Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η τιμή της ουγγιάς του χρυσού; Οι εκθέσεις των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών προσπαθούν τελευταία να συμβαδίσουν στις προβλέψεις τους με όσο πιο συντηρητικό τρόπο μπορούν, σε εκτιμήσεις που σχεδόν διπλασιάζουν την τιμή του στα επόμενα ένα-δύο χρόνια. 

Η αλήθεια είναι ότι το “κλειδί” που… ξεκλειδώνει το μυστήριο του χρυσού το κρατάνε στα χέρια τους οι κεντρικοί τραπεζίτες και όχι τόσο οι εταιρείες που ψάχνουν για το “θαυματουργό” εμβόλιο του covid 19 ή οι κυβερνήτες της Κίνας των ΗΠΑ που ανταλλάσσουν αβρότητες με αεροπλανοφόρα στην θάλασσα της Νότιας Κίνας.

Η τάση ισχυροποίησης της τιμής του χρυσού, τόσο των τιμών spot, όσο και των futures έχει ξεκινήσει πολύ πριν εμφανισθεί ο covid 19, ή τα αεροπλανοφόρα στην θάλασσα της Νότιας Κίνας. Έχει ξεκινήσει από το 2019 σε μία σύνθετη συνάρτηση με τα προγράμματα QE τόσο της Fed όσο και την ΕΚΤ και τις ταυτόχρονες μεγάλες αγορές χρυσού από μία σειρά μεγάλες περιφερειακές Κεντρικές Τράπεζες, όπως της Κίνας, της Ρωσίας, της Ινδίας, κ.α.

Η τρομακτική αύξηση του χρέους, δημόσιου και ιδιωτικού, μέσω των προγραμμάτων QE, σαν αναχώματα αντιμετώπισης των αλλεπάλληλων κυμάτων-τσουνάμι της κρίσης που ξέσπασε το 2008 μέχρι και το 2019/20, σπρώχνουν σταθερά τις τιμές του χρυσού, αλλά και άλλων πολύτιμων μετάλλων, όπως του “ασημιού”, που χτύπησε τα 25 δολ. όταν η τιμή (futures) του χρυσού προσέγγισε χθες τα 2000 δολ/ουγγιά.

Ο μηχανισμός ανόδου στηρίζεται κυρίως στο πινγκ-πονγκ των τιμών spot και futures μεταξύ Λονδίνου και Νέας Υόρκης.

Χωρίς αμφιβολία έχει “φορτισθεί” από κερδοσκοπικές πιέσεις. Αλλά σε κάθε περίπτωση ταξιδεύει πάνω στην κορυφή του κύματος του χρέους που επεκτείνεται ραγδαία σε διεθνή κλίμακα μέσα από τα προγράμματα QE, κυρίως της Fed και της ΕΚΤ.

Η διολίσθηση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου έναντι των άλλων ισχυρών νομισμάτων ενισχύει αυτή την τάση, όπως άλλωστε και η απειλητική υποτροπή του covid 19, ή η κάθε άλλο παρά φιλική… προσέγγιση των αεροπλανοφόρων Κίνας και ΗΠΑ ανοικτά από τα νότια παράλια της Κίνας.

Τίποτα όμως από αυτά δεν επηρεάζει την “τάση” της τιμής του χρυσού περισσότερο από κάποιες μικρές “αναταράξεις” στην κορφή του κύματος που συνεχίζει να σηκώνεται. Και είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε συναλλαγματικές αναταραχές στο γύρισμα του χρόνου. 

Κάποιοι ήδη μιλούν για την ανάγκη ενός νέου “Μπρέττον Γούντς” (1945) με την πρωτοβουλία των Κεντρικών Τραπεζών ή έστω μιας νέας “Συμφωνίας Plaza” (1985).

Οι όροι όμως για κάτι τέτοιο δεν υπάρχουν ούτε σε αντικειμενικό ούτε σε υποκειμενικό επίπεδο.

Γι’ αυτό και ο “χρυσός” θα συνεχίσει την πορεία του, η οποία αντίθετα από ό,τι φαίνεται δεν είναι “ανοδική”, αλλά ο “καθρέπτης” της αναλογικά καθοδικής πορείας των νομισμάτων με τα οποία αποτυπώνεται η σχετικά σταθερή δική του “αξία”…

Πηγή: capital.gr