Η κ. Καρυστιανού (ή, εν πάση περιπτώσει, όσοι την καθοδηγούν) έκανε μήνυση στον εφέτη ανακριτή γιατί «δεν συμπεριέλαβε 648.000 (ή 683.000 ανάλογα τη μέτρηση) αρχεία κάθε είδους στη σχηματιζόμενη δικογραφία».
Ηχητικά, βίντεο, excel, word, powerpoint, jpg, mp3, mp4, pdf, avi κλπ κλπ... Η ίδια (ή, εν πάση περιπτώσει, όσοι την καθοδηγούν) ισχυρίζεται ότι τα αρχεία αυτά είναι κρίσιμα διότι εμπεριέχουν στοιχεία σχετιζόμενα με το δυστύχημα.
Φαντάζομαι ότι τα κρισιμότατα αυτά στοιχεία έχουν να κάνουν με τους λόγους της έκρηξης ή ανάφλεξης καθώς μόνο αυτό μένει να διευκρινιστεί – τα λοιπά είναι πλέον γνωστά.
Να δεχτούμε λοιπόν ότι ο ανακριτής έσφαλε και δεν ενσωμάτωσε τα στοιχεία αυτά στη δικογραφία. Όμως το βέβαιον είναι ότι περιήλθαν εις γνώσιν και αξιολογήθηκαν από τους τεχνικούς συμβούλους των οικογενειών των θυμάτων.
Η οποία αξιολόγηση κατέδειξε το κρίσιμο της ύπαρξής τους.
- Αφού λοιπόν είχαν ανά χείρας τόσο κρίσιμα και αποκαλυπτικά στοιχεία, πλήθους 648.000 αρχείων (ή 683.000 ανάλογα τη μέτρηση), γιατί δεν τα συσχέτισαν με τα δεκάδες πορίσματά τους;
- Δηλαδή 600 τόσες χιλιάδες αρχεία τίποτα παραπάνω δεν προσέθεσαν στην κρίση τους;
- Και αν δεν προσέθεσαν, τι νόημα έχει να ενταχθούν στη δικογραφία;
- Για κουτσομπολιό ή για να χάσουμε κάνα δυο χρόνια ακόμα και να κατηγορούμε την κυβέρνηση για «συγκάλυψη» και «ύποπτη κωλυσιεργία»;
Σε κάθε περίπτωση, το κύριο ζήτημα είναι άλλο: Εφόσον τελικώς η κυβέρνηση δεν «εξαφάνισε» τα στοιχεία της μοιραίας νύχτας, τα οποία μάλιστα έχουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες οι συγγενείς ήδη στα χέρια τους, ποιος επιθυμεί τελικά –αν όχι επιδιώκει– τη συγκάλυψη; Πάντως όχι η κυβέρνηση...
Συμμεριζόμαστε τον πόνο και το πένθος της κ. Καρυστιανού. Η κριτική όμως σε όσους την καθοδηγούν και αποσκοπούν σε χυδαία μικροκομματικά παιχνίδια για ίδιον όφελος θα είναι αμείλικτη. Κυρίως διότι δεν μπορούμε να κάνουμε άλματα στη λογική μας.
