Σε συνέντευξή του χθες στον ΣΚΑΪ, ο Β. Βενιζέλος αναφέρθηκε και στο θέμα των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας ως προς την απευθείας δίωξη ατόμων που προστατεύονται από ασυλίες : «Όλο το Σύνταγμα πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και σύμφωνα με το ενωσιακό δίκαιο. Να διευκρινίσω όμως ότι ο κανονισμός για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (...) προβλέπει ρητά ότι όπου υπάρχουν ειδικοί εθνικοί κανόνες για ορισμένες ασυλίες ή δικαιοδοσίες -για παράδειγμα, η ευθύνη υπουργών- ισχύει το εθνικό δίκαιο».
Ο τέως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά αναφέρεται στο άρθρο 29 του Κανονισμού (ΕΕ) 2017/1939 του Συμβουλίου της 12ης Οκτωβρίου 2017 σχετικά με την εφαρμογή ενισχυμένης συνεργασίας για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας το οποίο προβλέπει ότι «[σ]ε περίπτωση που οι έρευνες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας αφορούν πρόσωπα τα οποία απολαύουν προνομίου ή ασυλίας βάσει του εθνικού δικαίου και εφόσον το εν λόγω προνόμιο ή η ασυλία παρεμποδίζει συγκεκριμένη υπό διεξαγωγή έρευνα, ο ευρωπαίος(-α) γενικός(-ή) εισαγγελέας υποβάλλει αιτιολογημένο γραπτό αίτημα άρσης αυτού(-ής) σύμφωνα με τις διαδικασίες που προβλέπονται στο εν λόγω εθνικό δίκαιο».
Ακριβώς την ίδια διάταξη επαναλαμβάνει και «για πρόσωπα, τα οποία απολαύουν προνομίων ή ασυλιών δυνάμει της νομοθεσίας της Ένωσης, και ειδικότερα δυνάμει του πρωτοκόλλου περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Εν ολίγοις, προς απογοήτευση όσων διαδίδουν ανακρίβειες, ο διαπρεπής συνταγματολόγος και αρχιτέκτονας του νόμου για την εφαρμογή της συνταγματικής πρόβλεψης για την υπουργική και τη βουλευτική ασυλία ξεκαθαρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία δεν έχει καμία αρμοδιότητα εφόσον το ελεγχόμενο πρόσωπο απολαμβάνει ασυλιών ή άλλης θεσμικής προστασίας.
