Στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής αποδείχτηκε μια ακόμη φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει καμία συντεταγμένη πρόταση και ιδεολογικά ομοιογενή θέση ως κόμμα.

 

Γράφει ο Αριστείδης Ζορμπάς

 

Κόμμα-σκορποχώρι, δίχως ενιαία πολιτική και επικοινωνιακή έκφραση για τα μείζονα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα σε εθνικό και οικονομικό επίπεδο, με ευδιάκριτες διαφορές σε στρατηγικής σημασίας προκλήσεις, όπως οι επιλογές που θα πρέπει να γίνουν για τις περιφερειακές και αυτοδιοικητικές εκλογές, θύμιζε μία ακόμη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΕ.

Συνολικά, η παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στη διήμερη σύνοδο της ΚΕ δεν ήταν τίποτε άλλο από μια απεγνωσμένη προσπάθεια του ιδίου να αποδείξει πως έχει τον έλεγχο της κατάστασης στο εσωτερικό του κόμματος, πως είναι σε θέση να λειτουργεί ως «σοφός καθοδηγητής» των αντιφρονούντων, αλλά και την ίδια στιγμή, για να μην έρθει σε απόλυτη ρήξη μαζί τους, με επιδέξιο τρόπο επιχειρούσε να τους παραστήσει τον «προστάτη» τους. Πώς; Με το να δικαιολογεί την αποδοκιμασία των διαφορετικών τους απόψεων από τον ίδιο ως μια «προστατευτική κίνηση» απέναντι στη ΝΔ που θέλει να τους «προβοκάρει» για να προκαλέσει ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δηλαδή, επιχείρησε να φέρει σε δύσκολη θέση τους συντρόφους του και έτσι να επιβάλει ένα ιδιότυπο σιωπητήριο στα όργανα του κόμματος, δαιμονοποιώντας την επικοινωνιακή υπεροπλία της ΝΔ, για να τους στείλει το μήνυμα πως δεν «πρέπει να μιλάτε ή να εκφράζετε διαφορετικές από εμένα απόψεις» επειδή μπορεί οι πολιτικοί μας αντίπαλοι να τα χρησιμοποιήσουν εναντίον μας. Πατώντας σε αυτό το σκεπτικό ο κ. Τσίπρας επιχείρησε να βγει και από πάνω στη συνεδρίαση της ΚΕ, καθώς όσοι θέλησαν να διατυπώσουν διαφορετικές απόψεις, αυτομάτως τους είχε κάνει να νιώθουν «ένοχοι» για «υπονόμευση» του κόμματος και «επιπόλαιους συνεργούς» της ΝΔ.

Φυσικά δεν είναι η πρώτη φορά που ακολουθεί μια τέτοια τακτική προκειμένου να περιορίσει την εσωκομματική εσωστρέφεια και να κρύψει κάτω από το χαλί διαφωνίες και διαφορές με σοβαρό ιδεολογικό υπόβαθρο.

Ειδικά στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής αποδείχτηκε μια ακόμη φορά πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει καμία συντεταγμένη πρόταση και ιδεολογικά ομοιογενή θέση. Ο κ. Τσίπρας, με την επιστράτευση παραπλανητικών επιχειρημάτων και την επίκληση αυθαίρετων αναφορών, προσπάθησε να το «παίξει τουρκοφάγος» για να ικανοποιήσει το «πατριωτικό» συναίσθημα των ΠΑΣΟΚογενών του κόμματος, κάνοντας αναφορά στην άσκηση του δικαιώματος τη χώρας για επέκταση των χωρικών της υδάτων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Την ίδια όμως στιγμή, μέσα από τις ομιλίες του, έκανε και κάτι άλλο για να δείξει και στο αριστερό ακροατήριο, δηλαδή στους «διεθνιστές» του κόμματος, πως και αυτούς μπορεί να τους «εκφράσει», φέρνοντας ως παράδειγμα την περίφημη συμφωνία των Πρεσπών.

Αλλά ακόμη και τη διαφωνία της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή της ομάδας των 53 που τάχθηκε κατά της συμμετοχής στο ΝΑΤΟ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, ο κ. Τσίπρας –ως σημείο εσωτερικής αντιπαράθεσης– θέλησε να τη φέρει στα μέτρα του για να προκαλέσει «συμπαθητικούς συνειρμούς» υπέρ του, συνδέοντας το θέμα αυτό με την κριτική που δεχόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου όταν έλεγε «έξω οι βάσεις του θανάτου».

Ομως στην ουσία της διαφωνίας της ομάδας των 53 για το θέμα της ένταξης στη συμμαχία του ΝΑΤΟ χωρών, όπως η Σουηδία και η Φινλανδία, ο κ. Τσίπρας για να μην έρθει σε απόλυτη ρήξη εντός του κόμματος με όσους διαφωνούν επέλεξε να τους καταστήσει «συμμέτοχους» στον συμβιβασμό, λέγοντας χαρακτηριστικά στον Θοδωρή Δρίτσα πως αν είσαι υπουργός στην επόμενη κυβέρνηση σίγουρα δεν θα πεις να βάλουμε βέτο για την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ.

 

Καβγάς για τις αυτοδιοικητικές εκλογές

Ο Αλέξης Τσίπρας στη συνεδρίαση της ΚΕ του κόμματος έστειλε μήνυμα προς τους εσωτερικούς αντιπάλους του, δηλαδή την αριστερή πτέρυγα του κόμματος, να μην εμπλέκεται με όρους ιδεολογικής εμμονής στις διεργασίες για τις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές, αλλά και για το πώς η Κουμουνδούρου θα οργανώσει την εκπροσώπησή της στα συνδικάτα. Δηλαδή στην ΑΔΕΔΥ και τη ΓΣΕΕ. Αν μη τι άλλο, οι αναφορές αυτές συνιστούν ψήφο εμπιστοσύνης σε δύο πρόσωπα που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ και έχουν αναλάβει τις σχετικές αποστολές. Ο ένας είναι ο Χρήστος Σπίρτζης, που έχει την ευθύνη για τον σχεδιασμό του κόμματος στις εκλογές της αυτοδιοίκησης και είναι της άποψης πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μπει στον χάρτη των νικητών αν δεν συνεργαστεί με υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, και η άλλη είναι η Μαριλίζα Ξενογιαννοκοπούλου, στην οποία ο κ. Τσίπρας έχει αναθέσει να φτιάξει ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα και παρατάξεις για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Ειδικά για τα συνδικάτα ο κ. Τσίπρας θεωρεί αδιανόητο να μην έχει θεσμική εκπροσώπηση μέχρι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ.