“Ήτανε στραβό το κλίμα, το’ φαγε κι ο γάιδαρος”, λέει η πάνσοφη παροιμία, η οποία ταιριάζει γάντι με τα όσα αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά εν μέσω μιας πρωτοφανούς κρίσης.
Την προηγούμενη δεκαετία, οι Έλληνες βίωσαν την κατάρρευση των εισοδημάτων τους, με το κατά κεφαλήν ΑΕΠ να κατρακυλά από τα… ρετιρέ της Ευρώπης, στην τέταρτη κατηγορία, πίσω ακόμα κι από τις Βαλτικές χώρες, απομακρύνοντας το όνειρο της πραγματικής σύγκλισης για μια ή δύο γενιές. Παράλληλα, οι κοινωνικοί δείκτες επιβαρύνθηκαν, με αποτέλεσμα σχεδόν 4 στους 10 Έλληνες να ζουν σε συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, με την αποκατάσταση της ζημιάς να γίνεται με πολύ βραδείς ρυθμούς. Και ξαφνικά έσκασε η βόμβα του κορωνοϊού.
Πέρα από τις προφανείς επιπτώσεις στο σύνολο της οικονομίας και το πισωγύρισμα στις προσπάθειες να καλυφθεί το χαμένο έδαφος, ένας από τους κινδύνους που έχουν αναδείξει ευρωπαϊκοί και διεθνείς οργανισμοί είναι η επιβάρυνση των κοινωνικών δεικτών και η διεύρυνση των ανισοτήτων. Στη διάρκεια όλων αυτών των μηνών, μια απλή καταγραφή δεδομένων δείχνει ότι οι ατομικές επιχειρήσεις και οι χαμηλόμισθοι, ειδικά στους “ευαίσθητους” κλάδους που πλήττονται περισσότερο, νιώθουν τη μεγαλύτερη πίεση.
Στο οικονομικό επιτελείο δείχνουν να έχουν πλήρη επίγνωση της κατάστασης κι αναγνωρίζουν ότι τα έκτακτα μέτρα επιδοματικής πολιτικής δεν μπορούν παρά μόνο να κλείσουν κάποιες “τρύπες” στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς αυτών των νοικοκυριών. Ένας απλός πολλαπλασιασμός δείχνει, άλλωστε, ότι ένα νοικοκυριό που καλείται να “βγάλει” τις υποχρεώσεις πέντε μηνών, με εισόδημα που υπό κανονικές συνθήκες θα εξασφάλιζε σε λιγότερο από δυόμιση μήνες, λίαν συντόμως θα “σκάσει”.
Σαν μην έφταναν, όμως, οι έκτακτες συνθήκες, τα συγκριτικά στοιχεία της Eurostat αποκαλύπτουν ότι οι Έλληνες δεν καλούνται απλώς να τα βγάλουν πέρα με χαμηλότερα εισοδήματα, αλλά και με κόστος ζωής μεγαλύτερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου, ειδικά σε αγαθά που δεν επιδέχονται περικοπές.
Μια πρώτη ματιά δείχνει ότι οι Έλληνες βρίσκονται περίπου στο 87% του κοινοτικού μέσου όρου, ως προς τις τιμές των τροφίμων, οινοπνευματωδών, ρούχων, παπουτσιών. Ωστόσο, όποιος ρίξει μια δεύτερη ματιά στα επιμέρους στοιχεία, θα διαπιστώσει ότι οι ανελαστικές δαπάνες για διατροφή δεν είναι απλά μεγαλύτερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου αλλά ξεπερνούν ακόμα και τις τιμές στη Γερμανία! Απογοητευτική είναι η σύγκριση και με Ισπανία, Πορτογαλία, ενώ ακόμα και για το κρέας, οι Έλληνες πληρώνουν κάτι… παραπάνω.
Εκεί που το πράγμα ξεφεύγει, είναι στις επικοινωνίες, όπου η Ελλάδα δεν βρίσκεται απλώς στην ομάδα των ακριβότερων χωρών, αλλά είναι η ακριβότερη!!!
Τα στοιχεία της Eurostat είναι εκκωφαντικά, καθώς δείχνουν ότι οι Έλληνες πληρώνουν σχεδόν 66% ακριβότερα από το μέσο όρο των Ευρωπαίων, για υπηρεσίες επικοινωνίας, με τη διαφορά από την τελευταία χώρα της Ευρωζώνης- τη Λιθουανία- να ξεπερνά τις 100 ποσοστιαίες μονάδες!!!!
