Αν καλά καταλάβαμε, εκεί που μας χρωστούσανε γυρεύουν και το βόδι. Εξανέστη ο κ. Τσίπρας και αγανάκτησε με τις αναφορές του πρωθυπουργού στο σκοτεινό διάλειμμα της συριζαϊκής διακυβέρνησης κατά τους εορτασμούς των 40 χρόνων από την ένταξη της πατρίδας μας στην ΕΕ. Μίλησε για θράσος, για δειλία, για ανιστόρητο, εμπρηστικό, διχαστικό λόγο, φτάνοντας στο σημείο να αποκαλέσει τον Μητσοτάκη… «κομματάρχη σε επαρχιακό καφενείο». Και ισχυρίστηκε πως η δική του κυβέρνηση κράτησε τη χώρα στην ΕΕ και στο ευρώ «παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές». Και θύμωσε γιατί λέει τον εξισώνουμε με τα άκρα.
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη*
Ο συνεταίρος του ο Καμμένος θα έδινε τους υδρογονάνθρακες στους Αμερικανούς για να μας συνδέσουν με το… δολάριο και το Λιμάνι της Θεσσαλονίκης και τον ΟΣΕ στη Ρωσία για να μας χρηματοδοτήσει.
Ο ίδιος έτρεχε στους Ρώσους για να βρει λεφτά, ενώ προετοίμαζε το δημοψήφισμα για τη διενέργεια του οποίου συνέπτυξε τους χρόνους με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου.
Και θυμώνει κι’ από πάνω;
Το κουρελόχαρτο του δημοψηφίσματος με γραμμένο το ερώτημα στα αγγλικά τι ήταν; Και μάλιστα με την πρόταση Γιουνκέρ της 25ης Ιουνίου, αποκρύπτοντας ότι ακολούθησε και δεύτερη στις 26 Ιουνίου;
Και σ’ εκείνο το «δημοψήφισμα» (που βέβαια οδήγησε στο τρίτο μνημόνιο) ποιοι ψήφισαν «όχι»; Μαζί με ποιους ψήφισε ο κ. Τσίπρας; Μαζί με ποιους χόρευαν οι ψηφοφόροι του στο Σύνταγμα; Δεν ψήφισε μαζί με τους ΑΝΕΛ και τους Χρυσαυγίτες;
Δήλωση υπέρ του δημοψηφίσματος δεν είχε κάνει ο Μιχαλολιάκος της Χρυσής Αυγής στις 27 Ιουνίου 2015; Αντάμα δεν πήγαν τα άκρα, λοιπόν;
Εκείνο το 61,3% από ποιους σχηματίστηκε; Δεν σχηματίστηκε από τον Τσίπρα και τους συμμάχους του που συστηματικά παραπληροφορούσαν τον κόσμο; «Όχι» δεν καλούσε τον λαό να ψηφίσει το κείμενο του περίφημου κινήματος «Δεν πληρώνω» που ως δια μαγείας εξαφανίστηκε επί της «διακυβέρνησης» (λέμε τώρα) Τσίπρα και Καμμένου;
Ποιοι συμφώνησαν μαζί τους και τους έστειλαν τα συγχαρητήριά τους; Δεν είχε στο πλευρό του τον Μπέπε Γκρίλλο, τον Μαδούρο, την Λεπέν, τους Podemos – αλλά και τον Γαβρά;
Και το κλείσιμο των τραπεζών, λίγο νωρίτερα, με πέντε Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου τι ήταν;
Και η άνοδος των αποδόσεων των ελληνικών ομολόγων κατά 10 μονάδες;
Δεν πήγαν στη «συναυλία», έτρεχαν στον Φάρατζ
Όταν στις 8 Ιανουαρίου 2014, επί Σαμαρά, η Ελλάδα αναλάμβανε την προεδρία της ΕΕ, δεν απουσίασε ο κ. Τσίπρας από την τελετή έναρξης στο Μέγαρο Μουσικής, αν και υποψήφιος πρόεδρος της ΕΕ με την περίφημη «Λίστα Τσίπρα»; Τα στελέχη του δεν έλεγαν πως δεν έλειψε δα και από τίποτε το σπουδαίο, απλά δεν πήγε σε μια συναυλία; Ο συνεταίρος του ο Καμμένος δεν επέλεξε εκείνη την ημέρα για να ταξιδέψει στο Λονδίνο και να συναντηθεί με τον Νάιτζελ Φάρατζ, τον κατ’ εξοχήν αντιευρωπαϊστή που πυροδότησε το Brexit;
Ο ίδιος με τους Λαφαζάνηδες και τους Βαρουφάκηδες δεν έκαναν σχέδια με επικεφαλής τον περίφημο οικονομολόγο Γκαλμπρέιθ, ο οποίος είχε ταχθεί υπέρ του «όχι» στο δημοψήφισμα και ο οποίος μέχρι σήμερα την έχει γλιτώσει φθηνά – είναι η αλήθεια.
