Ο Σπύρος Μπιμπίλας ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος με την Πλεύση Ελευθερίας. Όχι, δεν υπήρξε ρήξη. Δεν έγινε σύγκρουση, δεν καβγάδισε με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αντιθέτως, την επαινεί. Δηλώνει ότι την αγαπά, ότι την εκτιμά, ότι θα μείνει κοντά της. Απλώς δεν θα είναι υποψήφιος ξανά. Γιατί; Μας λέει: «Δεν με ενδιαφέρει πια. Δεν ήταν ποτέ όνειρό μου».
Η ερώτηση είναι απλή: Και γιατί ήσουν υποψήφιος εξαρχής;
Η απάντηση είναι ακόμα πιο απλή: επειδή τον έβαλε η Ζωή.
Αυτό είναι όλο. Όχι επειδή το ήθελε ο λαός. Όχι επειδή είχε κάτι να πει. Όχι επειδή είχε πολιτικό έργο ή κοινωνικό στίγμα. Ο Σπύρος Μπιμπίλας έγινε υποψήφιος, και τελικά βουλευτής, επειδή το αποφάσισε ένα πρόσωπο. Επειδή η ηγεσία της Πλεύσης έστησε τις λίστες όπως ήθελε και στις λίστες αυτές, η εικόνα, η αναγνωρισιμότητα και η δημόσια συμπάθεια μέτρησαν περισσότερο από τους σταυρούς.
Στις εκλογές του Μαΐου, ο Μπιμπίλας δεν εκλέχθηκε. Βγήκε τρίτος στην Α’ Αθήνας. Στο Νότιο Τομέα, η Όλγα Δάλλα κατέγραψε 6.168 σταυρούς, πρώτη στο κόμμα της. Και όμως, στις εκλογές του Ιουνίου, η ηγεσία της Πλεύσης τον τοποθέτησε πρώτο στη λίστα, εκτοπίζοντας την ίδια και τονίζοντας, με κάθε τρόπο, πως η αξιοκρατία είναι προαιρετική.
Η κυρία Δάλλα, δικαίως, αποχώρησε. Κατήγγειλε εκκαθαρίσεις, προσωπικές επιλογές και αναξιοκρατία. Ο Μπιμπίλας; Δεν είπε λέξη. Δεν τον πείραξε τότε. Δεν αναρωτήθηκε γιατί «μπήκε πρώτος» πάνω από ανθρώπους που είχαν δουλέψει σιωπηλά για μήνες. Δεν βρήκε περίεργο ότι βρέθηκε στο ψηφοδέλτιο χωρίς να έχει καμία πολιτική παρουσία.
Και τώρα, φεύγει όχι επειδή διαφώνησε, αλλά επειδή δεν είναι πια «της μόδας». Επειδή, όπως λέει, «δεν του βγήκε». Πιο πολύ μοιάζει με γκρίνια καλλιτέχνη που δεν τον κάλεσαν ξανά για κάστινγκ, παρά με πολιτική δήλωση.
Η πολιτική, όμως, δεν είναι φιλική συμμετοχή σε σίριαλ. Δεν είναι προσωπικό πρόγραμμα αποκατάστασης της εικόνας σου. Είναι ευθύνη, λόγος, έργο. Και ο Σπύρος Μπιμπίλας δεν άφησε πίσω του τίποτα από αυτά. Καμία ουσιαστική παρέμβαση. Καμία πολιτική στάση. Καμία δημόσια συμβολή, πέρα από το «χαμογελαστό παιδί» της τηλεόρασης που μπήκε στη Βουλή επειδή είχε γνωριμία με τη Ζωή.
Ούτε αποχώρησε με αξιοπρέπεια, ούτε απολογήθηκε για το προνόμιο που απόλαυσε εις βάρος άλλων. Μας είπε μόνο ότι… δεν ήταν όνειρό του.
Ε, λοιπόν, ούτε δικό μας ήταν.
