Το στρατόπεδο του Ευρωπαϊκού “Νότου” φαίνεται ότι έχει κερδίσει τουλάχιστον έναν από τους θεσμούς, που θα έχουν λόγο και θα προτείνουν αλλαγές για το σύμφωνο σταθερότητας περί τα μέσα του χρόνου.
Ο επίτροπος, αρμόδιος για τα Οικονομικά Πάολο Τζεντιλόνι, σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα, έδωσε μια ιδέα για το τί θα προτείνει σχετικά με τις αλλαγές στους δημοσιονομικούς κανόνες, που θα ισχύσουν από το 2023. Είπε, ότι θα πρέπει να υπάρχει ένα “εθνικό” όριο χρέους για κάθε κράτος μέλος, καθώς η κάθε χώρα, έχει τις δικές της ιδιαιτερότητες. Η άποψή του αυτή και κυρίως η απόρριψη της πρότασης του ESM που θέλει να αυξήσει το ανώτατο όριο χρέους από το 60% στο 100%, για να είναι πιο εύκολη η εφαρμογή του κανόνα για την ετήσια μείωση χρέους κατά το 1/20 ξεκαθαρίζουν κάπως το τοπίο. Φέρνουν τον κ. Τζεντιλόνι στο στρατόπεδο του Ευρωπαϊκού Νότου το οποίο υποστηρίζει, την ριζική αλλαγή του συγκεκριμένου κανόνα. Στο στρατόπεδο αυτό, εκτός από την Ιταλία, την Γαλλία, την Ισπανία και την Πορτογαλία, βρίσκεται και η Ελλάδα.
Σε ό,τι αφορά την ηγέτιδα δύναμη του ετέρου στρατοπέδου (και για πολλούς και της ΕΕ), της Γερμανίας, η οποία πρόσφατα απέκτησε κυβέρνηση και υπουργό Οικονομικών τον Κριστιάν Λίντνερ, δεν έχει ανοίξει ακόμη τα χαρτιά της σχετικά με το είδος και το εύρος των αλλαγών που θα υποστηρίξει για το σύμφωνο σταθερότητας. Ο νέος Γερμανός υπουργός Οικονομικών έχει δηλώνει ότι, εκτός από την δημοσιονομική πειθαρχία, οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες θα πρέπει να υπηρετούν και την ανάπτυξη. Αυτό όμως αποτελεί μια γενική θεώρηση.
Το σημείο που μπορεί να υπάρξει σύγκλιση των δύο μερών, σίγουρα δεν είναι το χρέος. Εκεί υπάρχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις και η συμφωνία θα είναι δύσκολη. Αντίθετα, σαφώς πιο εύκολη θα είναι στο θέμα που όπως φαίνεται αποδέχονται και οι δύο πλευρές: την αλλαγή στην αντιμετώπιση των δημοσίων δαπανών για την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση, ώστε να μην επιβαρύνουν το έλλειμμα και το χρέος των κρατών μελών, με το σκεπτικό ότι οι δαπάνες αυτές συμβαδίζουν και με τους στρατηγικούς στόχους της ΕΕ. Η εξαίρεση των δημοσίων επενδύσεων για πράσινες και ψηφιακές επενδύσεις, είναι και ένα από τα βασικά σημεία των αλλαγών, που προωθεί και η Ελλάδα στο αναθεωρημένο πρόγραμμα σταθερότητας.
Εξάμηνο έντονων διαβουλεύσεων
Το πρώτο μισό του 2022, θα υπάρχουν διμερείς και πολυμερείς επαφές μεταξύ των κρατών-μελών, ώστε να οριστικοποιηθούν οι συμμαχίες και οι εναλλακτικές προτάσεις, τόσο για θέματα “χαμηλής πολιτικής” του συμφώνου, όπως απλούστευση και μεγαλύτερη λειτουργικότητα των δημοσιονομικών κανόνων, όπου λίγο-πολύ συμφωνούν όλοι. Κατά την διαδικασία αυτή θα οριστικοποιηθούν οι απόψεις και για τα φλέγοντα θέματα, με κύριο αυτό των κανόνων για το χρέος των υπερχρεωμένων χωρών όπως η Ελλάδα, όπου υπάρχουν οι μεγάλες διαφορές. Παράλληλα, θα οριστικοποιηθούν και τα στρατόπεδα αυτών που επιθυμούν ριζικές αλλαγές στο σύμφωνο και αυτών που είναι της λογικής ότι αρκεί η αναδιατύπωση των κανόνων, ώστε να είναι πιο κατανοητοί και εφαρμόσιμοι.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα βρεθεί σε διαβούλευση με όλες τις χώρες ξεχωριστά, συγκεντρώνοντας τις απόψεις των κρατών-μελών. Τον Μάιο ή τον Ιούνιο θα παρουσιάσει την δικής της πρόταση, στην οποία θα προσπαθήσει να βρει μια κοινή συνισταμένη που θα αποτελέσει και τη βάση του τελικού κύκλου διαλόγου πάνω στον οποίο θα αναζητηθεί και η τελική συμφωνία.
Πηγή: capital.gr