Τον πείραξε ο Μητσοτάκης που είπε την αλήθεια; Που μίλησε για τον διχαστικό λαϊκισμό του, την δημαγωγία, τα αντιευρωπαϊκά και αντιδημοκρατικά ψέματά τους που τα εκστόμιζαν πότε με το αριστερό και πότε με το ακροδεξιό προσωπείο;
Τι θέλει να μας πει τώρα ο κ. Τσίπρας; Ότι τελικά υποχώρησε και άρχισε να τα υπογράφει όλα, μνημόνια, μεσοπρόθεσμα, ό,τι του έβαζαν μπροστά του – προφανώς επειδή φοβήθηκε και δεν περίμενε ένα 30% περίπου των Ελλήνων να αντιδράσουν στην κάλπη που έστησε τον Ιούλιο του 2015;
Και λίγα είπε ο Μητσοτάκης για όσα συνέβησαν τότε και για όσα είχαν προηγηθεί.
Ό,τι και να λέει σήμερα ο κ. Τσίπρας, ο ίδιος και το κόμμα του βρίσκονται ιδεολογικά εκτός Ευρώπης και Δύσης γενικότερα. Απλά υπέκυψε για χάρη της εξουσίας. Ακόμη και τώρα, μας λέει ότι «το δυτικό μοντέλο» αντιμετώπισης του κορωνοϊού απέτυχε. Αλήθεια, ποιο κατά τη γνώμη του πέτυχε; Μήπως το λατινοαμερικάνικο;
Ό,τι και να λέει σήμερα ο κ. Τσίπρας, τα γεγονότα είναι αδιάψευστα.
Γύρευε να τυπώσει δραχμές στη Ρωσία
Όλοι θυμούνται πως ο κ. Τσίπρας πήρε τον κ. Λαφαζάνη και έφυγαν για την Αγία Πετρούπολη (17-19 Ιουνίου 2015) – μάλιστα ο κ. Λαφαζάνης, διορισμένος από τον κ. Τσίπρα υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, προτιμούσε να αποκαλεί την Αγία Πετρούπολη… Λένινγκραντ!
Και στην ομιλία του ο Τσίπρας το είχε πει ξεκάθαρα: «Πολλοί θα αναρωτιούνται γιατί βρίσκομαι εδώ και όχι στις Βρυξέλλες να διαπραγματεύομαι. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στη μέση μιας μεγάλης φουρτούνας. Αλλά είμαστε ένας λαός της θάλασσας που ξέρει να βγαίνει από φουρτούνες και κυρίως δεν φοβάται να ανοιχτεί σε μεγάλα πελάγη, σε καινούργιες θάλασσες, προκειμένου να φθάσει σε νέα και πιο ασφαλή λιμάνια. Το πρόβλημα δεν λέγεται Ελλάδα. Το πρόβλημα λέγεται ευρωζώνη και αφορά την ίδια τη δομή της».
Οι Ρώσοι, βέβαια, τον είχαν τότε στείλει πίσω με άδεια χέρια. Και αργότερα, τον Οκτώβριο του 2016, όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο του Ολάντ, ο Γάλλος Πρόεδρος αποκάλυψε πως του τηλεφώνησε ο Πούτιν για να του πει πως η Αθήνα είχε προτείνει στη Μόσχα να τυπωθούν εκεί δραχμές!
