Τί γύρευαν οι 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Σίμπιου; Γιατί συγκεντρώθηκαν χθες στο ονομαζόμενο και «μαργαριτάρι» της Τρανσυλβανίας σε μια άτυπη Σύνοδο Κορυφής παραμονές ευρωεκλογών; Ούτως ή άλλως, αποφάσεις δεν θα ήταν δυνατόν να ληφθούν, ούτε, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο, θα μιλούσαν για τις λεπτομέρειες του Brexit που πήρε παράταση μέχρι τον Οκτώβριο.
Ειδικός συνεργάτης
Επισήμως, πήγαν για μια πρώτη και άτυπη συζήτηση για το μέλλον τη Ευρώπης. Το εγχείρημα ακούγεται τόσο θεωρητικό, ώστε είναι σαφές ότι ο λόγος που ο Ντόναλντ Τουσκ μάζεψε τους 27 δεν ήταν να συζητήσουν την στρατηγική ατζέντα της Ευρώπης, ούτε να καταλήξουν στην χθεσινή ασαφή Διακήρυξη δέκα σημείων για το μέλλον της Ευρώπης.
Εξάλλου, στρατηγική χωρίς να την ετυμηγορία της ευρωκάλπης είναι δύσκολο να χαραχτεί προχωρήσει και δεν είναι πριν, αλλά μετά τις 26 Μαϊου η ώρα των αποφάσεων. Ήταν μάλλον μια πρώτη προσπάθεια να συζητήσουν κάποιοι μεταξύ τους για την επόμενη μέρα. Κι αυτό διότι το μεγάλο ερώτημα και η συζήτηση στην Ευρώπη είναι ποιοί και πώς θα καταλήξουν στις κορυφαίες ευρωπαϊκές θέσεις και αν θα πρέπει να γίνει μια προεργασία πριν από τις ευρωεκλογές, ώστε πράγματι τον Ιούλιο να βγει λευκός καπνός από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο που είθισται να εκλέγει τον νέο πρόεδρο της Κομισιόν (συνήθως ο υποψήφιος της πρώτης πολιτικής ομάδας) την τρίτη εβδομάδα του Ιουλίου. Ή, αν η Ευρώπη, φοβούμενη να διακινδυνεύσει μια αποτυχία, αφήσει το καλοκαίρι να περάσει και κηρύξει την έναρξη της σχετικής διαδικασίας τον Σεπτέμβεριο (και αφού οι μεγάλοι παίκτες θα έχουν διαβουλευθεί και αποφασίσει μεταξύ τους για το τί μέλλει γενέσθαι».
Αυτό οδηγεί στο μεγάλο ερώτημα: θα γίνει πράγματι πρόεδρος της επόμενης Κομισιόν ο Spitzenkandindat της πρώτης πολιτικής ομάδας (ΕΛΚ) ή οι 27 θα βρουν ένα άλλο deal με το οποίο θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν και την Ευρωβουλή; Να σημειωθεί ότι η αμφισβήτηση του θεσμού του Spitzenkandindat είναι casus belli για το Ευρωκοινοβούλιο που επιμένει ότι δεν θα δεχτεί να συζητήσει παρά μόνο για υποψηφίους που κατέβηκαν ως Spitzenkandindat (όπως ο Μάνφρεντ Βέμπερ και ο Φρανς Τίμερμανς), ή επικεφαλής υποψηφίους των πολιτικών οικογενειών τους.
Όμως, οι εκτιμήσεις για το μετεκλογικό τοπίο παραπέμπουν σε ένα κατακερματισμένο σκηνικό, όπου θα είναι δύσκολο να επιτευχθούν οι απαιτούμενες συναινέσεις και όπου παίκτες άλλοτε μεσαίοι ή μικροί (όπως η ALDE του Γκι Φέρχοφστατ) θα γίνουν ξαφνικά ρυθμιστές και η μετοχή τους θα ανέβει στο παζάρι των μεγάλων θέσεων. Ένα τοπίο, στο οποίο η ισχύς και οι θέσεις δεν θα μοιραστούν μόνο ανάμεσα στις δύο παραδοσιακά μεγαλύτερες πολιτικές οικογένειες του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών.
Αυτά αναμένεται να συζητηθούν στο έκτακτο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 28ης Μαϊου, το οποίο έχει ζητήσει το Βερολίνο για να “μαζέψει” το κλίμα που θα έχει διαμορφώσει το αποτέλεσμα και στη Γερμανία. Κι αυτό διότι εκφράζεται προβληματισμός ότι ένα κακό αποτέλεσμα για το SPD θα πυροδοτήσει φυγόκεντρες τάσεις στον μεγάλο συνασπισμό της Γερμανίας. Η Άνγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να περιμένει μέχρι το επίσημο Συμβούλιο της 20ής Ιουνίου. Στο μεταξύ, θα έχει γίνει μια πρώτη ανταλλαγή απόψεων για πρόσωπα και πολιτικές ισορροπίες, αποτέλεσμα των οποίων μπορεί να είναι και κάποιο πρόσωπο-έκπληξη (που θα προτείνουν οι 27) για την θέση του προέδρου της Κομισιόν. Το παιχνίδι έχει μόλις αρχίσει.
