Ήταν μια «Καλημέρα» που κράτησε σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, στον ΑΝΤ1. Και σήμερα, 4 Ιουλίου 2025, έγινε... καληνύχτα. Όχι επειδή τελείωσε. Αλλά επειδή ο ίδιος ο Γιώργος Παπαδάκης διάλεξε πώς να πει το αντίο του.
Με φωνή που πάλευε με τα δάκρυα και λόγια που κουβαλούσαν 34 χρόνια δουλειάς, πίστης και τηλεοπτικής καθημερινότητας, είπε:
«Ένα μεγάλο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον ΑΝΤ1. Θοδωρή, σε ευχαριστώ. Άξιε συνεχιστή του Μίνωα Κυριακού…
Εδώ και 34 χρόνια να με αντέξετε και να αντέξω!
Καλημέρα Ελλάδα για τελευταία φορά. Δεν θα χαθούμε!
Έχετε την αγάπη μου, την εκτίμησή μου και τον σεβασμό μου.»
Το συγκινητικό τέλος της εκπομπής του Γιώργου Παπαδάκη pic.twitter.com/Vgy4y4yIkS
— tomanifesto.gr (@tomanifesto) July 4, 2025
Αυτά είπε. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.
Κι όταν τελείωσε, στην οθόνη έπαιξε το τραγούδι «Αυλαία και πάμε» της Arleta. Όχι γιατί ξεκινά κάτι, αλλά γιατί τελειώνει όπως του αξίζει: όρθιος, χαμογελαστός, βαθιά συγκινημένος - με αξιοπρέπεια, όπως έκανε πάντα τηλεόραση.
Δεν έκανε φασαρία. Δεν έκανε φινάλε για τους τίτλους. Έκανε ένα φινάλε για τους ανθρώπους που ήταν εκεί - μπροστά και πίσω από την κάμερα, μα κυρίως απέναντι: τους τηλεθεατές.
Μια τελευταία υπόκλιση. Όχι στο στούντιο. Στο κοινό.
Αυλαία και πάμε, λοιπόν. Όχι για το τέλος. Αλλά για τη μνήμη. Για όσα δεν ξεχνιούνται.