Και όλα αυτά ενώ είχε στα χέρια του την έκθεση που συνέταξε στο διάστημα Μαρτίου – Μαΐου 2015 ο διεθνής οίκος συμβουλευτικών και ελεγκτικών υπηρεσιών Ernst & Young, σε συνεργασία με την Oxford Economics, εκ των κορυφαίων βρετανικών συμβουλευτικών οίκων σε θέματα διεθνούς οικονομίας.
Και η έκθεση ήταν σαφής: Αν η Ελλάδα έβγαινε από το ευρώ, θα είχαμε άμεση υποτίμηση του νέου νομίσματος κατά 50%, μείωση του ΑΕΠ κατά 20%, εκτίναξη του πληθωρισμού και της φτώχειας.
«Καμιά θυσία για το ευρώ» σε όλες τις Πολιτικές Αποφάσεις
Άλλωστε, από το 2011 όλες οι Πολιτικές Αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται ξεκάθαρα σε όλα αυτά που σήμερα ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να διαψεύσει:
Τον Ιούλιο του 2011 μας έλεγαν πως το εναλλακτικό τους σχέδιο εκ των πραγμάτων θα έλθει σε ρήξη με την σημερινή δομή της Ευρωζώνης «και απαιτεί την ανατροπή της».
Τον Απρίλιο του 2013, μας το είπαν ακόμη πιο ξεκάθαρα: «Δεν αποτελεί επίκεντρο της πολιτικής μας το νόμισμα. Το βασικό δίλημμα που έχουμε μπροστά μας δεν είναι με ποιο νόμισμα θα έχουμε λιτότητα, αλλά αν θα έχουμε λιτότητα ή όχι. Για μας λοιπόν το βασικό μας μέλημα είναι να αποκρούσουμε τη λιτότητα. Γιατί πάση θυσία στο ευρώ, σημαίνει πάση θυσία στο μνημόνιο, πάση θυσία στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των υπό γερμανική ηγεμονία ευρωπαϊκών πολιτικών ελίτ. Αυτόν τον ρεαλισμό εμείς δεν τον αποδεχόμαστε».
Και πάει λέγοντας από την Πολιτική Απόφαση μετά το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούλιο του 2013, όπου ανέφεραν:
«Προβάλλουμε την ανάγκη και διεκδικούμε με όλα τα πρόσφορα μέσα την ανατροπή της σημερινής μορφής ολοκλήρωσης της Ευρώπης, της σημερινής αρχιτεκτονικής του ευρώ και της νεοφιλελεύθερης λογικής που διέπει το κοινό νόμισμα, ώστε να επαναθεμελιωθεί συνολικά η Ευρώπη στην κατεύθυνση της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και του σοσιαλισμού».
Και σ’ αυτή του Σεπτεμβρίου 2013:
«Όσον αφορά το κρίσιμο ερώτημα τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ αν στην εφαρμογή όλων των παραπάνω, υποστεί πιέσεις και εκβιασμούς από την τρόικα και ευρωζώνη, η συνεδριακή απόφαση τονίζει με αφετηρία το σύνθημα «καμιά θυσία για το ευρώ», ότι «Δεσμευόμαστε ότι θα αντιμετωπίσουμε τις ενδεχόμενες απειλές και τους εκβιασμούς των δανειστών με όλα τα δυνατά όπλα που μπορούμε να επιστρατεύσουμε, ενώ είμαστε ήδη έτοιμοι να αναμετρηθούμε με οποιαδήποτε εξέλιξη, βέβαιοι ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ελληνικός λαός θα μας στηρίξει».
Τα ίδια και στη Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις ευρωεκλογές (25 Απριλίου 2014). Τότε που έβαλε το δίλημμα «με την αριστερά ή με την Μέρκελ» – την οποία μετά κυνηγούσε από το πρωί ως το βράδυ.
Τα ίδια και ο Τσίπρας μιλώντας στο «Βήμα της Κυριακής», στις 23 Φεβρουαρίου 2014: «Δεν θα προβούμε σε μονομερείς ενέργειες, ούτε όμως θα διστάσουμε να τις κάνουμε αν τις επιβάλει το εθνικό συμφέρον».
