Δεν του… άρεσαν, κατά πως φαίνεται, του τομεάρχη Δικαιοσύνης της αξιωματικής αντιπολίτευσης Σπύρου Λάππα, τα όσα είπε ο υπ. Δικαιοσύνης Κώστας Τσιάρας για τον περιβόητο Ρασπούτιν της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και για τη σκευωρία της Novartis.
Επίσης, δεν κρύβει τη στεναχώρια του, την ανησυχία του και την ενόχληση του, στη σχετική δήλωσή του ο συριζαίος βουλευτής, για τις βαριές καταγγελίες του υπ. Δικαιοσύνης περί παρεμβάσεων στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης από στελέχη της προηγούμενης κυβέρνησης.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Πρώτο Θέμα σημείωσε ότι «σε πολλές περιπτώσεις είχε επιχειρηθεί να προκαταληφθεί η κρίση των λειτουργών της Δικαιοσύνης», και δηλώνει βέβαιος ότι οι δικαστές που ερευνούν τις καταγγελίες για τον ρόλο του περιβόητου “Ρασπούτιν” θα βρουν και θα αναδείξουν την αλήθεια. Σε κάθε περίπτωση η προσωπική μου άποψη είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κινείται για πάντα στο σκοτάδι».
Η Δήλωση του τομεάρχη Δικαιοσύνης της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Σπύρου Λάππα
Πληροφορούμενος νέα δήλωση του υπουργού δικαιοσύνης κ. Τσιάρα περί έρευνας για ανακάλυψη Ρασπούτιν, για μία ακόμα φορά διαπιστώνεται ότι η ηγεσία του υπουργείου δικαιοσύνης, μέσα σε λίγες μόνο ημέρες από την κατάληψη των υπουργικών θώκων, εκδηλώνουν «περίσσευμα» δηλώσεων, άκρατo βερμπαλισμό αχρείαστη λεξιλαγνεία και, μάλλον, περίεργη αντίληψη για τη φύση και την ποιότητα του αντικειμένου και των αρμοδιοτήτων του υπουργείου τους. Η δικαιοσύνη, και ειδικότερα η ποινική δικαιοσύνη, είναι το τελευταίο καταφύγιο (ultimum refugium) του κάθε πολίτη, ιδίως του κάθε κατατρεγμένου πολίτη, και αποτελεί το ύψιστο και τελικό αγαθό (sumum bonum) κάθε ευνομούμενης κοινωνίας και διαιϊκής τάξης, την κορωνίδα του θετικού δικαίου και ως τέτοια επιβάλλει σε όλους όσους άμεσα ή έμμεσα έχουν σχέση με τον θεσμό της να επιδεικνύουν σοβαρότητα, υπευθυνότητα, ορθολογισμό και σύνεση, και πρωτίστως αυτό επιβάλλεται ασφαλώς για την ηγεσία του υπουργείου δικαιοσύνης. Αντί να δηλώνουν ότι ερευνούν να ανακαλύψουν Ρασπούτιν εδώ και εκεί, καλύτερα για τη δικαιοσύνη, τους λειτουργούς της και τους πολίτες είναι να εργάζονται για την εμπέδωση κλίματος ηρεμίας, συναίνεσης και κοινωνικής συνοχής και ειρήνης, ο μέγιστος στόχος άλλωστε και της ίδιας της δικαιοσύνης, η οποία είναι γνωστό ότι απεχθάνεται «ιστορίες» χωρίς αποδείξεις, μυθιστορίες και «ευκολίες», που το θετικό δίκαιο δεν αποδέχεται. Και πρέπει να γνωρίζουν οι κύριοι υπουργοί της δικαιοσύνης ότι στον τομέα αρμοδιοτήτων τους τίποτα δεν μπορεί να εκστομίζεται με πρωτοφανή ευκολία και χωρίς αποδείξεις, γιατί «εξιστορήσεις» χωρίς αποδείξεις είναι