Ένας από τους πλέον αποτυχημένους τομείς της απερχόμενης διακυβέρνησης Τσίπρα είναι αυτός της διαχείρισης της καθημερινότητας – ειδικά στο Λεκανοπέδιο της Αττικής. Για παράδειγμα οι αστικές συγκοινωνίες. Η κατάσταση που παραδίδει η κυβέρνηση μοιάζει με βομβαρδισμένο τοπίο.
του Χρήστου Μανωλά
Ο στόλος των λεωφορείων είναι γερασμένος και απαξιωμένος. Είναι ενδεικτικό ότι κυκλοφορούν ακόμα στην Αθήνα λεωφορεία που τα είχε αγοράσει ο …Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1992.
Τα περισσότερα λεωφορεία που κινούνται με πετρέλαιο συμπληρώνουν φέτος 21 χρόνια. Μόλις 104 λεωφορεία είναι του 2010, ενώ κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στα λεωφορεία που κινούνται με βάση το φυσικό αέριο. Τα περισσότερα έχουν έτος πρώτης κυκλοφορίας το 1997.
Ακόμα όμως και τα παλαιά λεωφορεία της Αθήνας δεν βγαίνουν στους δρόμους.
Τα μισά λεωφορεία του στόλου, περίπου 1.000, δένουν χειρόφρενο στα αμαξοστάσια λόγω βλαβών που σε πολλές περιπτώσεις είναι ανεπανόρθωτες. Τα λεωφορεία… γδύνονται από πάσης φύσεως ανταλλακτικά που αξιοποιούνται σε ενεργά οχήματα. Τα ελαστικά κυριολεκτικώς αποτελούν μήλον της Έριδος.
Λόγω των καθυστερήσεων των λεωφορείων σε πολλές γραμμές οι οδηγοί δέχονται την έντονη κριτική ακόμα και την λεκτική βία από εκατοντάδες επιβάτες.
Η έλλειψη ανταλλακτικών έχει χτυπήσει και το τραμ. Είναι χαρακτηριστικό ότι από το σύνολο των 35 συρμών που διαθέτει το τραμ για την εκτέλεση δρομολογίων, όπως αναφέρουν οι εκπρόσωποι των ηλεκτροδηγών, οι εννέα συρμοί, το τελευταίο διάστημα, είναι μονίμως παροπλισμένοι λόγω της έλλειψης ανταλλακτικών.
Την ίδια στιγμή παραμένει άγνωστο το πότε θα ξαναχτυπήσει το καμπανάκι του τραμ στην Αθήνα αφού τα δρομολόγια από την Κοσομούλη έως το Σύνταγμα έχουν διακοπεί απ αόριστον λόγω της σαθρότητα του εδάφους. Τέλος η πολυδιαφημισμένη επέκταση προς τον Πειραιά συνεχώς αναβάλλεται άγνωστο γιατί.
Όποιος χρησιμοποιεί σε τακτικά διαστήματα τον Ηλεκτρικό διαπιστώνει την απόλυτη παρακμή του συγκεκριμένου μέσου.
Κλεφτρόνια, επαγγελματίες επαίτες από άλλες βαλκανικές και μη χώρες, άνθρωποι που δυστυχώς ζουν στον δρόμο και διατηρούν αναπόφευκτα χαλαρές σχέσεις με την προσωπική υγιεινή μπαινοβγαίνουν στα βαγόνια.
Υγρασία, καλώδια κρεμασμένα, σπασμένα πλακάκια, ταβάνια που στάζουν νερό –στην καλύτερη περίπτωση – ανελκυστήρες που είναι μονίμως εκτός λειτουργίας, αφήνοντας στο έλεός τους τα άτομα με κινητικές ιδιαιτερότητες, συνθέτουν την εικόνα της πλειονότητας των σταθμών.
Όσο για τους συρμούς, πέραν των γκράφιτι, που αποτελούν ιδιαίτερα διαδεδομένη «ταπετσαρία», παρατηρείται έντονη βρωμιά στο εσωτερικό τους.
Το άλλοτε στολίδι της Αθήνας, το μετρό, τέλος ασθένησε και αυτό επί Τσίπρα και Σπίρτζη. Τα δρομολόγια καθυστερούν, η λειτουργία της επέκτασης προς τον Πειραιά αναβάλλεται συνεχώς και όσο για τα νέα έργα και τις νέες γραμμές, παραμένουν στα χαρτιά.
Η ποιότητα της ζωής μας αποτελεί κρίσιμο στοίχημα για την επόμενη κυβέρνηση. Η τωρινή απέτυχε παταγωδώς γιατί κινήθηκε χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχους. Και αποτελεί δείγμα της ανικανότητας και της αποτυχίας της.