Και ακολούθησαν δεκάδες δηλώσεις. Που πολλαπλασιάζονταν όσο πλησίαζαν οι εκλογές. «Για εμάς δρόμος επιστροφής δεν υπάρχει», φώναζε ο Τσίπρας από το βήμα της Βουλής τον Δεκέμβριο του 2014. Τότε που μας έλεγε ότι θα βαράει τα νταούλια, τους ζουρνάδες και τις λύρες και θα χορεύουν πεντοζάλη αγορές και δανειστές. Και ότι θα εφαρμόσει το «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης».
Ακούσαμε και αυτές τις τρέλες!
Και τι άλλο εκτός από έξοδο από το ευρώ προοιωνίζονταν οι δηλώσεις Καμμένου τον Φεβρουάριο του 2015, όταν έλεγε πως θα βρούμε λεφτά στις ΗΠΑ, στη Ρωσία και στην Κίνα, επειδή οι ΗΠΑ έχουν ενδιαφερθεί για τον ορυκτό μας πλούτο και η Ρωσία θα έπαιρνε το λιμάνι της Θεσσαλονίκης και τον ΟΣΕ και όταν θα γινόμασταν πετρελαιοπαραγωγός χώρα η Ελλάδα θα συνδεόμασταν με το δολάριο!
Τις θυμάται αυτές τις τρέλες ο κ. Τσίπρας; Τον θυμάται τον συνεταίρο του να τα λέει όλα αυτά στις 15 Φεβρουαρίου 2015 σε συνέντευξή του στον Πρετεντέρη; Τον θυμάται τον Καμμένο να λέει πως αυτό είναι το Plan B; Τον θυμάται τον συνεταίρο του όταν, στις 18 Φεβρουαρίου 2015, σε συνάντηση με τους στρατιωτικούς συντάκτες, να λέει ότι «θα το κάνουμε Κούγκι»;
Τον θυμάται τον Βαρουφάκη να λέει στον «Γκάρντιαν» (13 Φεβρουαρίου 2015) «ας έλθει ο Αρμαγεδών. Αυτό είναι σα να με ρωτάτε τι θα γίνει αν κομήτης χτυπήσει τη γη. Δεν έχω ιδέα. Καμία»!
Μήπως ο κ. Τσίπρας θυμάται την δική του απάντηση στον Σπήγκελ (7 Μαρτίου 2015) σε ερώτηση σχετική με τον κίνδυνο εξόδου από το ευρώ; Μήπως είπε «ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται».
Θυμάται άραγε τον Φλαμπουράρη (14 Μαρτίου 2015) να λέει γελώντας στα «Νέα» «θα τους πληρώσουμε με αέρα»;
Τότε που έλεγε πως «προφανώς έχουμε εναλλακτικό σχέδιο» (Έθνος, 16 Μαρτίου 2015); Τι εννοούσε τότε ο κ. Τσίπρας;
Κι’ όταν ο κ. Βούτσης έλεγε (1 Απριλίου 2015, Σπήγκελ) «Ρωσία και Κίνα, από τον Ιούλιο και μετά, αναμένεται να αποτελέσουν αναπόσπαστο κομμάτι ενός νέου ελληνικού σχεδίου Α», τι εννοούσε άραγε;
Όταν ο Τσίπρας έλεγε στον Χατζηνικολάου (27 Απριλίου 2015, Ενικός), «όταν πας να διαπραγματευτείς πρέπει να τα έχεις όλα στο πίσω μέρος του μυαλού σου»;
Αλλά και αυτό κάνει ότι δεν το θυμάται ο κ. Τσίπρας!
«Μυστικό σχέδιο» με εντολή Τσίπρα
Μετά το (γελοίο, είπαμε) δημοψήφισμα, ο Βαρουφάκης αποκαλύπτει (13 Ιουλίου 2015) στον Real Fm ότι με εντολή του πρωθυπουργού και του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και με πλήρη γνώση της διαπραγματευτικής ομάδας, δημιουργήθηκε στο υπουργείο των Οικονομικών μια μικρή ομάδα που «έκανε αυτό που έπρεπε να κάνει κάθε σοβαρό υπουργείο».
Την επομένη, ο Τσίπρας, μιλώντας στην ΕΡΤ, λέει: «Έχοντας την εικόνα ότι κάποιοι κάνουν σχέδια για Grexit, ζήτησα μελέτη για να ξέρω τις επιπτώσεις. Ζήτησα σχετική μελέτη και όταν τη διάβασα, πείστηκα ότι δεν είναι λύση. Δεν ήταν ποτέ ο στόχος μου».
