Οι πολίτες συνεχίζουν να δείχνουν την εμπιστοσύνη τους τόσο στον Κυριάκο Μητσοτάκη όσο και στο κυβερνητικό έργο οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ σε νέα φάση εσωστρέφειας.
Γράφει ο Άρης Διάκος
Η υπόθεση των παρακολουθήσεων αποτελεί για τη μείζονα και ελάσσονα αντιπολίτευση την κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Σε αυτήν την πολύ σοβαρή, κατά τα άλλα, ιστορία, ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ και ΜέΡΑ25 έπαιξαν τα ρέστα τους. Θεώρησαν πως ανακάλυψαν την πυρίτιδα για να ανατρέψουν τη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Βρήκαν τη χρυσή ευκαιρία για να ανταμώσουν οι δρόμοι τους στην πορεία προς την εξουσία.
Και όλα αυτά είναι και λογικά και αναμενόμενα στην πολιτική. Ανέκαθεν η κάθε αξιωματική αντιπολίτευση και η ευρύτερη αντιπολίτευση προσπαθούσε να εκμεταλλευθεί το κάθε στραβοπάτημα της εκάστοτε κυβέρνησης. Πόσο, δε, περισσότερο όταν ένα θέμα αγγίζει τις δημοκρατικές ευαισθησίες του πολιτεύματος.
Στην Κουμουνδούρου έχουν δώσει μια μεγάλη μάχη για αυτήν την υπόθεση. Συνεπικουρούμενοι από αντιδράσεις και άλλων πολιτικών και επιστημονικών παραγόντων, θέλησαν να προκαλέσουν ρήγμα στο εσωτερικό της κυβέρνησης και ως αποτέλεσμα εν συνεχεία να δημιουργήσουν αρνητικές δημοσκοπικές καταγραφές. Δεν ήταν λίγοι, μάλιστα, εκείνοι που θεωρούσαν πως από τις πρώτες δημοσκοπήσεις η μείωση των ποσοστών της κυβέρνησης θα είναι εντυπωσιακή. Με συνέπεια να αρχίζει να ξετυλίγεται το κουβάρι της φθοράς και να αναγκάσουν το πρωθυπουργό να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές.
Μειωμένη αισιοδοξία
Παρά το γεγονός πως όλα τα μηνύματα που έφταναν στην Κουμουνδούρου ήταν μειωμένης αισιοδοξίας. Οι αναλύσεις των γραφείων ερευνών έδειχναν μια δυσαρέσκεια του κόσμου, αλλά το ενδιαφέρον ήταν στην επόμενη ημέρα, δηλαδή στον επερχόμενο χειμερινό οικονομικό Αρμαγεδδώνα. Τα μηνύματα που ελάμβαναν ήταν πως η κοινή γνώμη αντιδρούσε στην υπόθεση των παρακολουθήσεων, αλλά σε μια γενικότερη πολιτική συζήτηση. Πέραν τούτου ουδέν. Αντιθέτως, η επερχόμενη κρίση έχει προκαλέσει σοβαρούς φόβους στη μέση ελληνική οικογένεια. Με συνέπεια οι πολίτες να συνεχίζουν να δείχνουν την εμπιστοσύνη τους τόσο στο πρόσωπο του Κυριάκου Μητσοτάκη όσο και συνολικά στο κυβερνητικό έργο.
Αξίζει να σημειωθεί πως από τα τέλη του 2016 η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι συνεχώς πρωταγωνιστές των δημοσκοπικών ερευνών. Με διαφορές που έχουν αγγίξει ακόμη και τις 15-16 μονάδες. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις συνεχίζουν να δείχνουν πως η διαφορά των 8 και πλέον μονάδων των εθνικών εκλογών του 2019 δεν έχει μειωθεί παρά τη φυσιολογική κυβερνητική φθορά.
Είναι, επίσης, γεγονός πως στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά την τιτάνια προσπάθεια που έχουν κάνει το τελευταίο χρονικό διάστημα, οι δημοσκοπήσεις ήταν ένα «κρύο ντους» που, όπως σημειώνουν και πολιτικοί κύκλοι, τους «προσγείωσε ανώμαλα στην πραγματικότητα». Πολλοί πίστευαν πως η κυβέρνηση θα παρουσιάσει μεγάλη φθορά και το παιχνίδι θα ξαναγίνει ντέρμπι. Η πραγματικότητα, όμως, τους έχει κάνει να αλλάξουν τις εκτιμήσεις τους. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το ξεκαθάρισε και πάλι όσον αγορά την ημερομηνία των εκλογών, η «δημοκρατική συμπαράταξη» αντιμετωπίζει εσωτερικά προβλήματα τύπου Πολάκηδων και σε επίπεδο Κοινοβουλίου ήρθαν αντιμέτωποι με την ενότητα της Νέας Δημοκρατίας.
Σοσιαλιστικός εμφύλιος
Και αν όλα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ έδειχναν δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα, μάλλον δεν είχαν υπολογίσει καλά τον Παύλο Πολάκη. Στον ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία δύο χρόνια ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει για την «προοδευτική διακυβέρνηση», στέλνοντας συνεχώς μηνύματα στην ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη. Μηνύματα που μετά την εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη είχαν πληθύνει και ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο με την υπόθεση των παρακολουθήσεων. Η πολιτική στρατηγική της αυτοδύναμης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για δεύτερη φορά δεν υπήρχε στο οπλοστάσιο της Κουμουνδούρου. Τουλάχιστον για τους εμπειρότερους και τους ευφυώς σκεπτόμενους κομματικούς παράγοντες.
Ο Παύλος Πολάκης, όμως, έχει διαφορετική εκτίμηση. Εκτός από το να εθνικοποιήσει δύο τουλάχιστον συστημικές τράπεζες, θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Μάλιστα, για μια ακόμη φορά, τα έβαλε και με τον Νίκο Μπίστη, ο οποίος σημειωτέον έχει αναλάβει την ευθύνη του διαλόγου με το ΠΑΣΟΚ, από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ. Επιτέθηκε ταυτόχρονα στον Θόδωρο Μαργαρίτη, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προερχόμενο από την Ανανεωτική Αριστερά, επειδή τόλμησε να εκφράσει την άποψη της δημιουργίας ενός κοινοβουλευτικού πόλου εναντίον της κυβέρνησης, χωρίς φωνές και «πολακισμούς».
Απάντησε και στους δύο, Μπίστη και Μαργαρίτη, με το γνωστό του ύφος και λίγο έλειψε να τους ξαποστείλει, θεωρώντας προφανώς πως και οι δύο έχουν προβοκατόρικο ρόλο επειδή δεν θέλουν την αυτοδύναμη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ!
Στην Κουμουνδούρου, σύμφωνα με πληροφορίες, ζητούν να πέσουν οι τόνοι. Φαίνεται πως ο εμφύλιος καλά κρατεί. Η κίνηση του Πολάκη ερμηνεύεται ποικιλοτρόπως καθώς βρίσκεται σε αντίθεση και με τη στρατηγική του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα τις όποιες γέφυρες χτίστηκαν και με κόπο πολύ καιρό πριν.
Το ζητούμενο αυτήν τη φορά είναι, εκτός των εσωτερικών ζητημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, αν ισχύει αυτό που έχει τονίσει ο Νίκος Ανδρουλάκης: «Προοδευτικό μέτωπο με ποιους; Με τον Πολάκη; Ακούστε. Εμείς, σας ξαναλέω, έχουμε αξιακές διαφορές»!
