Είθισται στην Ελλάδα, στη χώρα όπου ανθεί «φαιδρά πορτοκαλέα» να ανθούν και σενάρια που εκτός από φαιδρά είναι και αστεία. Και μπορεί οι σατιρικοί στίχοι του Γ. Βλάχου στις αρχές του περασμένου αιώνα να υποδηλώνουν την έλλειψη σοβαρότητας, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η «πορτοκαλέα» μετά από την απόφαση της Φώφης Γεννηματά και κάποιες φήμες που φέρουν τον Αλέξη Τσίπρα να ξανασκέφτεται τις εκλογές, είναι «φαιά».
Του Χάρη Παυλίδη
Να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Υπάρχει προηγούμενο στα πολιτικά χρονικά η ηγεσία ενός κόμματος που πριν από μια εβδομάδα απέσπασε την τρίτη θέση από τη Χρυσή Αυγή- βάζοντας μάλιστα σοβαρές προϋποθέσεις να αυξήσει τα ποσοστά του και να παίξει ρόλο ρυθμιστή- να βάζει με δική της πρωτοβουλία σε δοκιμασία τη συνοχή του κόμματος; Θα ήταν επιεικώς μια κίνηση τρέλας. Σε καμία όμως περίπτωση η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ δεν έχει κάποιου είδους ψυχική διαταραχή. Μήπως μ’ αυτή τη κίνηση, όπως υποστηρίζουν στη Χαριλάου Τρικούπη, θέλει να σηματοδοτήσει ένα άνοιγμα στους προοδευτικούς ψηφοφόρους; Με ποιόν, όμως, με τον κ. Καμίνη;
Ούτε το ένα ισχύει, ούτε το άλλο. Το πρώτο γιατί δεν σταματάς στην ανηφόρα το αυτοκίνητο, όταν μάλιστα έχεις πάρει φόρα, για να ανοίξεις την πόρτα να κατέβει ο συνοδηγός σου. Και το δεύτερο γιατί ο δήμαρχος της Αθήνας δεν έχει καμία σημειωτική ή άλλη αναφορά στον κεντρώο προοδευτικό χώρο. Συνεπώς γιατί η Φώφη Γεννηματά επέλεξε αναλαμβάνοντας ένα υψηλό ρίσκο να θέσει σε «διαθεσιμότητα» τον πρώην πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ; Μήπως για να παραμείνει σε… διαθεσιμότητα στο μέλλον ο Αλέξης Τσίπρας; Ας το συζητήσουμε σοβαρά. Υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα στελεχών του ΠΑΣΟΚ που έχει αλλεργικό σύνδρομο με τη κεντροδεξιά. Η επανασυγκόλληση του του Γιώργου Παπανδρέου με το ΚΙΝΑΛ, «αφύπνισε» αυτή τη τάση. Και αυτή η τάση δεν τολμούσε να εκδηλωθεί λόγω Βενιζέλου. Κατ’ ίδίαν όμως πολλοί ήταν αυτοί που συνομιλούσαν στο όνομα της κεντροαριστεράς με το Μαξίμου.
Ο Βενιζέλος ήταν ένα μεγάλο εμπόδιο σ΄αυτό το σχέδιο. Αλλά και πάλι γιατί η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ να πατήσει απότομα φρένο στην άνοδό του; Γιατί να χαρίσει μια μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του στο κεντρώο άνοιγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, και παράλληλα ν’ αφήσει την κεντροαριστερά στην… διακριτική ευχέρεια του Τσίπρα; Γιατί πέραν εκείνων της Χαριλάου Τρικούπη που βλέπουν ότι η συνέχεια του Ανδρέα είναι… ο Τσίπρας, υπάρχουν και εκείνοι εκτός κομματικών τειχών που θέλουν να κρατήσουν ζωντανό τον Τσίπρα. Προσέξτε: Όχι το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τον Τσίπρα. Και όχι για τώρα, αφού όλοι προεξοφλούν την επικράτηση του Μητσοτάκη, αλλά για το μέλλον. Γιατί δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι μετά την ολοκλήρωση της ήττας που θα έρθει στις επικείμενες εκλογές, δεν θα υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ που ξέραμε. Και θα φροντίσει γι αυτό ο Αλέξης Τσίπρας.
Συνεπώς, έβαλαν τη Φώφη Γεννηματά σε μια διαδικασία χωρίς επιστροφή. Ετοιμάζουν από τώρα τον Αλέξη Τσίπρα να ηγηθεί μιας μεγάλης κεντροαριστεράς χωρίς το ΣΥΡΙΖΑ. Γι αυτό όμως χρειάζονται και τη «σφραγίδα», την οποία φαίνεται ότι θα την παραδώσουν μετά από τις εκλογές στον Αλέξη Τσίπρα. Ο οποίος με τη σειρά του θα κάνει τα αναγκαία ώστε να ανταποκριθεί στο σχέδιο εκείνων που ετοιμάζουν τη νέα παράταξη της… ριζοσπαστικής σοσιλαδημοκρατίας. Όσο για το σενάριο που κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες και θέλει τον Αλέξη Τσίπρα να μην προκηρύσσει εκλογές στις 7 Ιουλίου, αυτό θα σήμαινε πολύ απλά ότι θα υπέγραφε την αυτογελοιοποίηση του. Και τι θα κέρδιζε αν αντί να χάσει σ’ ένα μήνα χάσει σε τρεις; Το πολύ- πολύ αν επιλέξει να μεταθέσει χρονικά την ήττα του, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα υποστεί συντριβή. Εν ολίγοις το σχέδιο δεν προβλέπει… παράταση. Προβλέπει τη σωτηρία του Αλέξη Τσίπρα ώστε να μη βυθιστεί μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή είναι η «φαιά» πορτοκαλέα πριν από τον αποχαιρετισμό που θα έρθει το βράδυ των εθνικών εκλογών. Η «φαιδρά» βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να σωθεί πάση θυσία. Και όταν λέμε «πάση» εννοείται ότι πρέπει να θυσιαστεί το ΚΙΝΑΛ.
Και η Φώφη Γεννηματά τι θα κάνει; Ό,τι ήταν να κάνει το έκανε. Τα υπόλοιπα θα τα κάνουν οι ψηφοφόροι, κάποια επιχειρηματικά συμφέροντα που θεωρούν ότι η χώρα χρειάζεται έναν… «χαρισματικό» ηγέτη να παρεμποδίσει την «πολιτική αλλαγή», καθώς και ο διεθνής παράγοντας πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης που θέλει να έχει με το μέρος του ηγέτες που αμφισβητούν από τα αριστερά την ενωμένη Ευρώπη. Άλλωστε εδώ και πολύ καιρό έχει διαφανεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης χαλάει την πιάτσα…