Ο Βαρουφάκης επανέρχεται στις 14 Ιουλίου και λέει (Μέγκα): «Η προετοιμασία για Γκρέξιτ έγινε με εντολή του πρωθυπουργού. Η κυβέρνηση ετοιμαζόταν για κάθε ενδεχόμενο και κάθε απειλή».
Στις 25 Ιουλίου, η «Καθημερινή της Κυριακής» αποκαλύπτει λεπτομέρειες του μυστικού σχεδίου Βαρουφάκη, ο οποίος, με εντολή του πρωθυπουργού, σχεδίαζε ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα, κατ’ αρχήν εντός ευρώ, αλλά με τη δυνατότητα εν μια νυκτί να μετατραπεί σε μια νέα δραχμή. Πληροφορούμευα ότι τις λεπτομέρειες αποκάλυψε ο ίδιος ο κ. Βαρουφάκης, στις 16 Ιουλίου, στη διάρκεια τηλεδιάσκεψης με στελέχη hedge funds, στο πλαίσιο διεθνούς φόρουμ. Ο Βαρουφάκης εμφανίζεται να λέει πως το σχέδιό του περιλάμβανε υποκλοπές ΑΦΜ, με τη βοήθεια παιδικού του φίλου που ο ίδιος είχε διορίσει στο υπουργείο, προκειμένου να παρακάμψει την «ελεγχόμενη από τις Βρυξέλλες» γενική γραμματέα δημοσίων εσόδων Κατερίνα Σαββαΐδου. Η υποκλοπή θα γινόταν με «χακάρισμα» της ιστοσελίδας της γραμματείας. Σύμφωνα με το σχέδιο, θα δημιουργούνταν μυστικοί λογαριασμοί, «χωρίς να το πούμε σε κανέναν», έτοιμοι να ενεργοποιηθούν «με το πάτημα ενός κουμπιού». Κάθε φορολογούμενος θα λάμβανε ένα ειδικό pin, που θα αντιστοιχούσε σε αυτόν τον μυστικό παράλληλο λογαριασμό, μέσω του οποίου θα μπορούσε ο πολίτης ή η επιχείρηση να πραγματοποιήσει πληρωμές. Έτσι, για όσο διάστημα οι τράπεζες θα παρέμεναν κλειστές, θα λειτουργούσε ένα παράλληλο τραπεζικό σύστημα. Στην ίδια τηλεδιάσκεψη, ο κ. Βαρουφάκης εμφανίζεται να λέει πως δεν υπήρχε μεν εντολή του ελληνικού λαού για έξοδο από το ευρώ, ωστόσο ο ίδιος άφηνε ανοιχτό το περιθώριο «να εξετάσουμε το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρώ», σε περίπτωση που δεν καθίστατο εφικτή μια βιώσιμη συμφωνία. Όσον αφορά στον κίνδυνο να αποκαλυφθεί το σχέδιό του, ο Βαρουφάκης εμφανίζεται να λέει πως «και αν το κάνουν, θα το αρνηθώ, θα το διαψεύσω».
Στις 27 Ιουλίου, δίδεται στη δημοσιότητα, με την άδεια Βαρουφάκη, το 23 λεπτών ηχητικό ντοκουμέντο της τηλεδιάσκεψης. Τότε αποκαλύπτεται επίσης ότι είπε πως πριν ακόμη από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, ο Αλέξης Τσίπρας του είχε δώσει εντολή να εκπονήσει ένα εναλλακτικό σχέδιο, το οποίο επεξεργαζόταν μυστικά μια ομάδα πέντε ατόμων ήδη από τον Δεκέμβριο του 2014.
Την ίδια μέρα, ο Βαρουφάκης ανακοινώνει: «Κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων, και έως την ημέρα του Δημοψηφίσματος, ο τ. Υπουργός Οικονομικών κ. Γιάνης Βαρουφάκης, ως όφειλε, και κατ’ εντολή του πρωθυπουργού, επέβλεπε ομάδα εργασίας η οποία, με συντονιστή τον καθηγητή James K. Galbraith, επεξεργαζόταν σχέδιο έκτακτης ανάγκης και αντίδρασης σε σχέδια υπονόμευσης της κυβέρνησης από τους δανειστές, συμπεριλαμβανομένων και των γνωστών σχεδίων εξώθησης της χώρας εκτός ευρωζώνης».
