Το ΚΚΕ παίρνει… εκδίκηση από την… άλλη αριστερά και κυρίως τον ΣΥΡΙΖΑ για την εκλογική συμπίεση την οποία είχε υποστεί τα χρόνια της κρίσης και των Μνημονίων. Η… καθαρότητα, η απολυτότητα και ενίοτε ο δογματισμός του Περισσού επιβραβεύονται στην κοινή γνώμη του αριστερού ακροατηρίου. Έτσι οι κομμουνιστές ξαναβρίσκουν την αίγλη τους την ώρα που η Αριστερά και η Κουμουνδούρου μαραζώνουν, λίγο πριν κλείσουν τον βιολογικό τους κύκλο. 

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας δεν συγκαταλέγεται στις πολιτικές δυνάμεις που ενισχύθηκαν κατά την ταραχώδη 4ετία του Μνημονίου. Έχοντας εδραιωθεί σημαντικά στον εκλογικό κύκλο 2004-2007, από τη σταδιακή αποδυνάμωση του ΠΑΣΟΚ, θα συμπιεστεί και πάλι στην απαρχή της κρίσης, από την αιφνιδιαστική κατάρρευση της ΝΔ και την αναπάντεχη επανάκαμψη του Γ. Παπανδρέου στις εκλογές του 2009. Το ΚΚΕ θα υποχωρήσει από το 8,2% των βουλευτικών του 2007, στο 7,5%. 

Η κοινωνική ένταση που θα προκαλέσει το Μνημόνιο, από την άνοιξη του 2010 και μετά, θα ενισχύσει την κοινωνική του απήχηση καθ’ όλη τη διάρκεια του 2011 και εντονότερα, μετά τον διορισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου. Το ΚΚΕ θα παραμείνει στο… παιχνίδι μέχρι την άνοιξη του 2012, διεκδικώντας την εκπροσώπηση των κοινωνικών δυνάμεων. Στις πρώτες εκλογές του Μαΐου 2012, θα κατορθώσει να διατηρήσει την εκλογική απήχηση. 

Δεν θα συμβεί όμως το ίδιο και τον Ιούνιο. Μέσα στις συνθήκες της πόλωσης, που δημιουργήθηκαν μετά την κατάρρευση του ελληνικού δικομματισμού στις πρώτες εκλογές και της κάθετης ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ θα απολέσει το 27% των ψηφοφόρων του Μαΐου (περισσότερο από 1 στους 4), οι οποίοι στην επαναληπτική αναμέτρηση θα επιλέξουν να υποστηρίξουν τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Η αντιπαράθεση για την κυριαρχία στην Αριστερά, θα αποβεί συντριπτικά εις βάρος του ΚΚΕ. Η εκλογική ήττα που υπέστη ο Περισσός τον Ιούνιο του 2012, είναι η χειρότερη στις τέσσερις δεκαετίες της μεταπολιτευτικής περιόδου. Μεγαλύτερη ακόμη και από εκείνη των εκλογών του 1993, που ακολούθησαν την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού. Με ποσοστό μόλις 4,5% κατάφερε να συγκρατήσει τώρα 277.000 ψήφους. Το 1993 είχε επιβιώσει με 313.000 (ποσοστό επίσης 4,5%). 

Αριστερά και προοδευτικός χώρος 

Το ΚΚΕ ανήκει στην παραδοσιακή αριστερά, η οποία διατηρεί… ευλαβικά στο πρόγραμμά της «τη δικτατορία του προλεταριάτου». Για κάποιους, ωστόσο, είναι ζητούμενο αν εντάσσεται στον προοδευτικό χώρο. 

Στον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, το ΚΚΕ διαχωρίζει τη θέση του από κάθε άλλη αριστερή ή αριστερίζουσα άποψη και βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τη Νίκη και τον Κυριάκο Βελόπουλο, δηλαδή γίνεται ένας ένοικος με βραχυχρόνια μίσθωση στην πολυκατοικία των κομμάτων δεξιότερα της ΝΔ, τα οποία συχνά πυκνά εμφανίζονται με ακροδεξιά…αμφίεση. 

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας συντάσσεται με την επιχειρηματολογία ότι «γάμος ομόφυλων σημαίνει βασικά τεκνοθεσία, σημαίνει από χέρι κατάργηση της πατρότητας-μητρότητας και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον γονέα 1, 2, 3 και βάλε...». 

Με το ίδιο σκεπτικό καταγγέλλει και τη χρήση της παρένθετης μητέρας ως εμπορευματοποίηση του γυναικείου σώματος. 

Αίσθηση προκαλεί η στάση του ΚΚΕ και στο θέμα της επιστολικής ψήφου για την οποία στο ίδιο μπλοκ βρίσκεται το ΚΚΕ, για την οποία εγείρει ζητήματα νομιμότητας και εγκυρότητας της ψήφου. Για τους… κακοπροαίρετους δείχνει να απεύχεται και να πολεμά την καθολική ψηφοφορία. 

Στην κρίση στη Μέση Ανατολή το ΚΚΕ τάχθηκε αναφανδόν υπέρ της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς, χωρίς να στηλιτεύσει τις θηριωδίες της ισλαμιστικής/γενοκτονικής οργάνωσης, προσπερνώντας τις ζωές των ομήρων που ζουν τον δικό τους Γολγοθά στις στοές στη Γάζα..