Ο θάνατος του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Κάρολου Παπούλια, σκόρπισε θλίψη στη χώρα μας. Ο εκλιπόντας ήταν ένας πολιτικός με ήθος που πρόσφερε στην πατρίδα μας και το γεγονός αυτό αναγνωρίστηκε απ’ όλους.

Μόνο που αυτό δεν αρκεί, αν δεν είναι ειλικρινές. Η απόδοση τιμών έχει αξία όταν είναι πραγματική και όχι όταν «κάνεις την ανάγκη σου φιλότιμο». Στην περίπτωση αυτή, ουσιαστικά, προσβάλεις αυτόν που (κάνεις ότι) τιμάς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΣΥΡΙΖΑ.

Στην ανακοίνωσή του για τον Κ. Παπούλια, αναφέρει ότι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε κορυφαία στιγμή και προσφορά του «όταν λίγους μήνες πριν από την παραίτησή του με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον υπέγραψε την Ενδιάμεση Συμφωνία Ελλάδας και, σημερινής, Βόρειας Μακεδονίας με την οποία ήρθη το αδιέξοδο των προηγούμενων ετών δημιουργώντας τις βάσεις για μια νέα εποχή στις σχέσεις των δύο χωρών, αλλά και για τον ρόλο της Ελλάδας στα Βαλκάνια».

Προσθέτοντας πως υπήρξε «εγκρατής, ισορροπημένος και σοφός. Απέφευγε τις προκλήσεις και καθώς ήταν βαθύς γνώστης των ελληνικών και διεθνών ισορροπιών ο λόγος του είχε πάντα ειδικό βάρος για όλους».

Για όλους; Δηλαδή και για τον ΣΥΡΙΖΑ; Όχι βέβαια. Όσο και να ελπίζουν στην αξιωματική αντιπολίτευση πως «έχουμε μνήμη χρυσόψαρου», δυστυχώς γι’ αυτούς, δεν είναι έτσι.

«Θα περιμέναμε λοιπόν από τον ΣΥΡΙΖΑ και από τον κ. Τσίπρα, παράλληλα με τα φιλόφρονα λόγια για τον εκλιπόντα και μια στοιχειώδη αυτοκριτική για μελανά περιστατικά όπως εκείνο τον Οκτώβριο του 2011 όταν τραμπούκοι ματαίωσαν την παρέλαση στη Θεσσαλονίκη αποκαλώντας προδότη τον Κάρολο Παπούλια.

Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε στις απαράδεκτες ενέργειές τους “μια αυθόρμητη λαϊκή εκδήλωση ιερής αγανάκτησης και οργής αντάξια των καλύτερων αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας για εθνική αξιοπρέπεια, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία”. Τα λόγια αυτοκριτικής δεν αποτελούν μόνο μια οφειλή σε εκείνον που έφυγε. Θα ήταν και μια δέσμευση ότι μαύρες σελίδες του παρελθόντος δεν θα επαναληφθούν» θυμίζει με ανακοίνωση του, το Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας.

Αντιδράσεις προκάλεσε η αντίστοιχη στάση στελεχών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ και στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. «Διαβάζω πύρινα Τουίτ υπέρ του πρώην προεδρου της Δημοκρατίας από τους ζαιους που τον έλεγαν προδότη στην παρέλαση κ τον έκαναν να φεύγει με δάκρυα στα μάτια. Αυτοί π στις πλατιές μαζί με τους Χρυσαυγιτες τον γιούχαραν ως υπεύθυνο του πρώτου μνημονίου. ΕΙΣΤΕ ΕΜΕΤΙΚΟΙ…» αναφέρει μια ενδεικτική ανάρτηση στο Twitter.

Ο «Μαύρος Οκτώβρης» του 2011

Στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ θα ήθελαν να έχουμε -όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο (όπου τα ντροπιαστικά γεγονότα μεταδόθηκαν)- πάθει ομαδική αμνησία. Ώστε, ο Οκτώβρης του 2011 να είχε σβήσει από την μνήμη μας. Αλλά -δυστυχώς γι’ αυτούς- δεν πάθαμε.

Δεν μπορεί να ξεχαστεί το γεγονός ότι στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προεξάρχοντος του Νίκου Καρανίκα, παρέα με αυτούς που αργότερα αποκαλούσε ακροδεξιούς, χρυσαυγίτες κλπ ματαίωσαν την παρέλαση της 28ης στη Θεσσαλονίκη. Αναγκάζοντας τον Κ. Παπούλια να αποχωρήσει με δάκρυα…

Υπάρχουν μαρτυρίες, φωτογραφίες και βίντεο ότι ο φίλος και μετέπειτα σύμβουλος Στρατηγικού Σχεδιασμού του Αλέξη Τσίπρα, πρωτοστάτησε στα άθλια γεγονότα. Μάλιστα, όπως είχε αποκαλύψει η εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», η ΕΛ.ΑΣ. είχε συγκεντρώσει υλικό και είχε σχηματιστεί δικογραφία. Με τον Ν. Καρανίκα να πρωταγωνιστεί (χρησιμοποιώντας γλώσσα του πεζοδρομίου) στις ακραίες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις και τελικά στην ματαίωση της παρέλασης.

Γεγονότα που ανάγκασαν τον Κάρολο Παπούλια, ν’ αποχωρήσει δακρυσμένος. Τον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας «τσαλάκωσαν» στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στενοί φίλοι και συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα. Έφτασαν να τον αποκαλέσουν «προδότη».

Ποιον; Αυτόν, για τον οποίον τώρα λένε στην ανακοίνωσή τους πως ήταν «άνθρωπος ηπίων τόνων, πολιτικός που γνώριζε τη σημασία των ισορροπιών μπροστά στο εθνικό συμφέρον […] Αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και του Αγώνα κατά της Δικτατορίας από μικρός ταύτισε την προσωπική του πορεία με την πορεία του ελληνικού λαού για ένα καλύτερο μέλλον στη βάση πανανθρώπινων αξιών».

Τώρα τον εκθειάζουν. Τότε τον ανάγκασαν ν’ αποχωρήσει δακρυσμένος. Έχοντας πρώτα, ξεχειλίζοντας από πικρία, δηλώσει: «Λυπάμαι για τους υβριστές. Διάλεξαν μια ημέρα που είναι ντροπή τους και είναι και νέοι άνθρωποι. Εμείς πολεμήσαμε για την Ελλάδα. Δεκαπέντε χρονών ήμουν αντάρτης και πολεμούσα τον ναζισμό και τους Γερμανούς.

Μη μου λένε τώρα “Παπούλια προδότη”. Ποιος είναι “Παπούλιας προδότης”; Να ντρέπονται, να ντρέπονται. Τιμάω την πόλη, την τιμούσα χρόνια. Έρχομαι εδώ για να τιμήσω αυτή την ημέρα εδώ στη Θεσσαλονίκη. Δεν θέλω να αποχωρήσω, ήρθα εδώ για να τιμήσω την πόλη, μια ιστορική πόλη, και να τιμήσω την ημέρα. Είναι, όμως, ορισμένοι που θέλουν να ματαιωθεί αυτή η εκδήλωση. Λυπάμαι πάρα πολύ».