Και προσθέτει: «Η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων έχει αρχίσει να επεξεργάζεται τρόπους με τους οποίους το taxisnet μπορεί να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που είναι, να γίνει ένα σύστημα πληρωμών και προς τρίτους, ένα σύστημα το οποίο αυξάνει την αποτελεσματικότητα και ελαχιστοποιεί τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Δημοσίου προς τους πολίτες και προς τις επιχειρήσεις. Το σχέδιο αυτό δεν αποτελούσε μέρος του έργου της προαναφερόμενης ομάδας εργασίας αλλά πλάνο του Υπουργείου του οποίου η εφαρμογή θα πρέπει να προχωρήσει, ανεξαρτήτως της έκβασης των διαπραγματεύσεων, καθώς βελτιώνει σημαντικά την ρευστότητα τόσο του κράτους όσο και του ιδιωτικού τομέα, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημόσιου στο ιδιωτικό τομέα και αντιστρόφως».
Ο «παράξενος επισκέπτης»
Την ίδια μέρα έχουμε και την ανακοίνωση αυτού του «παράξενου επισκέπτη» που ακούει στο όνομα Τζέιμς Γκαλμπρέιθ. Αναφέρει:
«Από τον Φεβρουάριο έως τις αρχές Ιουλίου συνεργάστηκα εκ του σύνεγγυς με τον Έλληνα Υπουργό Οικονομικών, κ. Γιάνη Βαρουφάκη, ως συντονιστής ομάδας εργασίας που σχεδίαζε μέτρα έκτακτης ανάγκης στην περίπτωση έξωθεν ασφυκτικών πιέσεων προς την κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένων και κινήσεων που μπορεί να στόχευαν την εκδίωξη της Ελλάδας από το ευρώ». Διευκρινίζει ότι σε καμιά περίπτωση η ομάδα εργασίας δεν πρότεινε έξοδο της χώρας από το ευρώ ή οποιαδήποτε αλλαγή πολιτικής της κυβέρνησης και ότι οι εργασίες μας αφορούσαν την έκδοση ρευστότητας (IOU) σε ευρώ ή κινήσεις που έπρεπε να γίνουν σε περίπτωση που κάποιοι προσπαθούσαν να εκδιώξουν την χώρα από το ευρώ. Προς το τέλος της ανακοίνωσης πέφτει στην αντίφαση, ως προς τον χρόνο εργασίας της ομάδας: «Οι εργασίες της ομάδας μας, ουσιαστικά, ολοκληρώθηκαν στις αρχές Μαΐου υπό την μορφή αναλυτικού πορίσματος στο οποίο αναφερόμασταν σε όλα τα ζητήματα, και σενάρια, που μελετήσαμε».
Οπότε, παρεμβαίνουν οι «κυβερνητικοί κύκλοι»:
«Εκείνο που καθίσταται ξεκάθαρο από την ανακοίνωση του κ. Βαρουφάκη είναι ότι δεν υπήρξε κανένα σχέδιο ή στρατηγική για επιστροφή στη δραχμή. Εκείνο που υπήρξε ήταν μια έκθεση για τις επιπτώσεις σε ένα ενδεχόμενο Grexit». Υπενθυμίζουν ότι αυτό προκύπτει και από τις δηλώσεις του καθηγητή Γκαλμπρέιθ για τη μελέτη επιπτώσεων στην περίπτωση που εκδηλώνονταν εκβιαστικές κινήσεις σε βάρος της χώρας για έξοδο από την ευρωζώνη, καθώς και ότι σε αυτή την έκθεση επιπτώσεων είχε αναφερθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε πρόσφατη συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση.
