Η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απηύθυνε έκκληση προς όλες τις χώρες, κυρίως τις ευρωπαϊκές χώρες, να υποδεχθούν μέρος των αφγανών προσφύγων που διαφεύγουν από την Καμπούλ. Και διαβεβαίωσε τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα το κάνουν ότι θα έχουν την οικονομική στήριξη της Ευρώπης.
«Απευθύνω έκκληση προς όλα τα κράτη που συμμετείχαν σε αποστολές στο Αφγανιστάν, τους Ευρωπαίους και του άλλους, να προσφέρουν επαρκείς ποσοστώσεις υποδοχής. Ώστε να μπορέσουμε συλλογικά να συνδράμουμε όσους έχουν ανάγκη προστασίας», δήλωσε η πρόεδρος της Κομισιόν. Κατά την διάρκεια επίσκεψής της σε κέντρο υποδοχής αφγανών προσφύγων που έχουν απασχοληθεί στους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
«Η Κομισιόν είναι έτοιμη να παράσχει τους αναγκαίους πόρους του προϋπολογισμού για την στήριξη των χωρών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης» που θα βοηθήσουν πρόσφυγες να εγκατασταθούν στο έδαφός τους.
Δεν είναι μέχρι στιγμής γνωστό πόσα κράτη μέλη της Ένωσης έχουν δεσμευθεί να υποδεχθούν στο έδαφός τους πρόσφυγες από το Αφγανιστάν. Ούτε αν ορισμένες κυβερνήσεις έχουν αρνηθεί.
Προηγουμένως, η πρόεδρος της Κομισιόν, μαζί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, και τον ισπανό πρωθυπουργό, Πέδρο Σάντσεθ, επισκέφθηκαν στην στρατιωτική βάση του Τορεχόν ντε Αρντόθ τις εγκαταστάσεις όπου θα εγκατασταθούν προσωρινά αφγανοί πρόσφυγες που εργάζονταν στην Καμπούλ για τους θεσμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι οικογένειές τους. Για να κατευθυνθούν στην συνέχεια στις χώρες όπου θα εγκατασταθούν.
Ο Σαρλ Μισέλ παραδέχθηκε ότι η μετανάστευση αποτελεί «δύσκολο θέμα στην Ευρωπαϊκή Ένωση» και τάχθηκε υπέρ μίας συντεταγμένης μεταναστευτικής κίνησης.
Ο ισπανός πρωθυπουργός δήλωσε από την πλευρά του ότι ορισμένοι από τους Αφγανούς που έφθασαν στο κέντρο του Τορεχόν ντε Αρντόθ έχουν ήδη αναχωρήσει προς άλλες χώρες. Και αναφέρθηκε ειδικά στη Δανία και ορισμένες χώρες της Βαλτικής, χωρίς να δώσει συγκεκριμένους αριθμούς.
Οταν ερωτήθηκε σχετικά με τις σχέσεις ανάμεσα στην ΕΕ και τους ταλιμπάν, η πρόεδρος της Κομισιόν επέμεινε ότι, αν και υπάρχουν «επαφές επιχειρησιακού τύπου» για «να σωθούν ζωές, δεν υπάρχει κανένας πολιτικός διάλογος» με το κίνημα αυτό. Και, κατά συνέπεια, «καμία αναγνώριση των ταλιμπάν».
