Προς άρση πάσης παρεξήγησης σπεύδουμε εκ προοιμίου να δηλώσουμε ότι η στήλη πρόσκειται ιδεολογικά και πολιτικά στις δυνάμεις του Κέντρου και της Κεντροδεξιάς. Προφανώς και στην Ισπανία.
Ωστόσο θεωρούμε ότι είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παρουσιάζεται η είσοδος στο κοινοβούλιο του VOX ότι αποτελεί αναβίωση του «Φρανκισμού». Πάντα είχε «νοσταλγούς» ο δικτάτορας, και όχι μόνο στο Λαϊκό Κόμμα.
Το γεγονός ότι ο Σαντιάγκο Αμπασκάλ «πούλησε» εθνολαϊκισμό ως… αντίδοτο στους αριστεριστές των Ποδέμος, εκμεταλλευόμενος τη φθορά της Κεντροδεξιάς, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι ψηφοφόροι του είναι φασίστες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ήταν προτιμότερο οι «νοσταλγοί» του Φράνκο, όπως και του κάθε δικτάτορα, να αφομοιώνονται από τα μεγάλα πολυσυλλεκτικά κόμματα εξουσίας.
Το γεγονός ότι δεν συμβαίνει στην Ισπανία, όπως άλλωστε και στην Ελλάδα από τα Αριστερά με την εμφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ, δεν πρέπει να οδηγεί σε συμπεράσματα που βολεύουν όσους κατασκευάζουν «μπαμπούλες».
(Από τη στηλή “Στησέντρα” της ηλεκτρονικής εφημερίδας Manifesto)