Πόσο θα κρατούσαν τα αποθέματα;
Την επομένη, 28 Ιουλίου, ο καθηγητής Γκαλμπρέιθ αποκαλύπτει στην «Politico», τον τρόπο λειτουργίας της μυστικής ομάδας. Γίνεται γνωστό ότι «αντάλλασσαν πληροφορίες μέσω κρυπτογραφημένων email, κρατούσαν τον κύκλο της ομάδας κλειστό και συναντιούνταν μακριά από κυβερνητικά κτίρια», αλλά «δεν ήταν μια επιχείρηση χωρίς έγκριση». Σύμφωνα με τον Γκαλμπρέιθ, η εντολή της ομάδας ήταν να επιχειρήσει να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ενοχλητικών ερωτημάτων, όπως: «Πού θα έπρεπε να στραφεί η προσοχή της κυβέρνησης σε περίπτωση που την ωθήσουν στον γκρεμό; Ζητήματα όπως ποια είναι τα αποθέματα πετρελαίου; Ποια είναι η κατάσταση με τα τρόφιμα; Πόσο θα κρατήσουν τα αποθέματα σε φάρμακα; Τέτοιους είδους πράγματα, που προφανώς δεν μπορούσαμε να βρούμε γιατί εάν αρχίσεις να κάνεις ερωτήσεις βάζεις τους ανθρώπους σε συναγερμό ότι υπάρχουν σχέδια σε εξέλιξη. Αλλά οι άνθρωποι πρέπει να είναι προετοιμασμένοι να κάνουν αυτές τις ερωτήσεις», αναφέρει ο Γκαλμπρέιθ και προσθέτει: «Δεν είχα καμία άμεση επαφή με τον Αλέξη (Τσίπρα) μετά τα τέλη Φεβρουαρίου. Δουλεύαμε υπό τον Γιάνη (Βαρουφάκη). Δεν προσπαθούσαμε και δεν είχαμε καμία εμπλοκή και με κανένα τρόπο σε συζητήσεις πολιτικής στην Ελλάδα. Ήταν απλώς ένα ζήτημα προετοιμασίας σε περίπτωση που η χώρα εξαναγκαζόταν σε εισέλθει σε μια θέση στην οποία δεν ήθελε να μπει». Σύμφωνα με το Politico, ο Γκαλμπρέιθ είπε πως η μυστική ομάδα εργασίας δεν είχε καμία εμπλοκή με σχέδια υποκλοπής στοιχείων από το φορολογικό σύστημα της ελληνικής φορολογικής αρχής.
Στις 31 Ιουλίου, από το βήμα της Βουλής, ο Τσίπρας δίνει πλήρη κάλυψη στον Γ. Βαρουφάκη και δηλώνει ότι ο ίδιος έδωσε εντολή να ετοιμαστεί ένα σχέδιο άμυνας για τη χώρα, ένα σχέδιο διαχείρισης εκτάκτου ανάγκης, όπως είπε, ώστε να είναι απολύτως προετοιμασμένη απέναντι στα σχέδια ακραίων ευρωπαϊκών κύκλων που ήθελαν τη χρεοκοπία της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα λέει:
«Σχέδια εξόδου της χώρας από το ευρώ δεν είχαμε ποτέ και ποτέ δεν επεξεργαστήκαμε. Προφανώς και είχαμε ένα σχέδιο διαχείρισης εκτάκτου ανάγκης. Θα έπρεπε να μας εγκαλούσατε αν δεν το είχαμε και αν δεν προσπαθούσαμε να έχουμε». Και μας μαλώνει:
«Υποχρέωση είχαμε απέναντι στη χώρα και τους πολίτες να προετοιμαστούμε. Καταλαβαίνω τη πολιτική σκοπιμότητα αντιπερισπασμού που επιχειρείται. Είναι όμως δυνατόν μια χώρα να βρίσκεται σε πολεμική απειλή απόβασης εχθρικών δυνάμεων και εσείς να κατηγορείτε το επιτελείο της άμυνας ως φιλοπόλεμο; Αυτό που κάνετε είναι έξω από κάθε λογική. Ο υπουργός Οικονομικών επεξεργάστηκε ένα σχέδιο για να υπάρχει μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων που θα δώσει τη δυνατότητα στο πολίτη να έχει πρόσβαση στο σύστημα και να μπορεί να συμψηφίζει τις οφειλές του».
Και άρχισαν να πέφτουν σε αντιφάσεις
Ποτέ δεν μάθαμε τι ακριβώς ίσχυε.