μυθιστόρημα, και μυθιστόρημα με αποδείξεις είναι ιστορία. Ακόμα και η ιστορία κύριοι υπουργοί θέλει αποδείξεις, εκτός εάν από τη θέση σας επιλέγετε το μυθιστόρημα, κάτι ανιστόρητο και επικίνδυνο για τους ίδιους, το κράτος δικαίου, την κοινωνία και την συνοχή της. Αντιλαμβάνονται την αποστολή τους; Αντιλαμβάνονται ότι η κοινωνία επιθυμεί απαντήσεις για την αναστολή του θεσμού της κοινωφελούς εργασίας (η οποία εφαρμόζεται συνεχώς και αδιαλείπτως επί τριάντα χρόνια στη χώρα μας) που αποτελεί ισχύον δίκαιο στη χώρα μας από το 1991(ν. 1941) και ευρωπαϊκό κεκτημένο, να μας πουν πως θα αυξηθούν οι θέσεις των δικαστών, εισαγγελέων (οι αυξήσεις που ανακοίνωσε ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου θα υλοποιηθούν;), απαντήσεις για την εξευρωπαϊσμό των ποινών(με καθιέρωση νέων μορφών έκτισης όπως η κατ’ οίκον έκτιση ή με ηλεκτρονική επιτήρηση), εξορθολογισμό και εξανθρωπισμό του συνόλου της ποινικής δικαιοσύνης, αίτημα δεκαετιών της νομικής κοινότητας στη χώρα μας.
Εμείς, η κυβέρνησή μας και ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου, είχαμε το πολιτικό θάρρος («αρχή γαρ του νικάν, το θαρρείν», Πλούταρχος) να εισάγουμε για ψήφιση τους νέους Ποινικούς Κώδικες για τους οποίους σειρά νομοπαρασκευαστικών επιτροπών(με συμμετοχή διαδοχικά της κορυφής της ποινικοδικονομικής διανόησης και σκέψης στη χώρα μας, όπως Νικ. Ανδρουλάκης, Ιωάν. Μανωλεδάκης, κ. Σιμεωνίδου-Καστανίδου κλπ.) εργάστηκαν πυρετωδώς μία ολόκληρη 15ετία για να παρουσιάσουν το σχέδιό τους. Δικό τους έργο είναι οι ποινικοί κώδικες, δεν είναι του Σύριζα, δεν είναι του υπουργού του, όμως το πολιτικό θάρρος είναι δικό του και ασφαλώς αναγνωρίζεται από τη νομική κοινότητα. Και η ελληνική Βουλή έκανε αυτό που έλεγαν τα ίδια τα μέλη της Νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής: «Νομοθετούμε με το βλέμμα στο μέλλον και όχι με βάση τη συγκυρία». Και να θυμίσουμε στους κυρίους υπουργούς της δικαιοσύνης και το εξής: «η Πολιτεία πρέπει να φροντίζει στην ταχεία εκκαθάριση σοβαρών υποθέσεων διαφθοράς του λευκού κολάρου, ο δρόμος αυτός ακολουθείται σε όλη την Ευρώπη. Στη Γερμανία έχουν αλλάξει οι νόμοι εδώ και δεκαετίες και εμείς είχαμε τον Βαυαρικό Κώδικα εδώ και εκατονταετίες». Έλεος κύριοι υπουργοί της δικαιοσύνης, αναμέναμε άλλο πνεύμα, άλλη νοοτροπία, άλλη πρακτική στον πολύ ευαίσθητο τομέα που αναλάβατε, και πιστεύουμε ότι υπάρχει χρόνος να συνειδητοποιήσετε ότι «εν τη δικαιοσύνη πάσαι αρεταί”, και αυτό πρέπει να το αποδεικνύετε συνεχώς και αδιαλείπτως καθόλη της διάρκεια της θητείας σας. Θα το αντιληφθείτε σύντομα, αυτό είναι βέβαιο, ότι αυτό επιβάλλεται και αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος για ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.
