Αχός βαρύς ακούγεται - πολλά ντουφέκια πέφτουν, και ακόμα είμαστε στην αρχή του πολέμου, πυρηνικών διαστάσεων κατά πως φαίνεται, μεταξύ της Ζωής και του Αλέξη, καθώς η πολιτική διαδρομή της Κωνσταντοπούλου φαίνεται να εισέρχεται σε νέα, συγκρουσιακή φάση, για την κατάκτηση ενός κοινού χώρου που, στην πράξη, μοιράζονται τα δύο πολιτικά ρεύματα.
Με τη φράση «κοινό κοινό» περιγράφεται ακριβώς το πρόβλημα: οι ψηφοφόροι που κινούνται στον ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό χώρο γίνονται αντικείμενο ανταγωνισμού μεταξύ της Πλεύσης Ελευθερίας και του κόμματος που ετοιμάζει σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας.
Αυτός ο κοινός εκλογικός πυρήνας φέρνει αναπόφευκτα συγκρουσιακές κινήσεις, αλλά και πολιτικές προσεγγίσεις, στρατηγικές συμμαχίες και σκληρές αναμετρήσεις για το ποιος θα επικρατήσει στο πεδίο του αφηγήματος και της εκπροσώπησης.
Στην αρχή της κοινής τους ιστορίας υπήρξε σύμπραξη, μετά ήρθε η ένταση, η ρήξη, και τώρα η αντιπαλότητα, αφού οι πρακτικές ανάγκες για ψήφους και επιρροή, δημιουργούν νέα δυναμική. Η αντιπαράθεση δεν θα περιοριστεί σε ιδεολογικές διαφωνίες· θα εκτυλιχθεί σε επίπεδο τακτικών, μηνυμάτων και διεκδίκησης του «χώρου» που απευθύνεται στο ίδιο εκλογικό σώμα. Αναμένεται επομένως μια περίοδος όπου λεκτικές επιθέσεις, πολιτικές προσέγγισης του εκλογικού σώματος και προσπάθειες συρρίκνωσης του αντιπάλου θα γίνουν καθημερινότητα, σήμερα πήραμε μια κομψή δόση από τον κύριο Γαβρόγλου που ανακοινώθηκε χθες στο επιστημονικό team του Αλέξη Τσίπρα, και είμαστε μόνο στην αρχή.
Στο κέντρο της σύγκρουσης θα βρεθεί η ικανότητα κάθε πλευράς να πείσει ότι εκπροσωπεί καλύτερα τα συμφέροντα του «κοινού κοινού», και εκεί θα κριθεί ποιος θα πάρει το προβάδισμα έναντι ποιανού εκ των δύο στην επόμενη πολιτική αναμέτρηση.