Υπήρχε σχέδιο Grexit από τους δανειστές ή όχι; Διότι στις 11 Ιουλίου μας έλεγαν ότι ουδέποτε ετέθη τέτοιο θέμα, αλλά στη Βουλή ο κ. Τσίπρας, είκοσι μέρες μετά αναφέρθηκε λεπτομερώς στα σχέδια περί Grexit των εταίρων και δανειστών, λέγοντας ότι «βοά ο τόπος».
Ήταν σχέδιο έκτακτης ανάγκης ή σχέδιο μελέτης επιπτώσεων; Ο Βαρουφάκης υποστήριζε το πρώτο, ο Τσίπρας είπε στην ΕΡΤ ότι ζήτησε «μελέτη επιπτώσεων».
Στις 13 Ιουλίου, στο New Statesman, ο Γ. Βαρουφάκης μιλά ανοιχτά για σχέδιο έκδοσης IOUs, έλεγχο της Τράπεζας της Ελλάδας και χρήση απειλής για κούρεμα των ομολόγων του 2012, δηλώνει πως σκεπτόταν το Grexit από την πρώτη ημέρα και αποκαλύπτει ότι το βράδυ του δημοψηφίσματος έθεσε την πρότασή του σε ψηφοφορία μέσα στο Μαξίμου και μειοψήφησε, με τον πρωθυπουργό να διαφωνεί μαζί του. Στην ομιλία του στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας τον απαλλάσσει, δεν αναφέρεται στο περιστατικό και επιμένει ότι το μόνο που έκανε ήταν σχέδιο έκτακτης ανάγκης.
Στις 3 Αυγούστου, μιλώντας στην Telegraph και προσπαθώντας να αποσείσει την κατηγορία του συνωμότη, ο Γκαλμπρέιθ ξεχνά τα «μέτρα έκτακτης ανάγκης» και «αναγνώρισης προβλημάτων» και δίνει νέα εκδοχή: Περιέγραψε το έργο της επιτροπής της οποίας προΐστατο ως μια «προληπτική αντιμετώπιση προβλημάτων»! Όσον αφορά στη δημιουργία ενός συστήματος «παράλληλης ρευστότητας», που θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να συνεχίσει να πληρώνει τους προμηθευτές της, «με το πάτημα ενός κουμπιού», όπως είπε ο Γ. Βαρουφάκης, υποβάθμισε τα σχέδια αυτά ως «διοικητικό» θέμα του ελληνικού υπουργείου Οικονομικών, σημειώνοντας ότι «θα μπορούσε να τεθεί σε εφαρμογή εντός της ευρωζώνης και δεν θα είχε επιπτώσεις τη στρατηγική εξόδου».
Στις 25 Αυγούστου, απαντώντας ο υπουργός Επικρατείας Ν. Παππάς σε ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων του προέδρου της Ν.Δ. Κυριάκου Μητσοτάκη, υποστηρίζει πως… «δεν ήταν μελέτη επιπτώσεων, αλλά ανάλυση επιπτώσεων»!
Μετά από όλα αυτά, ο κ. Τσίπρας παριστάνει και τον οργισμένο!
Θα χρησιμοποιούσαν και τον Στρατό!
Και σίγουρα δεν θέλει να θυμάται την επίσκεψή του στο υπουργείο Άμυνας, τρεις μέρες πριν από το δημοψήφισμα, στις 2 Ιουλίου 2015, όπου τον υποδέχθηκε μετά βαΐων και κλάδων ο συνεταίρος του Καμμένος. Για να τον διαβεβαιώσει ότι «οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό», διότι είναι «ένας δημοκρατικός στρατός και οι δημοκρατικές Ένοπλες Δυνάμεις συνεχίζουν να διαφυλάσσουν με την αποστολή τους την εικόνα της χώρας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό».
Το ακούσαμε κι’ αυτό! Ότι ο Στρατός δεν προστατεύει τη χώρα από εξωτερικές απειλές, αλλά και από… εσωτερικές! Τις οποίες θα είχαν προκαλέσει οι ίδιοι! Οι ίδιοι που, εμπλέκοντας τις Ένοπλες Δυνάμεις στα άνομα σχέδιά τους, σκόπευαν να τον χρησιμοποιήσουν για να καταστείλουν την εξέγερση που θα προκαλούσε μια έξοδος από το ευρώ.
Τώρα ζητάνε και τα ρέστα!
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
