπει να σταματήσουν να χαϊδεύουν εξάρωντας την πειθαρχία τους, αλλά και επικίνδυνο μια και η χώρα μας είναι δυο εβδομάδες πίσω από την Ιταλία και την Ισπανία και ο κίνδυνος να πάνε στράφι οι θυσίες όσων μένουν στα σπίτια τους είναι ορατός. Κάτι λοιπόν πρέπει να γίνει και μάλιστα άμεσα. Γιατί ο καιρός μπορεί να είναι ωραίος, αλλά ο κακός μας ο καιρός δεν αποκλείεται να έρθει με λιακάδα. Είναι προφανές ότι θα την πληρώσουμε όλοι εξ΄αιτίας κάποιων ηλιθίων.
Ο ιός
