Με ξεκάθαρο και αυστηρό τόνο απάντησε η ελληνική κυβέρνηση στις αντιδράσεις που διατυπώθηκαν από τη Λιβύη αναφορικά με τα θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης, τα οποία εντάσσονται στον σχεδιασμό για έρευνες υδρογονανθράκων.

Πηγές του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) υπογράμμισαν ότι «η Ελλάδα ασκεί στην πράξη τα κυριαρχικά της δικαιώματα με σταθερή προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας». Παράλληλα, διαμήνυσαν πως η ελληνική πλευρά δεν εγκαταλείπει τον διάλογο, επισημαίνοντας όμως ότι αυτός πρέπει να διεξάγεται αποκλειστικά εντός του πλαισίου της διεθνούς νομιμότητας.

Σε αντίστοιχο μήκος κύματος, πηγές του Υπουργείου Εξωτερικών επανέλαβαν ότι η Ελλάδα δεν φοβάται να ασκήσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα, απορρίπτοντας κάθε απόπειρα αμφισβήτησης. Επισήμαναν επίσης πως η προγραμματισμένη επίσκεψη του Υπουργού Εξωτερικών, Γιώργου Γεραπετρίτη, σε Τρίπολη και Βεγγάζη στις αρχές Ιουλίου παραμένει ως έχει, παρά το κλίμα έντασης.

Η Αθήνα παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στη Λιβύη και επιμένει στην προάσπιση της κυριαρχίας και των διεθνώς αναγνωρισμένων δικαιωμάτων της.

Η προκλητική αντίδραση της Λιβύης, στην γραμμή της Άγκυρας

Σε προκλητικές δηλώσεις-ενέργειες προχώρησε το υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης, με αφορμή την πλήρως νόμιμη ελληνική πρωτοβουλία για τη διεξαγωγή διεθνούς διαγωνισμού έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης.

Σε επίσημη ανακοίνωσή του, το λιβυκό ΥΠΕΞ προβάλλει αβάσιμους ισχυρισμούς περί "διαφιλονικούμενων" θαλάσσιων ζωνών, κάνοντας λόγο για παραβίαση των "κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λιβύης", σε μια εμφανή προσπάθεια νομιμοποίησης του ανυπόστατου τουρκολιβυκού μνημονίου που έχει καταδικαστεί διεθνώς και δεν φέρει καμία διεθνή αναγνώριση.

Η Τρίπολη επικαλείται το διεθνές δίκαιο, παραβλέποντας επιδεικτικά τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), η οποία συνιστά τον θεμέλιο λίθο για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών και την οποία η Ελλάδα εφαρμόζει απαρέγκλιτα και με συνέπεια.

Παράλληλα, το λιβυκό ΥΠΕΞ καλεί την Ελλάδα να επιδείξει «υπευθυνότητα» και να αποφύγει «μονομερείς ενέργειες» που – όπως υποστηρίζει – «οδηγούν σε ένταση και αποσταθεροποίηση στην Ανατολική Μεσόγειο».

Επικαλείται, δε, τις ιστορικές σχέσεις Αθήνας - Τρίπολης, ζητώντας την ενίσχυση του διαλόγου για «δίκαιες και ισόρροπες λύσεις» στην περιοχή. 

Η ανακοίνωση της λιβυκής κυβέρνησης ερμηνεύεται ως μια απόπειρα της Τρίπολης να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα της Άγκυρας, την ώρα που το τουρκολιβυκό μνημόνιο παραμένει νομικά ανυπόστατο και πολιτικά απομονωμένο.

Αναλυτικά η ανακοίνωση του υπουργείου εξωτερικών της Λιβύης:

«Το Υπουργείο Εξωτερικών και Διεθνούς Συνεργασίας της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας της Λιβύης παρακολουθεί με ανησυχία το υπ’ αριθμ. 3335 δημοσίευμα της Επίσημης Εφημερίδας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που εκδόθηκε στις 12 Ιουνίου 2025, σχετικά με την ανακοίνωση των ελληνικών αρχών για διεθνή πρόσκληση υποβολής προσφορών, με σκοπό την έκδοση αδειών εξερεύνησης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε θαλάσσιες περιοχές νότια της Κρήτης — εκ των οποίων ορισμένες εμπίπτουν σε θαλάσσιες ζώνες που τελούν υπό διαφωνία με το λιβυκό κράτος.

Το Υπουργείο τονίζει ότι τα εν λόγω βήματα συνιστούν σαφή παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λιβύης. Ως εκ τούτου, δηλώνει ρητά τις επιφυλάξεις του και την απόλυτη αντίθεσή του, επισημαίνοντας ότι οποιαδήποτε ερευνητική ή εκμεταλλευτική δραστηριότητα στις εν λόγω περιοχές, χωρίς προηγούμενη νομική συμφωνία που να σέβεται τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, είναι απαράδεκτη.

Το Υπουργείο Εξωτερικών της Λιβύης επιβεβαιώνει, στο πλαίσιο αυτό, ότι η Λιβύη επιδιώκει διαρκώς τη διατήρηση της Ανατολικής Μεσογείου ως πεδίου συνεργασίας, ειρήνης και κοινής ανάπτυξης για όλα τα γειτονικά κράτη, και ότι οι μονομερείς ενέργειες δεν οδηγούν παρά σε περισσότερη ένταση και περιπλοκή.

Με βάση τις παραπάνω επιφυλάξεις και ενστάσεις, ελπίζουμε ότι οι ελληνικές αρχές θα αντιμετωπίσουν το ζήτημα με υπευθυνότητα, λαμβάνοντας υπόψη τις ιστορικές σχέσεις μεταξύ των δύο λαών. Καλούμε δε σε ενίσχυση του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης, με στόχο την εξεύρεση δίκαιων και ισόρροπων λύσεων, οι οποίες να βασίζονται στους κανόνες του διεθνούς δικαίου και να διασφαλίζουν τα συμφέροντα όλων των πλευρών».