Ξεκινώντας τη Δευτέρα το πρώτο μετεκλογικό ρεπορτάζ για την εικόνα της οικονομίας μετά τον προσωπικό θρίαμβο του Κυριάκου Μητσοτάκη και την συντριπτική επικράτηση της Νέας Δημοκρατίας, παραθέσαμε ανάλυση κορυφαίου στελέχους μεγάλης τράπεζας ο οποίος καθημερινά συνομιλεί με τους κεφαλαιούχους του εξωτερικού που έλεγε πως «το ξεκάθαρο μήνυμα κυβερνητικής αλλαγής με τον Κυριάκο πλέον στο τιμόνι θα ενισχύσει το δρόμο των μεταρρυθμίσεων και θα τον ενδυναμώσει με περισσότερο αναπτυξιακές πολιτικές, ενώ η διαφορά 10 μονάδων υπέρ της ΝΔ δείχνει πως την επόμενη ημέρα από τις γενικές εκλογές θα έχουμε σταθερό και φιλοεπενδυτικό πολιτικό τοπίο, που θα φέρει άμεσες ξένες επενδύσεις στη χώρα».

Ουσιαστικά αυτή η εικόνα που αναφέραμε πρώτοι αναπαράγεται στα περισσότερα ΜΜΕ της χώρας που ασχολούνται με τη βάση της κοινωνίας η οποία είναι φυσικά η οικονομία. Βεβαίως βουλευτικές εκλογές θα γίνουν στις 7 Ιουλίου (το πιθανότερο) και φυσικά το αποτέλεσμά τους δεν είναι γνωστό εκ των προτέρων ούτε είναι σωστό να προδικάζεται αλλά είναι ξεκάθαρο πως σε μεγάλα στρώματα του ελληνικού λαού δημιουργείται καθαρό ρεύμα υπέρ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της ΝΔ. Ο λόγος είναι απλός και πάει ένα βήμα πιο πέρα από την κακή διακυβέρνηση του κ. Τσίπρα, την αλαζονεία, το απαξιωτικό ύφος και την αμετροέπεια των κυβερνώντων: η κοινωνία αντιλαμβάνεται ότι μόνο με ανάπτυξη σε παραγωγικές βάσεις, μόνο με δημιουργία πραγματικού πλούτου από τις δυνάμεις της εργασίας και της παραγωγής και μόνο με την δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα μπορεί η χώρα να βγεί από το σημερινό τέλμα. Εδραιωμένη πλέον είναι η κοινωνική πεποίθηση πως μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί πλέον να επιτύχει.

Το πλαίσιο αυτό απαιτεί γρήγορα «φρέσκο χρήμα» από την Ελλάδα και κυρίως από το εξωτερικό, ριζική ανασυγκρότηση του τραπεζικού τομέα (να υπενθυμίσουμε πως επί Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ χρεοκόπησαν με πάταγο οι ελληνικές τράπεζες το 2015 και πλέον είναι άφαντες για την ελληνική οικονομία), προσέλκυση παραγωγικών επενδύσεων που δεν είναι φυσικά οι καφετέριες και τα …μπιφτεκάδικα, χωρίς να θέλουμε να παραγνωρίσουμε τη συμβολή τους στη –φτηνή έστω- απασχόληση. Παράλληλα απαιτεί μείωση φόρων, αναρρύθμιση του Ελληνικού Δημοσίου και «έξυπνες» αποκρατικοποιήσεις κυρίως στον τομέα των μεγάλων κρατικών ακινήτων-φιλέτων που είναι εύκολο να αξιοποιηθούν με γρήγορη απόδοση στην εργασία και στη δημιουργία προστιθέμενης αξίας.

«Όλο αυτό το πλέγμα μόνον ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να το κινήσει και να το κάνει να πάρει …μπρος με αποφασιστικότητα» μας λέει το ίδιο τραπεζικό στέλεχος. «Γι αυτό πιστεύω πως η κοινωνία, απογοητευμένη ως τώρα από την κενή ρητορική του κ.Τσίπρα προσβλέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη από τον οποίο περιμένει επενδύσεις και νέες θέσεις εργασίας» συνεχίζει μεταφέροντας το πνεύμα που επικρατεί σε παραγωγικές δυνάμεις και υποψήφιους επενδυτές.

Έτερο τραπεζικό στέλεχος που εδώ και τρία χρόνια αναπτύσσει προσωπική επενδυτική δραστηριότητα λέει πως «οι αγορές βλέπουν αλλαγή κυβερνητικής σκυτάλης στην Ελλάδα στην κατεύθυνση παραγωγικής επέκτασης μέσω επενδύσεων και στη μείωση των φορολογικών συντελεστών με μείωση της ανεργίας. Η παραγωγική ανάπτυξη (σε αντιδιαστολή με τη φορομπηχτική επιδοματική πολιτική, παρόλο που τα επιδόματα τα έχει ανάγκη μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας) αποτελεί προϋπόθεση για δημιουργία θέσεων εργασίας, για αύξηση εισοδημάτων, για αύξηση εσόδων και συνεπώς για την ορθολογική χρήση της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής. Μόνο έτσι η πραγματική προστασία των οικονομικά ασθενέστερων που είναι απόλυτα αναγκαία αφού η Ελλάδα παραμένει καθημαγμένη χώρα, θα γίνεται από πραγματικά παραγωγικά πλεονάσματα και όχι από τη φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης μέσα από εξοντωτική φορολογία».